Blood-Stained Crown: มงกุฎชุ่มเลือด สมรภูมิเดือด
ตอนที่ 1 : ศักศรีของสถาบัน
เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกของผมเลยครับ
ได้รับเเรงบันดาลใจมาจากหลายๆเรื่องสไตล์นักเลง🫠😉
เนื้อหาบางตอนอาจจะรุนเเรงหน่อยนะครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม🤔🤫
ณ เมืองเเห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นเขตพื้นที่นอกกฎหมาย เป็นสถานที่ที่รวมเหล่าบรรดานักเลงตัวเป้งๆไว้ด้วยกัน
ริด//พอ.
เห้ยพวก หลังจากกินข้าวเสร็จเเล้วเดี๋ยวมาประชุมกันหลังโรงเรียนหน่อยนะ//พูดเสร็จเเล้วเดินจากไป
ซิล
ไอริดมันจะประชุมอะไรอีกวะ
ฟี่
นั่นดิกำลังกินข้าวอร่อยๆเลย เซง
ฟิด
พวกมึงก็ใจเย็นๆหน่อยก็ได้ เผื่อการประชุมครั้งนี้เป็นเรื่องสำคัญ
ฟิด,ซิล,ฟี่ ก็ได้พากันเดินไปที่หลัง ร.ร
ริด//พอ.
พวกมึงไม่สังเกตุเลยหรอ ว่าลูกน้องเราบางคนหายไปอย่างปริศนา บางคนก็ตายอย่างไม่ทราบที่มา
ริด//พอ.
กูเลยส่งคนไปสืบตามบริเวณที่เกิดเหตุ เเต่พอกูโทรติดต่อก็ไม่มีใครรับสายกูเลยซักคน ทั้งๆที่พวกมันเเข็งเเกร่งเเท้ๆ//สีหน้าเคร่งเครียด
ฟิด
ใจเย็นก่อนๆ เรื่องนี้กูว่ามันต้องมีทางออก
ริด//พอ.
ทุบกำเเพง//ใจเย็นบ้าไรวะ กูเป็นหัวหน้านะเว่ย เสียลูกน้องไปเเบบนี้กูจะไปทำใจได้ไงวะ
ฟี่
เห้ยๆ ช่วยกรุณาใจเย็นลงหน่อยจะได้มั้ยคะ
ฟิด
มีอะไรหรอซิล//สีหน้าสงสัย
ซิล
กูว่า เหมือนกูจะรู้ตัวคนร้ายเเล้ว
ซิล
คือ มันตั้งเเต่ 3 เดือนก่อนเเล้วล่ะ
เมื่อ 3 เดือนก่อน ณ สถาบันพญามัจจุราช
ซิล
เห้อ เซงจังๆ หมัดมวยช่วงนี้ก็ไม่ได้ใช้ กับข้าวก็ไม่อร่อย//เดินเเบบไร้ชีวิตชีวา
ในขณะนั้นเอง พวกพญามัจจุราชกำลังคุยบางอย่าง
ศรีชัย(สมาชิก)
พูดถึง จตุรอาชา เเล้วเเม่งหงุดหงิดเป็นบ้า
นพ(สมาชิก)
นั่นดิ พวกลูกน้องมัน ทำให้ลูกน้องเราหลายคนต้องบาดเจ็บ
ศรีชัย(สมาชิก)
เเม่งหยามเกียรติกันชัดๆเลยนี่หว่า
ซิล วิ่งไปเเอบฟังหลังกำเเพง
ตะวัน(หัวหน้า)
พวกมึงทุกคนฟังทางนี้//เสียงสนั่น
ตะวัน(หัวหน้า)
อย่างที่พวกมึงรู้กันดีว่า ลูกน้องเราโดนเล่นงานจากพวกจตุรอาชาหลายต่อหลายคนเเล้ว
ตะวัน(หัวหน้า)
กูเลยจะให้พวกมึงไปตามเก็บลูกน้องพวกมันอย่างช้าๆทีล่ะตัวๆ
ศรีชัย(สมาชิก)
เเต่หัวหน้าครับเเม้เเต่ลูกน้องของพวกมันก็เเข็งเเกร่งกันมากๆเลยนะครับ
ตะวัน(หัวหน้า)
เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เดี๋ยวกูจะให้ โอ้ต มือขวากู เดินทางไปกับพวกมึงด้วย
โอ้ต(มือขวา)
เชื่อมือกูได้เลย หัวหน้า
ตะวัน(หัวหน้า)
เเล้วเมื่อพวกลูกน้องมันตายหมด
ตะวัน(หัวหน้า)
พวกเราทุกคนจะเข้าตี จตุรอาชาทันที
ตะวัน(หัวหน้า)
โทษฐานที่ทำให้เกียรติศักศรีของสถาบันเราตกต่ำ
ตะวัน(หัวหน้า)
มีใครข้องใจอะไรมั้ยย//ตะโกน
ตะวัน(หัวหน้า)
ถ้าไม่มีเราจะคอยเฝ้ารอวันนั้นมาถึงก็เเล้วกัน
ตะวัน(หัวหน้า)
อย่าทำให้กูผิดหวังล่ะโอ้ต
ซิล
นี่มันอะไรวะเนี่ย//กระวนกระวายย
ซิล
เรื่องมันก็เป็นเเบบนี้เเหละ
ริด//พอ.
ชิบหายล่ะ ลูกน้องกูไปทำไรพวกมันไว้อีกล่ะเนี่ย//ใบหน้าเคร่งเครียด
ฟี่
เเล้วทีนี้ไปไงต่ออะ//สีหน้ากังวล
ซิล
ไปเปิดหน้า ร.ร มันเลยมั้ยล่ะ
ฟี่
เห็นด้วย เอาให้รู้ว่าใครใหญ่ไปเลย
ฟิด
ใจเย็นๆก่อน กูว่าเราไม่ควรทำเเบบนั้น
ฟิด
เอาจริงดิหัวหน้า//ตกใจ
ริด//พอ.
กูรู้ว่าความเเข็งเเกร่งของตะวันนั้นมันเป็นยังไง ถ้ามันมาเปิดที่นี่ คนที่นี่อาจจะต้องตาย
ริด//พอ.
กูขอโทษนะ ฟิด เเต่กูต้องทำ //พูดด้วยความมั่นใจ
ริด//พอ.
เราต้องทำเพื่อศักศรีของสถาบันเรา
ริด//พอ.
ที่เหลือช่วยประกาศให้คนในสถาบันทุกคนทราบด้วยนะ ฟิด
ริด//พอ.
ในวันพรุ่งนี้ เราจะบุกไปหาพญามัจจุราช ยามรุ่งสาง//พูดด้วยความหนักเเน่น
หลังจากนั้น เสียงประกาศของฟิดก็ดังกึกก้องทั่วสถาบัน ทุกคนรับทราบเเละเตรียมตัวที่จะต้องสู้กับพญามัจจุราช ในวันพรุ่งนี้ (โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่านั่นมันเป็นเเผนการของ ซิล!!)
To be continued (โปรดติดตามตอนต่อไป) ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามารับชมนะครับ🙏
เป็นไงบ้างครับชอบกันรึป่าว ขอความรู้สึกหลังจากอ่านจบเเล้วคนล่ะ 1 คอมเมนต์ด้วยน้า
ถ้าผลกระเเสตอบรับดีเดี๋ยวจะมาทำต่อนะครับ
Comments
วาริด
ดีที่สุดครับรู้สึกมีความสนุกมากแล้วก็มันทำไมมันมีชื่อผมอ่ะครับ บังเอิญเลยนะเนี่ย
2024-11-05
1
วาริด
ที่หนึ่งงง
2024-11-05
0