หากรักนี้เป็นนิรันดร์ 《ตอนที่4》

ต้นกล้า(นายเอก)

ว่าไง

ซาน(พระรอง)

นายขยันมากเลยอ่ะ

ซาน(พระรอง)

เห็นตื่นมาทำงานแต่เช้าเลย

ซาน(พระรอง)

เดี๋ยวไว้พี่พาไปกินหนม

ต้นกล้า(นายเอก)

จริงดิ

ต้นกล้า(นายเอก)

ขอบคุณนะคั้บ

ซาน(พระรอง)

เออนี่ แล้วพอจะจำอะไรได้บ้างรึป่าว

ต้นกล้า(นายเอก)

จำไม่ได้เลยอ่ะ

ต้นกล้า(นายเอก)

ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวตนจริงๆของผมจะเป็นใคร มาจากไหน

ต้นกล้า(นายเอก)

แต่ตอนนี้ผมมีความสุขกับที่นี่

ต้นกล้า(นายเอก)

ผมชอบ

ซาน(พระรอง)

ชอบพี่ด้วยป่ะ

ต้นกล้า(นายเอก)

บ้า

ต้นกล้า(นายเอก)

พี่พูดอะไรเนี่ย//มองไปทางอื่น

ซาน(พระรอง)

หึ//ยิ้มแฉ่ง

ซาน(พระรอง)

พี่แค่ล้อเล่นน่ะ

ต้นกล้า(นายเอก)

อ๋อ

ต้นกล้า(นายเอก)

ก็นึกว่าพูดจริงนะ555

ซาน(พระรอง)

หิวข้าวมั้ย

ซาน(พระรอง)

ไปกินข้าวกัน

ต้นกล้า(นายเอก)

ได้สิคั้บ

ต้นกล้า(นายเอก)

ปะ

ซาน(พระรอง)

//จับมือต้นกล้า

ต้นกล้า(นายเอก)

เฮ้ยทำไรร

ต้นกล้า(นายเอก)

เดี๋ยวคนอื่นเห็นจะเข้าใจผิดเอานะ

ซาน(พระรอง)

เข้าใจผิดอะไรหรอ

ต้นกล้า(นายเอก)

ก็จะนึกว่า

ต้นกล้า(นายเอก)

...เอิ่ม

ซาน(พระรอง)

นึกว่าเราเป็นแฟนกันงี้หรอ

ต้นกล้า(นายเอก)

อ่า...ใช่

ซาน(พระรอง)

บ้าบอน่า

ซาน(พระรอง)

ใครจะคิดแบบนั้นกัน

ซาน(พระรอง)

เป็นผู้ชายด้วยกันนะ อย่าลืมสิ

ต้นกล้า(นายเอก)

โหพี่ นี่มันยุคสมัยไหนกันแล้ว

ต้นกล้า(นายเอก)

พี่เคยได้ยินคำว่า เกย์ ป่ะ

ซาน(พระรอง)

นั่น

ซาน(พระรอง)

ไปเอามาจากไหนหรอคำนี้

ต้นกล้า(นายเอก)

แฮ่ะๆ พี่รู้ใช่ป่ะล่าา

ซาน(พระรอง)

ไม่รู้ๆ

ซาน(พระรอง)

คิดมากน่า ...

ซาน(พระรอง)

พี่ไม่จับมือเราก็ได้//ปล่อยมือ

ต้นกล้า(นายเอก)

เอ้า

ต้นกล้า(นายเอก)

แต่ก็ดีเหมือนกัน

ต้นกล้า(นายเอก)

//เดินตามซาน

ณ

ร้านข้าวแห่งนึง

. .

ซาน(พระรอง)

อยากกินอะไรสั่งได้ตามสบายเลยนะ

ซาน(พระรอง)

พี่เลี้ยงเอง

ต้นกล้า(นายเอก)

โห ใจป๋านะเราอ่ะ

ต้นกล้า(นายเอก)

ขอบคุณนะครับ

ซาน(พระรอง)

ค้าบ

ซาน(พระรอง)

น้องครับ สั่งอาหารหน่อยครับ

พนักงาน

รับอะไรดีคะ

ซาน(พระรอง)

เอาอะไรอ่ะต้น

ต้นกล้า(นายเอก)

อ่าา ผมขอสั่งเป็นข้าวผัดไข่ละกันครับ

ซาน(พระรอง)

เหมือนกันครับ

พนักงาน

ได้ค่ะ

พนักงาน

รอสักครู่นะคะ//เดินออกไป

ต้นกล้า(นายเอก)

เฮ้ยย

ต้นกล้า(นายเอก)

พี่สั่งตามผมทำไมนิ่!!?

ซาน(พระรอง)

เอ้า สั่งตามก็ไม่ได้หรอครับ

ซาน(พระรอง)

ก็อาหารเหมือนกัน

ต้นกล้า(นายเอก)

อ่าา ไม่มีไรครับๆ

ต้นกล้า(นายเอก)

ตามใจละกัน

ซาน(พระรอง)

เออนี่

ซาน(พระรอง)

พี่ถามอะไรหน่อยสิ

ต้นกล้า(นายเอก)

ว่า

ซาน(พระรอง)

ถ้าเกิดวันนึง ความทรงจำนายกลับมา นายจะลืมพี่มั้ย

ต้นกล้า(นายเอก)

ทำไมถามแบบนี้อ่ะ

ซาน(พระรอง)

พี่แค่สงสัยน่ะ ไม่มีไรมากหรอก//ยิ้ม

ต้นกล้า(นายเอก)

เอิ่ม...

ต้นกล้า(นายเอก)

ผมจะลืมพี่ได้ยังไงกัน ครอบครัวพี่และก็พี่ มีบุญคุณกับผมมากเลยนะ

ต้นกล้า(นายเอก)

ผมไม่มีทางลืมหรอก

ซาน(พระรอง)

สัญญานะ

ต้นกล้า(นายเอก)

ค้าบๆ สัญญา

ซาน(พระรอง)

//ยิ้ม

ซาน(พระรอง)

เกี่ยวก้อยกัน

ต้นกล้า(นายเอก)

//สัญญา

10นาทีต่อมา

พนักงาน

อาหารมาแล้วค่าา

ต้นกล้า(นายเอก)

ขอบคุณค้าบ

ซาน(พระรอง)

//ยื่นจารอาหารให้ต้นกล้า

ซาน(พระรอง)

ทานให้อร่อยนะ

ซาน(พระรอง)

ถ้าไม่พอไม่อิ่มก็สั่งเพิ่ม

ซาน(พระรอง)

วันนี้พี่เลี้ยง

ซาน(พระรอง)

ไม่ต้องเกรงใจ

ต้นกล้า(นายเอก)

ครับพี่ ขอบคุณอีกรอบนะ

ต้นกล้า(นายเอก)

หืม...น่ากินมาก

ต้นกล้า(นายเอก)

กินๆ

ซาน(พระรอง)

//มองต้นกล้า

ซาน(พระรอง)

//ยิ้ม

จากนั้นทั้งคู่ก็ทานอาหาร

พอกินไปได้สักพัก

ซานก็เห็นข้าวเม็ดนึงติดริมฝีปากต้นกล้า

ซาน(พระรอง)

//ขำ

ต้นกล้า(นายเอก)

เฮ้ย ขำไรอ่ะ

ซาน(พระรอง)

มีข้าวมันติดปากนายอ่ะ

ซาน(พระรอง)

มาเดี๋ยวพี่เช็ดออกให้นะ

ซาน(พระรอง)

//เช็ดปากให้ต้นกล้า

ต้นกล้า(นายเอก)

ขอบคุณคั้บ^^

ทั้งคู่ยิ้มให้กัน

ซาน(พระรอง)

เออนี่

ซาน(พระรอง)

อาทิตย์หน้าพี่จะไปกรุงเทพนะ

ซาน(พระรอง)

ไปกับพี่มั้ย

ต้นกล้า(นายเอก)

ไปๆ

ต้นกล้า(นายเอก)

อยากไปอยู่พอดีเลยย

ซาน(พระรอง)

งั้นนายก็เก็บของให้เรียบร้อยนะ

ซาน(พระรอง)

พอดีพี่จะไปทำงานไปเคลียงานกับหัวหน้าที่นั่นด้วยอ่ะ

ซาน(พระรอง)

เอาเสื้อผ้าไปเยอะๆก็ดี

ต้นกล้า(นายเอก)

ได้ค้าบ

ต้นกล้า(นายเอก)

เย้ๆ

ต้นกล้า(นายเอก)

จะได้ไปกรุงเทพ

ซาน(พระรอง)

อื้ม

ซาน(พระรอง)

รีบกินก่อน

ซาน(พระรอง)

เดี๋ยวจะได้กลับไปทำงานต่อ

ต้นกล้า(นายเอก)

อะเค

ต้นกล้า(นายเอก)

//กินต่อ

ซาน(พระรอง)

//มองต้นกล้า

ซาน(พระรอง)

//ยิ้ม

จากนั้นทั้งคู่ก็ทานอาหาร

พอทานเสร็จพวกเขาก็ได้กลับไปทำงานต่อ

. .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ