The Legend Have Return Back To Seoul - < บทที่ 1 >

🌙

< บรรพกาลหวนคืนโซล >

< บทที่ 1 > ตอน จุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด

🌙

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

แม่งเอ้ย!!!!

เสียงตะโกนของชายหนุ่มดังขึ้นจากในวิหารเหนือโลกมนุษย์และเหนือสรวงสวรรค์ในตำหนักบนเมฆที่อยู่ระหว่างห้วงอวกาศและโลกเบื้องล่าง เป็นวิหารเคลื่อนที่ของเทพแห่งมิติรุ่นก่อน นาม อซาธอท

แต่ช่างน่าเสียดายที่ตอนนี้ท่านได้เกษียณไปใช้ชีวิตอย่างสงบที่มิติอื่นแล้ว คงสงสัยใช่มั้ยว่าเสียงของชายหนุ่มนั้นเป็นเสียงของใคร ?

ใครน้า?~ ข้าเอง! นามของข้าคือ เสี่ยวหมิงไป๋ซาน ข้าเป็นผู้กลับชาติไม่รู้จบ. . .จนในวันนึงข้าได้เป็นเทพแห่งมิติแทนท่านอซาธอท! ทำให้ข้ามีอำนาจของเขาและมาอาศัยอยู่ที่นี่ เพื่อทำงาน

แต่จะให้ทำงานอย่างเดียวก็น่าเบื่อระหว่างทำงานข้าเลยมักอ่านนิยายของโลกแรกที่ข้าเกิดและจุดเริ่มต้นของข้าก็เกิดขึ้นที่นั่นด้วย

นิยายหลายเรื่องก็เป็นเรื่องฮีลใจ แต่ไม่คิดว่าตัวเองในตอนนั้นจะเป็นคนจิตใจเข้มแข็งขนาดนี้!

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

. . .อะไรกัน !

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

ไหงเป็นงี้เล่า?!

ในตอนนั้นข้าทั้งรู้สึกเจ็บปวดที่อกและไม่พใจเป็นอย่างมาก เพราะนิยายที่ข้าอ่านเป็นนิยายชื่อจังที่หลายๆคนน่าจะรู้จักดี เป็นนิยายที่ข้าชื่นชอบอ่านมากเรื่องนึงในช่วงนี้

นิยายเรื่องนี้น่ะ. . .เป็นนิยายที่มีหลายพันตอนให้ข้าได้อ่าน เพราะงั้นจึงชอบมากเป็นพิเศษ

แต่ว่า. . .ไม่นึกเลยว่า

จุดจบของตัวละครมัน. . .

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

ทำไมจุดจบตัวเอกข้าต้องเลวร้ายถึงเพียงนี้ล่ะ! ! !

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

ข้าไม่ยอม ไม่ยอมเด็ดขาด!

เนื้อเรื่องของนิยายเรื่องนี้บางส่วนในชาตินั้นข้าไม่ได้อ่านเลยเพราะข้าไม่มีตังค์เปย์ไงล่ะ แม้แต่ตอนย้อนกลับและชาติอื่นๆ. . .ข้าก็ไม่ได้แตะมันเลยเพราะมัวแต่หมกมุ่นกับการช่วยคนอื่นจึงลืมสิ้นในสิ่งที่ตนเคยสนใจมากๆไป

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

ฮึก. . .คิมดกจา~~~ . . .ทามมายต้องตายด้วยย ตอนนายตายกี่ครั้งกี่ครั้งช่างเจ๊บเจ็บเจ็บมั่ก!!

ความรู้สึกพวกนี้ที่ข้าไม่เคยแสดงออกมาต่อหน้าใคร มักจะหลั่งไหลออกมายามที่อยู่คนเดียว คงเพราะข้าเก็บกดเก่งจนติดเป็นสันดานที่ไม่อาจแก้ไขได้โดยง่ายกระมั้ง

ในครานั้นข้าหวนคิดไปถึงชาติที่2 และ ก่อนหน้านี้ไม่นานนักที่ข้าไปยังต่างมิติเหมือนเช่นตอนนี้ที่ข้ากำลังมุ่งหน้าไปที่มิติของนิยายเรื่องที่ข้าพูดถึงเมื่อครู่

. . .ใช่ทั้งหมดนี้มันมีสิ่งที่เหมือนๆกันอยู่. . .นั่นก็คือ ประเทศเกาหลีใต้เหมือนกันไง

เทพ เทพี และเทพมาร หลายท่านต่างพากันวางงานในมือและไปใช้ชีวิตของตนเองตามที่ตนต้องการในที่ที่ตนอยากไปทั้งสิ้น แต่ก็มีอยู่สองท่านที่ไม่ยอมไป

ซึ่งแม้แต่ข้าเองก็ไม่รู้ว่าทำไมท่านถึงได้ยอมรับคำขอของข้า แต่กลับไม่ต้องการของอะไรตอบแทนจากข้าเลย และไม่เคยร้องขอด้วย ส่วนมากข้ามักจะเห็นผ่านทางความฝันและรับรู้ถึงพวกท่านผ่านทางความคิด ราวกับเป็นหนึ่งเดียวกับทั้งสอง

และท่านทั้งสองก็เป็นสองคนที่ช่วยข้าในหลายอย่างในยามที่ข้านั้นต้องการ

สองเทพนี้ คือ เทพและเทพี แห่ง โชคชะตา นั่นเอง

ไม่ว่าข้าจะทำอะไร ไปบุกมิติอื่น ทำอะไรตามใจตัวเอง ท่านก็ไม่เคยห้ามทั้งยังสนับสนุนข้าอย่างเสมอมาอีก

เพราะแบบนั้นทำให้ข้าสามารถเดินทางไปยังจักรวาลอื่นได้ตามที่ตัวเองต้องการ เพราะพวกท่านคงทราบว่าข้าทำไปเพื่อช่วยไม่ได้เพื่อทำลาย

ดังนั้นสิ่งที่ข้าจะทำต่อไปนี้ คือการมุ่งหน้าไปที่นั่นทันทีหลังทำงานเสร็จเพื่อที่จะไปช่วยพวกเขา เหล่าตัวเอก และ พรรคพวก ที่ข้านั้น ชื่นชอบและชื่นชม

xɪᴀ̌ᴏ ᴍɪ́ɴɢʙᴀ́ɪsʜᴀ̄ɴ🌙เสี่ยวหมิงไป๋ซาน

เกรงว่าข้าคงต้องไปที่นั่นด้วยตัวเองเสียแล้วล่ะ !

ข้าพูดขึ้นมาด้วยท่าทางที่มุ่งมั่น

หลังจากนั้นไม่นานด้วยความมุ่งมั่นนั้นทำให้ข้ามีไฟในการทำงานของข้าในการดูแลมิติและจัดการจุดบิดเบี้ยวของมิติ

จนเสร็จ

พอข้าทำสำเร็จแล้ว ข้าก็เดินทางไปยังที่แห่งนั้นทันทีด้วยยานพาหนะของข้า

พอมาถึงจักรวาลของพวกเขา ข้าก็ได้มองไปที่โลกมนุษย์ของจักรวาลนี้แล้วจดพิกัดจุดที่ข้าจะลงไปเอาไว้แล้วกลับไปยังที่ทำงานของข้า

ข้าถอดทุกอย่างแม้กระทั่งเสื้อผ้าของตัวเอง เก็บไว้เพียงแหวนและเครื่องประดับบางอย่างที่จำเป็นไว้กับตัว

ก่อนที่จะ วาร์ป ไป ข้าได้เขียนจดหมายถึงเพื่อนๆพี่ๆและเหล่าสามีของข้า

ก่อนจะลงไปยังโลกนั้น

ทันทีที่ข้าวาร์ปไป โลกใบนี้ ก็อ้าแขนต้อนรับข้าไว้ในทันที ข้าปรากฏตัวขึ้นในตึกร้างของเมืองโซล

ร่างกายที่เปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน ใบหน้าที่งดงามแต่ร่างกายกลับเป็นชาย ผมยาวที่เคยปล่อยไว้สั้นลงและมีสีดำแทรกแซงตามผมขาวที่มีอยู่ ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีทองสว่าง

เบื้องหน้าของผมมีกล่องที่ใส่เสื้อผ้าไว้พร้อมจดหมาย วางไว้ราวกับยินดีที่มีการเดินทางครั้งนี้มา

ของที่ผมพกมาด้วยไม่ได้หายไปไหนและอยู่กับผมอย่างดี

ทันทีที่ผมสวมเสื้อผ้าเสร็จผมก็อ่านดูเนื้อหาของจดหมายที่บันทึกไว้อย่างไม่ลังเล

[ จดหมาย ] ถึง เทพผู้มาเยือน กาลเวลาของที่นี่คือ ช่วงก่อนเหตุการณ์นั้นจะปรากฏ วันโลกาวินาศยังไม่มาถึง . . . และ จะมาถึงในอีก 10 ปีหลังจากนี้. . . ของในกล่องเตรียมไว้ให้แล้ว ได้โปรดช่วยรักษาโลกาแห่งนี้ไว้ อย่าให้ล่มสลาย ช่วย ตัวเอก จากความตาย . . . คุณคือเด็กอายุ 15 ปีในตอนนี้ และ คุณรู้ว่าคุณต้องทำอะไร จาก ผู้แทรกแซงระบบ

ทันทีที่อ่านจนจบ หน้าต่างสถานะก็ปรากฏขึ้นทันทีในเวลาอันสั้น

╔════════════════════╗ < 🌟 > “ เจ้าเด็กน้อย คิดจะช่วยที่นี่งั้นสินะ ตัวตนของเจ้าถูกเก็บเป็นความลับ เป็น ตัวตนที่ไม่มีอยู่จริง ของโลกนี้ ยินดี ต้อนรับกลับโซล ผู้มาเยือน พวกข้าจะ สนับสนุนการมาเยือนของเจ้าในฐานะ กลุ่มดาวระดับตำนานจงผงาดสาดแสง ตามความต้องการของเจ้าเสียเถิด ” ╚ ════════════════════╝

สัญลักษณ์ของ ดวงดาว เป็นสัญลักษณ์ของ เทพี และ เทพ แห่ง โชคชะตา

ShinSeong 🌙 ชินซอง

แบบนี้นี่เอง. . .เข้าใจแล้วครับท่านเทพ ท่านเทพี

ShinSeong 🌙 ชินซอง

งั้นข้าไม่เกรงใจแล้วนะครับ ท่านผู้สนับสนุน

รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของข้า

[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]

นิยาย ออริจินัล ชื่อ : Omniscient reader's viewpoint. อ่านได้ที่ Webtoon หรือ หนังสือชื่อ : มุมมองนักอ่านพระเจ้า ชื่อไทย : อ่านชะตาวันสิ้นโลก

[ ตารางอัพของ นิยายดัดแปลง ] “ วันศุกร์ - 2 ตอน ” >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> เพราะตอนนี้แอดยังเรียนอยู่เลยอัพได้ช่วงนั้น ถ้าอัพนิยายเรื่อง " เทพมารอย่างข้ากลายเป็นตัวร้ายซะได้ " จบ จะเอาเรื่องนี้เข้ามาอัพแทนนะครับ

< กฏการคอมเมนต์ > 1 . ห้ามด่า ห้ามดราม่า 2 . สามารถช่วยแก้ไขคำผิดได้ (เพราะแอดยังอายุ 14 อยู่บางคำเลยไม่รู้จักและหลงๆลืมๆครับ) --------------------------------------------------------- มีแค่สองข้อคงทำได้เนอะ ! นักอ่านของผมเก่งอยู่แล้ว 💓😊

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ