ข้าเรียกท่านว่าที่รักได้หรือไม่?
002
จง
//เดินถือขนมไหว้พระจันทร์เข้ามา
เลี่ยงหลิ่ง
//ลุกขึ้นนั่งและหันมามองจง
เลี่ยงหลิ่ง
กินครับๆ!!//รีบเดินมาหาจง
จง
//หยิบขนมไหว้พระจันทร์ขึ้นมา+ป้อนเลี่ยงหลิ่ง
เลี่ยงหลิ่ง
//กัดขนมไหว้พระจันทร์
เลี่ยงหลิ่ง
เอาน่าๆๆ//พูดพร้อมเคี้ยวขนมไหว้พระจันทร์
เลี่ยงหลิ่ง
ไม่หรอกครั-//พูดไม่ทันจบขนมไหว้พระจันทร์ติดคอ
เลี่ยงหลิ่ง
แอ่กๆ!//ขนมไหว้พระจันทร์ติดคอ
จง
นั้นๆ พี่บอกแล้ว//เดินไปข้างๆหลังเลี่ยงหลิ่งและทุบหลัง
เลี่ยงหลิ่ง
//คายขนมไหว้พระจันทร์ออกมา
เลี่ยงหลิ่ง
ผ-ผมขอโทษที่ไม่ฟังคับบบ
จง
ไปอาบน้ำแล้วมานอนนะ//วางขนมไหว้พระจันทร์ไว้บนโต๊ะ
เลี่ยงหลิ่ง
ว่าแต่เอาเสื้อมาไหมเนี่ย
เลี่ยงหลิ่ง
//ถอดเสื้อและวาวไว้ตรงโขดหิน
เลี่ยงหลิ่ง
//กำลังจะกระโดดลงน้ำ
อู๋เณิ๋น
แฮร่!!//โผล่ขึ้นมาจากน้ำ
เลี่ยงหลิ่ง
เห้ย!//สะดุดล้ม
อู๋เณิ๋น
//กระโดดไปพยุงเลี่ยงหลิ่ง
เลี่ยงหลิ่ง
เล่นไรไม่รู้เรื่อง
เลี่ยงหลิ่ง
//ผลักอู๋เณิ๋นลงน้ำ
อู๋เณิ๋น
พี่!!//โดนผลักตกน้ำ
เลี่ยงหลิ่ง
แบร่//กระโดดตาม
อู๋เณิ๋น
ชิ พี่อ่ะนิสัยเสีย
อยู่ๆ สายลมก็หายไปแม่น้ำนิ่งสงบ ท้องฟ้าใกล้มืด
เลี่ยงหลิ่ง
ก-เกิดไรขึ้นน่ะ!!
อู๋เณิ๋น
พี่ ระวังตัวด้วยนะ!!
เสียงฝีเท้าหนักแน่นได้เดินมาหาพวกเขา2คน
หนิงหลง
//เดินออกมาจากพุ่มไม้
หนิงหลง
เจ้ามาทำส่งเสียงดัง
หนิงหลง
ทำให้ข้ามิมีความสงบในการจำศีล
เลี่ยงหลิ่ง
เวลานี้เจ้าจำศีลรึไง
เลี่ยงหลิ่ง
เจ้าเป็นตัวอะไรกัน
เลี่ยงหลิ่ง
หรือมาบำเพ็ญตัวตน
หนิงหลง
เอาเป็นว่าถึงเวลาบำเพ็ญตัวตนของข้าและเวลาตอนนี้ทุกๆวันข้าจะจำศีลหลับไหล
เลี่ยงหลิ่ง
ในเมื่อเจ้าตื่นแล้ว
เลี่ยงหลิ่ง
เจ้าชื่ออะไรเหรอ?
เลี่ยงหลิ่ง
ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าชื่อเลี่ยงหลิ่ง
หนิงหลง
ใครต้องการชื่อเจ้ากัน?
เลี่ยงหลิ่ง
ที่รักของข้าไง
หนิงหลง
ค-ใครที่รักเจ้า!! //หน้าแดงขึ้นมาทันที
หนิงหลง
หึ ข้าให้เสียงดังก็ได้
เลี่ยงหลิ่ง
//จับมือหนิงหลงและพาลงน้ำ
เลี่ยงหลิ่ง
หนิงหลงนายชอบเล่นน้ำม่ะ
เลี่ยงหลิ่ง
ทำไมท่านมิชอบกัน
อู๋เณิ๋น
พี่ ถึงเวลากลับกันได้แล้วนะ
หนิงหลง
//เดินหายตัวไปในพุ่มไม้
เลี่ยงหลิ่ง
//หยิบเสื้อมาใส่
อู๋เณิ๋น
//เดินกลับกระท่อมตน
มองให้มันเป็นตอนกลางคืน***
เลี่ยงหลิ่ง
//เดินไปที่เตียงและล้มตัวลงนอน
แอด.
วันนี้วันศุกร์แล้ว ใครเปิดเรียนบ้างง
แอด.
ขอเรียนกันอย่างสนุกงานเยอะทำตัวว่างนะคับบ
Comments