เงาสะท้อนแห่งความตาย

กลางคืนที่เงียบสงัดของหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากความเจริญ ทุกคนในหมู่บ้านนี้ต่างพูดถึงเรื่องลึกลับของ "บ้านร้าง" ที่อยู่ลึกเข้าไปในป่า หนุ่มสาวหลายคนเคยท้าทายกันไปเยือนบ้านหลังนั้น แต่ไม่มีใครกลับมาเล่าเรื่องราวให้ฟัง ทุกคนที่หายไป...หายไปอย่างไร้ร่องรอย

กร หนุ่มวัย 25 ปี เป็นหนึ่งในคนที่ไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ เขามองว่าเรื่องบ้านผีสิงที่ชาวบ้านพูดถึงเป็นแค่เรื่องแต่งขึ้นมาเพื่อขู่เด็กๆ แต่เมื่อเพื่อนสนิทของเขาหายตัวไปอย่างลึกลับหลังจากไปบ้านร้างแห่งนั้น กรตัดสินใจว่าเขาต้องไปตามหาเพื่อน และพิสูจน์ให้เห็นกับตาว่าไม่มีอะไรอยู่ในบ้านหลังนั้น

ค่ำคืนหนึ่งที่อากาศหนาวเย็น กรเตรียมพร้อมเดินทางไปยังบ้านร้าง เขานำไฟฉาย มีดพก และกล้องไปด้วย เพื่อบันทึกหลักฐานว่าไม่มีอะไรน่ากลัวในที่แห่งนี้ เขาเดินลึกเข้าไปในป่าพร้อมกับเสียงกระซิบลมที่พัดผ่าน ใบไม้ที่ตกลงมาบนพื้นดินเหมือนมีบางสิ่งกำลังเฝ้ามองเขาจากความมืด

เมื่อกรไปถึงบ้านร้าง เขารู้สึกถึงบรรยากาศที่หนักอึ้ง บ้านหลังนี้ดูเก่าทรุดโทรม และเหมือนกำลังพังลงมาได้ทุกเมื่อ ประตูไม้เก่าๆ ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเมื่อเขาผลักมันเข้าไป ข้างในนั้นเต็มไปด้วยฝุ่นและกลิ่นเหม็นอับ กรส่องไฟฉายไปรอบๆ และพบว่ามีแต่ความเงียบ ไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่ใครๆ เล่า

ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าดังมาจากชั้นบนของบ้าน กรชะงัก เขารู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งกำลังจ้องมองเขาอยู่จากความมืด เขาค่อยๆ เดินขึ้นบันไดที่เก่าและส่งเสียงลั่นในทุกก้าว จนกระทั่งถึงชั้นบน ที่นั่น ห้องหนึ่งถูกปิดประตูไว้

กรยืนหายใจแรงอยู่หน้าประตู เขายกมือผลักประตูเปิดอย่างช้าๆ ภายในห้องนั้น เขาพบเพียงความมืดมิด แต่ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง เขาได้ยินเสียงบางอย่าง เสียงของคนกำลังร้องไห้ เสียงเบาหวิวเหมือนออกมาจากอีกมิติหนึ่ง

เขารีบส่องไฟฉายไปตามเสียง แต่สิ่งที่เห็นทำให้หัวใจของเขาแทบหยุดเต้น บนพื้นไม้เก่าๆ ของห้องนั้น มีรอยเท้าสดๆ ที่เป็นรอยเปียกเหมือนเพิ่งเหยียบลงไปในน้ำ กรเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติในที่แห่งนี้ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงกระซิบจากข้างหลัง

“กลับไป... อย่ามาที่นี่อีก...”

กรหันหลังกลับด้วยความตกใจ แต่เขาไม่เห็นใคร ความเงียบเข้าครอบงำอีกครั้ง แต่หัวใจของเขากลับเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้น ไฟฉายของเขาก็ดับลง

ความมืดปกคลุม กรยืนอยู่ในความเงียบ เขาพยายามจะจุดไฟฉายอีกครั้ง แต่ในเสี้ยววินาทีที่ไฟกลับมาติด เขาเห็นร่างของผู้หญิงในชุดขาวยืนอยู่ตรงหน้า ผิวของเธอซีดขาว ดวงตาเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ก่อนที่เธอจะพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นจนทำให้กรต้องรีบวิ่งหนีลงบันได

แต่ยิ่งเขาวิ่ง เสียงฝีเท้าก็ยิ่งใกล้เข้ามา และเหมือนมีบางอย่างกำลังตามล่าเขา กรไม่กล้าหันกลับไปมอง เขาวิ่งไปที่ประตูบ้าน แต่เมื่อเขากำลังจะออกไป มือเย็นเฉียบก็จับไหล่เขาไว้

กรหันกลับมาเผชิญหน้ากับร่างนั้นอีกครั้ง เธอกรีดร้องเสียงดังจนหูของกรแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ร่างของเธอเริ่มบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว กรพยายามจะขยับตัว แต่ทุกอย่างกลับช้าไปหมด ราวกับว่าเขาถูกพันธนาการด้วยพลังงานบางอย่าง

ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบ กรได้ยินเสียงแผ่วเบาในหู “เจ้าจะไม่มีวันได้ออกไปจากที่นี่…”

และแล้ว...เขาก็หายตัวไปเช่นเดียวกับคนอื่นๆ ที่เคยเข้ามาในบ้านหลังนี้

บ้านร้างยังคงตั้งอยู่ในป่า และเรื่องราวของมันยังคงเป็นที่เล่าขานต่อไป ไม่เคยมีใครที่เข้าไปในบ้านนั้นแล้วกลับออกมาได้...และทุกคนที่หายไป ยังคงวนเวียนอยู่ในเงามืดของบ้านหลังนั้น ตลอดกาล...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***