04
คำเตือน
-เรื่องนี้อาจจะเบียว
-มีคำหยาบ
-()คิดในใจ
-อาจจะมีการปรับแต่งภาษาเพื่อที่จะให้อ่านได้ง่ายแล้วก็ง่ายต่อการเขียนด้วยนะคะ
-ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด
ทิดที่ได้โยนระเบิดให้คุณทำให้ทั้งสองหันมามองค้อนใส่ทันที
ดวงแก้ว
ใยถึงได้ว่าแม่เพียงจันทร์เช่นนี้
ดวงแก้ว
พวกเราก็หญิงเหมือนกัน//ช้อนตามองคุณ
ทิพย์รดา(ซ่อนกลิ่น)
นั่นสิ
เพียงจันทร์(y/n)
มิเป็นไรหรอกทั้งสองคนข้ามิได้สนใจ//กัดฟันพูด
ดาวเรือง
ใยเจ้าต้องร้อนแทนแม่เพียงจันทร์ด้วย//มองดวงแก้ว
เพียงจันทร์(y/n)
(สร้างภาพไงอุ๊ปส์)
ดวงแก้ว
ข้าคิดว่ามันมิดีที่ว่าแม่หญิงเพียงจันทร์//หลบสายตา
ราเชนทร์(อิน)
ข้ามีเรื่องจักมาแจ้ง
ราเชนทร์(อิน)
ทางหลวงให้แม่หญิงทุกที่มารำถวายสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อเป็นสิริมงคล
ดาวเรือง
พวกบ่าวด้วยฤๅเจ้าคะ
ราเชนทร์(อิน)
ยกเว้นพวกบ่าวและหญิงมีอายุ
ชนันธร(สมุทร)
แล้วจักเริ่มตอนไหน
เพียงจันทร์(y/n)
เอาใจช่วยหนาแม่หญิงซ่อนกลิ่น//มองซ่อนกลิ่น
ราเชนทร์(อิน)
เจ้าต้องไปรำด้วย
เพียงจันทร์(y/n)
มิเอาด้วยหรอก
ราเชนทร์(อิน)
มิได้ทางหลวงบังคับ
เพียงจันทร์(y/n)
(กูตายดีกว่าทั้งชีวิตรำไม่สวยเลย)
ชนันธร(สมุทร)
จักกลับหรือยังเพียงจันทร์
เพียงจันทร์(y/n)
//พยักหน้า
ชนันธร(สมุทร)
พี่ไปก่อนหนาอิน
ดวงแก้ว
ขุนพี่มิกลับด้วยรึเจ้าคะ
ราเชนทร์(อิน)
ข้าจักอยู่ทำงานที่นี่ก่อนหนา
ราเชนทร์(อิน)
เดี๋ยวพี่ไปหาที่เรือน
ดาวเรือง
ท่านพี่!//เสียงไม่พอใจ
เพียงจันทร์(y/n)
(ตบกันเลยๆ)
ดวงแก้ว
ข้าลาค่ะท่านพี่//ไหว้อิน
ชนันธร(สมุทร)
ไปเถิดแม่ดวงแก้ว
เทวราช(ทิด)
ข้าว่าข้าจักกลับไปเรือนเจ้ามิได้แล้ว
ชนันธร(สมุทร)
ใยถึงกลับมิได้
เทวราช(ทิด)
ข้าว่าจักกลับเรือนของข้าแล้ว
เทวราช(ทิด)
ใช่มั้ยแม่ซ่อนกลิ่น
ทิพย์รดา(ซ่อนกลิ่น)
เจ้าค่ะ
ทิพย์รดา(ซ่อนกลิ่น)
ข้าลาหนาแม่หญิงเพียงจันทร์
เพียงจันทร์(y/n)
มิไปมิได้หรอ//จับมือซ่อนกลิ่น
ทิพย์รดา(ซ่อนกลิ่น)
วันหลังข้าจักไปเยี่ยมที่เรือน
เพียงจันทร์(y/n)
เอาพ่อแสงมาด้วยหนา//ยิ้ม
ทิพย์รดา(ซ่อนกลิ่น)
//พยักหน้า
ชนันธร(สมุทร)
ไปกันเถิด//เดินไปพร้อมดวงแก้ว
อินก็ไม่พูดอะไรก็ยืนจ้องหน้าคุณอยู่นั่นแหละ
ขิม
คงอยากให้แม่หญิงไหว้กระมังเต้าคะ//กระซิบคุณ
ราเชนทร์(อิน)
//ยกยิ้มอย่างชนะ
เพียงจันทร์(y/n)
(ซะที่ไหน)//เดินกระแทกไหล่อินไป
ดาวเรือง
นี่!กลับมาประเดี๋ยวนี้เลยนะ!
หลังจากนั้นคุณก็กลับเรือนโดยที่คุณเดินดิ่งไปหาทิวาทันทีก็พบว่าทิวากำลังคุยกับเสืออยู่
ทิวา(พ่อของทั้ง4คน)
มีกระไรฤาแม่เพียงจันทร์ใยวิ่งมาตื่นตะหนกเช่นนี้
เพียงจันทร์(y/n)
มิมีกระไรหรอกเจ้าคะ
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าแค่ซื้อของมาฝากท่าน//หันไปพยักหน้าให้ขิมและจัน
ทั้งสองคนก็เอาขนมที่คุณซื้อมาฝากให้ทิวาทันที
ทิวา(พ่อของทั้ง4คน)
ขอบใจหนาแม่เพียงจันทร์
เพียงจันทร์(y/n)
(มองไมอ่ะเออ)
ชนันธร(สมุทร)
ท่านพ่อขอรับ
ทิวา(พ่อของทั้ง4คน)
มาแล้วฤาพ่อสมุทร
ชรัน(เสือ)
เป็นกระไรบ้างดวงแก้วสนุกหรือไม่
ดวงแก้ว
สนุกเจ้าค่ะท่านพี่เสือ//ยิ้ม
อินทรา(แก้วตา)
พี่ดวงแก้วมาแล้วฤา//เดินมา
อินทรา(แก้วตา)
ได้ซื้อของมาฝากข้าด้วยหรือป่าว
ทิวา(พ่อของทั้ง4คน)
ข้านึกว่าเจ้าจักซื้อของมาฝากเหมือนแม่เพียงจันทร์ซะอีก
เพียงจันทร์(y/n)
//ยิ้มมุมปาก
เพียงจันทร์(y/n)
งั้นขอตัวก่อนเจ้าค่ะ//คลานออกมา
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าอยากไปสูดอากาศไกลๆหน่อย
จัน
งั้นบ่าวพาไปที่นึงนะเจ้าคะ
เพียงจันทร์(y/n)
เอาสิ//เดินไป
ชรัน(เสือ)
จักไปไหนรึท่านพี่
ชนันธร(สมุทร)
เดี๋ยวข้ามา//เดินไป
เพียงจันทร์(y/n)
//มองรอบๆ
ภาพที่เห็นก็คือทุกอย่างเขียวขจีไปหมดมีลมเย็นๆพัดผ่านด้วย
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าขออยู่คนเดียวไก้หรือไม่
เพียงจันทร์(y/n)
เห้อออออ//ถอนหายใจ
เพียงจันทร์(y/n)
ไม่ได้ผ่อนคลายแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ
เพียงจันทร์(y/n)
น่าร้องเพลงจัง
เพียงจันทร์(y/n)
แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่~
เพียงจันทร์(y/n)
ผ่านสายลมโชกโชนและฝนโปรยทุกครั้งไป~
เพียงจันทร์(y/n)
แต่เธอเชื่อหรือไม่ว่าหน้ากระดาษ~\\เอามือทาบอก
เพียงจันทร์(y/n)
ที่เธอและฉัรได้เขียนเอาไว้ มิแปรเปลี่ยนเลย~
เพียงจันทร์(y/n)
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งที่ชื่อว่าฉัน~
เพียงจันทร์(y/n)
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ~
เพียงจันทร์(y/n)
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ~//เด็ดดอกไม้
เพียงจันทร์(y/n)
มอบความรักแด่เธอผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ~
เพียงจันทร์(y/n)
เห้อออ//ถอนหายใจ
??
ใยถึงถอนหายใจ2ครั้งล่ะแม่นาง
เสียงของใครบางคนทำให้คุณสะดุ้งแล้วหันไปมอง
เพียงจันทร์(y/n)
พี่ขิม!พี่จัน!
จะ...เจ้าขา!! ทั้งสองคนวิ่งมา
ขิม
ใช่หรือไม่อีจัน//กระซิบ
เพียงจันทร์(y/n)
ใคร//กระซิบ
จัน
ท่านขุนคมกรีชหรือท่านขุนกรเจ้าค่ะ//กระซิบ
ขิม
เป็นสหายคนสนิทของขุนท่านอินเจ้าค่ะ//กระซิบ
เพียงจันทร์(y/n)
สวัสดีเจ้าค่ะ//ไหว้
เพียงจันทร์(y/n)
มาหาท่านอินฤาเจ้าคะ
เพียงจันทร์(y/n)
อยู่มั้ย//หันไปหาทั้งสอง
ขิม
เดี๋ยวบ่าวไปดูให้เจ้าค่ะ//วิ่งไป
เพียงจันทร์(y/n)
ขึ้นบนเรือก่อนเจ้าค่ะ//ยิ้ม
คุณก็พากรขึ้นเรือนส่วนกลางไปก็ยังมีเสือดวงแก้วและแก้วตาอยู่
เพียงจันทร์(y/n)
ข้ามาส่งเท่านี้หนา
คมกริช(กร)
ใยถึงมิมาเสวนากับพวกข้า
เพียงจันทร์(y/n)
พอดีมิอยากเสวนากับคนนึงเจ้าค่ะ//เหล่มองด้วงแก้ว
เพียงจันทร์(y/n)
(มองอะไรเดี๋ยวจิ้มตาแตก)
ชรัน(เสือ)
มานั่งก่อนหนาพ่อกร
อินทรา(แก้วตา)
นั่งสิเจ้าคะแม่เพียงจันทร์
อินทรา(แก้วตา)
หรือจักให้ข้าจุดธูปเรียก
เพียงจันทร์(y/n)
(ใจเย็น(y/n)อย่าๆน้องสาวทั้งสามคน)
ชนันธร(สมุทร)
ใยถึงว่าเพียงจันทร์เช่นนั้นน้องพี่
อินทรา(แก้วตา)
พี่สมุทรปกป้องฤาเจ้าคะ!
ชนันธร(สมุทร)
พี่มิได้ปกป้องแต่สิ่งที่เจ้าพูดออกไปดูมิเคารพเพียงจันทร์
อินทรา(แก้วตา)
ใยข้าต้องเคารพนาง
อินทรา(แก้วตา)
ข้ามิอยากเคารพคนใจดำหรอกหนา
เพียงจันทร์(y/n)
มิเป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
เพียงจันทร์(y/n)
ข้ามิถือสา"เด็กน้อย"//ยิ้ม
อินทรา(แก้วตา)
//ลุกยืน+จะเดินมาหาคุณ
ชนันธร(สมุทร)
แก้วตานั่งลงประเดี๋ยวนี้!
ชรัน(เสือ)
นั่งลงเถิดน้องพี่
ชรัน(เสือ)
พ่อกรอยู่ตรงนี้หนา
ดวงแก้ว
นั่งเถิดน้องแก้วตา
อินทรา(แก้วตา)
ก็ได้เจ้าค่ะ!//นั่งลง
เพียงจันทร์(y/n)
สวัสดีเจ้าค่ะ//ไหว้กร
เพียงจันทร์(y/n)
พี่ๆข้าอยากเข้าครัว
เพียงจันทร์(y/n)
ใยข้าต้องกลัว
เพียงจันทร์(y/n)
ไปเถอะ//เดินไป
ขิม
ทำไมแม่นายกูจักมาแล้วมึงยุ่งกระไร
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
นี่!ถ้าจักด่ากันก็ไปที่อื่น
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
มิใช่ตรงนี้
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
มาทำไมเพียงจันทร์
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าอยากมาเรือนทำอาหารเจ้าค่ะ
แดง
จักทำได้รึครั้งก่อนก็ไม่ทำ
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
จักมาเรียนมานั่งดู
เพียงจันทร์(y/n)
//นั่งทันที
ปิ่แก้วก็สอนคุณทำอาหารโดยที่คุณจดจ่อกับการทำอาหารแล้วลงมือทำเอง
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
ใส่หมูลงไปในหม้อ
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
ให้มันสุก
เพียงจันทร์(y/n)
//ใส่หมูลงไปในหม้อ
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
อย่างนั้นแหละ
คุณก็ทำอาหารไปเรื่อยๆจนเสร็จ
เพียงจันทร์(y/n)
//ชิมของที่ตัวเองทำ
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
ก็เจ้าปรุงน้อยจากที่ข้าเห็น
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
มิแปลกที่จะจืด
เพียงจันทร์(y/n)
งั้นคราวหน้าข้าขอมาทำด้วยนะเจ้าคะ
ปิ่นแก้ว(แม่ของทั้ง4คน)
ก็เรื่องของเจ้า
เพียงจันทร์(y/n)
//ถือถ้วย
เพียงจันทร์(y/n)
เอาไปกินที่ห้องไง
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าทำไว้เยอะเสียดายของ
เพียงจันทร์(y/n)
มิต้องข้าถือเอง//ถือ+เดินออกไป
เพียงจันทร์(y/n)
//เดินผ่านส่วนกลาง
คมกริช(กร)
แม่หญิงเพียงจันทร์ขับเสียงออกได้ไพเราะยิ่งนัก
คมกริช(กร)
เจ้ามิเคยได้ยินรึ
คมกริช(กร)
ถ้าพวกเจ้ามิได้สนใจนางเอานางเป็นคู่หมายกับข้าแทนได้หรือไม่
คมกริช(กร)
ใจเย็นๆก่อนหนาข้าแค่พูดเล่น
เพียงจันทร์(y/n)
(อะไรวะงง)//เดินต่อไป
เพียงจันทร์(y/n)
ก็บอกว่ามิต้องไงมันร้อน
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าจักถือเอง
เพียงจันทร์(y/n)
ไปดูกันเถอะ//รีบเดินไป
ไก่
ข้าทำมิได้เพราะข้ามิว่าง//ยกมือ
เฟือง
มึงทำให้แม่นายดวงแก้วมิได้รึ!!//ตบตปก.
เพียงจันทร์(y/n)
...//มอง+ถือถ้วย
ตปก.
ไปตามคุณหญิงกันเถอะ//เดินออกไป
ตปก.
อุ้ย!แม่หญิงเพียงจันทร์//หมอบ
เพียงจันทร์(y/n)
เกิดกระไรขึ้นฤา
ตปก.
ก็บ่าวของแม่ดวงแก้วมาขอให้เจ้าไก่ร้อยพวงมาลัยให้แต่เจ้าไก่มิว่างเลยโดนตบเจ้าค่ะ
ตปก.
เจ้าค่ะแม่หญิง//ก้มหัว
เพียงจันทร์(y/n)
งั้นฝากถือที//ยื่นถ้วยให้ตปก.
เพียงจันทร์(y/n)
จักทำกระไรบ่าวเรือนข้า!!
ไก่
แม่หญิงเพียงจันทร์เจ้าขา..//ลุกมาหลบหลังคุณ
เพียงจันทร์(y/n)
เป็นกระไรหรือไม่//จับหน้าไก่
เฟือง
นี่มิใช่เรื่องของแม่หญิงหลบไป!//จะเดินมา
เพียงจันทร์(y/n)
ใยถึงต้องทำร้ายขนาดนี้
เพียงจันทร์(y/n)
อีไก่ก็ต้องทำงานที่เขาจักต้องทำ
เพียงจันทร์(y/n)
ใยเอ็งมิทำเองเล่า
เพียงจันทร์(y/n)
ขนาดเจ้ามิอยากทำ
เพียงจันทร์(y/n)
แล้วไก่อยากจะทำรึ
เฟือง
แต่เรื่องมิได้เกี่ยวกับแม่หญิงนะเจ้าคะ
เพียงจันทร์(y/n)
จักหาว่าข้า"เสือก"ใช่หรือไม่
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าแค่จักปกป้องบ่าวบนเรือง
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าผิดงั้นรึ!//ขึ้นเสียง
เพียงจันทร์(y/n)
นี่!มิใช่เรือนของแม่หญิงดวงแก้ว
เพียงจันทร์(y/n)
คิดว่าเจ้าใหญ่มาจากไหนงั้นรึ!
เพียงจันทร์(y/n)
ถึงได้ทำเยี่ยงนี้
เพียงจันทร์(y/n)
อย่าให้ข้าได้ลงมือกับเจ้า!
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าจักเอาเรื่องนี้ไปพูดกับแม่ดวงแก้วเอง!
เพียงจันทร์(y/n)
ตามมาไก่!ตปก.ถือถ้วยตามข้ามา//เดินออกไป
เฟือง
ชิ!ยุ่งไม่เข้าเรื่อง//วิ่งตามคุณ
เพียงจันทร์(y/n)
แม่หญิงดวงแก้ว!//ยืน
เพียงจันทร์(y/n)
บ่าวของแม่หญิงชื่อกระไรนะ//หันไปถามจัน
เพียงจันทร์(y/n)
เจ้าเฟืองทำร้ายเจ้าไก่!
เพียงจันทร์(y/n)
โดยบอกว่าเจ้าไก่มิได้ทำพวงมาลัยให้
เพียงจันทร์(y/n)
เลยทำร้าย
เฟือง
//วิ่งมาหลบหลังดวงแก้ว
เฟือง
มิจริงเจ้าค่ะ//ก้มหัว
เฟือง
ที่จริงอีไก่ทำข้าก่อน
เพียงจันทร์(y/n)
เออใช่มุสา!!
เพียงจันทร์(y/n)
มิบอกความจริง
เพียงจันทร์(y/n)
ถ้าไก่ทำจริงหน้าจักเป็นแบบนี้งั้นรึ//ดึงไก่ขึ้นมา
เพียงจันทร์(y/n)
ดู!//จับหน้าไก่เงยขึ้น
ดวงแก้ว
อีเฟือง!//หันไปมองแรงใส่
เฟือง
ขอโทษเจ้าค่ะแม่นาย//ก้มหัว
เพียงจันทร์(y/n)
ดูบ่าวของเจ้าด้วย
เพียงจันทร์(y/n)
มิใช่ปล่อยมากัดผู้อื่น
ราเชนทร์(อิน)
เสียงดังกระไรกัน!//เดินขึ้นมา
ราเชนทร์(อิน)
มีกระไรแม่เพียงจันทร์
เพียงจันทร์(y/n)
ถามว่าที่สะใภ้เองสิเจ้าคะ//กระซิบข้างหูอิน
เพียงจันทร์(y/n)
//ยิ้ม+เดินสับๆกลับห้อง
ไก่
ขอบพระคุณเจ้าค่ะแม่หญิง...โอ๊ยย
ขิม
อยู่เฉยๆสิวะ//ทำแผลให้ไก่
เพียงจันทร์(y/n)
มิเป็นไรหรอกพี่ไก่
เพียงจันทร์(y/n)
ข้าขอโทษที่พูดว่าอีไป
เพียงจันทร์(y/n)
ตอนนั้นข้าอารมณ์ขึ้น
ไก่
มิเป็นไรเลยเจ้าค่ะแม่หญิง//ยิ้ม
เพียงจันทร์(y/n)
หมูข้าหายไปไหน!
ตปก.
อยู่นี้เจ้าค่ะแม่หญิง//ยื่นถ้วยให้คุณ
เพียงจันทร์(y/n)
ขอบใจจ่ะ//รับ+กิน
เพียงจันทร์(y/n)
หมูจืดกว่าเดิมอีก
Comments