การผจญภัยของแม่มดโรซารี ความอ่อนโยนที่คาดไม่ถึง

ฝั่งชองตาลที่หลังจากเห็นฟรองชัวร์ลากฟิลิเมนไปเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรปกติย้ายมานั่งเล่นที่หน้าบ้านของเธอที่มีเก้าอี้ฟางเพื่อรอใครบางคน

Chantal(ชองตาล)

ยังไม่มาอีกหรอ//หน้าหงอย

？？？

รอใครอยู่หรอเด็กกน้อย//ยิ้มพลางจับไหล่ชองตาล

Chantal(ชองตาล)

//สะดุ้งพลางมองหน้าเขา

？？？

ตกใจหรอฉันขอโทษนะ//พูดพลางปล่อยมือจากไหล่ชองตาล

？？？

ของนั่งด้วยคนได้ไหม//ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนขึ้น

Chantal(ชองตาล)

//พยักหน้าพลางเขยิบให้เขานั่งด้วย

Chantal(ชองตาล)

คุณ...ชื่ออะไรนะคะ//พูดพลางหันมองอีกคน

François(ฟรองชัวร์)

ฟรองชัวร์//ยิ้มให้อีกคน

Chantal(ชองตาล)

หนูชื่อชอ-//โดนขัดจังหวะ

François(ฟรองชัวร์)

ชองตาลใช่ไหม(ชื่อนี้ฉันจะจำอย่างดี😊)//พูดพลางมองเด็กน้อยด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้นพลางเอ็นดู

Chantal(ชองตาล)

ค่ะ//พยักหน้าพลางยิ้มอ่อนโยน

François(ฟรองชัวร์)

ฉันกลับก่อนนะ//ยิ้มให้เด็กน้อยแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์

Chantal(ชองตาล)

//พยักหน้า

Philomène(ฟิโลเมน)

คุณฟรองชัวร์ไม่อยู่ต่อหรอคะ//ยิ้มให้ฟรองชัวร์ด้วยสายตาที่ยั่วยวน

François(ฟรองชัวร์)

ไม่ล่ะส่วนหนี้ เดี๋ยวฉันมาคุยอีกที😏//พูดพลางมองหางตามาที่้เด็กน้อย

François(ฟรองชัวร์)

ฉันไปก่อนนะ//ลูบหัวของตาล

Chantal(ชองตาล)

//หันหน้าหนีไม่ยอมตอบ

Philomène(ฟิโลเมน)

(หนอยนังเด็กนี่!!! ฉันอุตส่าห์ตีตัวสนิทเขาแต่มาแปปเดียวแต่แกกลับทำให้ฟรองชัวร์คุยกับแกรได้นี่นะ)

François(ฟรองชัวร์)

//เดินออกไป

เมื่อหลังของฟรองชัวร์ค่อยๆห่างไปก็เริ่มมีสีหน้าไม่พอใจของฟิลิเมน

Philomène(ฟิโลเมน)

นี่ ฉันบอกให้แกไปอย่าลงมาไง//กระชากแขนของตาล

Philomène(ฟิโลเมน)

พูดไม่ฟังหรอ//พูดด้วยความไม่พอใจอย่างมากๆ

Chantal(ชองตาล)

เปล่านะคะ ก็ปกติแขกคุณจะมาช่วงเย็นๆไม่ใช่หรอคะ//พยายามบิดข้อมือหนีด้วยความเจ็บ

Philomène(ฟิโลเมน)

โอ้ย แกจะไปไหนก็ไป!!!😤//พูดด้วยความไม่พอใจพลางเหวี่ยงแขนชองตาล

Chantal(ชองตาล)

//เดินหนีไปทางสวนส้มของใครไม่รู้

Chantal(ชองตาล)

//นั่งทรุดตัวพลางร้องให้เเละคิดถึงในช่วงที่เธอมีความสุข

ชองตาลคิดถึงในช่วงเวลาที่พ่อและแม่ยังอยู่กับเธอมันคือช่วงเวลาที่มีความสุขสำหรับเด็กผู้หญิงคนนึง

แต่จู่ๆก็มีคนมาข้างหลังพลางกอดเธอไว้ มันเป็นกอดที่ดูมีความอึดอัดแต่กลับปลอบใจเธอได้อย่างดีในเวลานี้ เธอหันมองไปก็เห็นฟรองชัวร์คือบุคคนที่กอดเธอไว้พลางลูบหัวชองตาลอย่างอ่อนโยนก่อนถามชองตาลด้วความเป็นห่วง

François(ฟรองชัวร์)

มาร้องให้ทำไมตรงนี้//ถามพลางลูบหัวอย่างอ่อนโยน

Chantal(ชองตาล)

//ส่ายหัว

François(ฟรองชัวร์)

ตอนนี้มันบ่ายเธอไม่ร้อนหรอ//พูดพลางนั่งข้างเธอ

Chantal(ชองตาล)

ไม่ค่ะ//พูดพลางส่ายหัวและค่อยๆเช็ดน้ำตาของตัวเอง

François(ฟรองชัวร์)

//เด็ดส้มพลางยื่นให้ของตาล

François(ฟรองชัวร์)

กินหน่อยไหม//หยิบอีกลูกแกะและทีละหลับยื่นให้ชองตาล

ชองตาลค่อยๆยื่นมือเข้าไปรับพลางยิ้มมากินทั้งคู่นั่งกินส้มกันพลางพูดคุยเรื่องต่างๆอย่างสนุกสนานทำให้ชองตาลคลายความรู้สึกน้อยใจที่มีในตอนนี้ ซึ่งเธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้อาจจะอ่อนโยนมากพอ และมากกว่าที่ชองตาลคิดด้วย

💭ความคิดของฟรองชัวร์💭 ผมรู้สึกว่าเด็กคนนี้เธอน่ารักมาก น่ารักและสวยเกินกว่าจะเป็นเด็กอายุ7ขวบ ทำไมกันนะเธอยังเด็กอยู่ปท้ๆแต่ผมกลับมองเห็นความสวยของเธอแล้ว เห้อ...แต่ชองตาลยังเด็กอยู่นะถ้าอยากได้เป็นเมียคงไม่ได้ แต่ผมไม่เคยคิดเรื่องมีเมียมาก่อนเลยนะจนมาเจอเธอนี่แหละแต่ว่าก็ตัดฟิลิเมนไม่ได้ถ้ารอจนเจอโตกว่านี้เธอจะยอมเป็นเมียฉันไหมนะชองตาล เมื่อหลุดจากภวังความคิดก็เห็นว่าของตาลกินส้ม อย่างอย่างเอร็ดอร่อย

François(ฟรองชัวร์)

อร่อยไหม//มองด้วยสายตาที่อ่อนโยน

Chantal(ชองตาล)

//พยักหน้า

เวลาผ่านไปประมาณบ่ายสามฟรองชัวร์ตกลงกับชองตาลว่าจะพาเธอกลับบ้านโดยฟรองชัวร์จับมือของชองตาลและเดินพาเธอไปส่งบ้าน

แอดลินดี้

//การกระทำ (...)ความในใจ

✂️ตัด✂️

แอดลินดี้

ไม่ได้ต่อนานเลยขอโทษด้วยนะคะ

แอดลินดี้

ตั้งแต่เปิดเทอมแอดคือหาเวลาเข้ามาแต่งน้อยมากๆเลยยยย

แอดลินดี้

ว่าแต่ยังมีใครรออ่านอยู่ไหมนิ•~•

แอดลินดี้

ถ้ามีก็ดีถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร

แอดลินดี้

ถ้างงๆต้องขออภัยด้วยนะคะแอดตั้งกะว่าให้ปมเรื่องค่อยๆคลายลงทีละนิด

แอดลินดี้

คอมเมนท์ติชมไรท์เตอร์ตัวน้อย(ที่บวมเท่าแมมมอท)คนนี้ไว้ด้วยนะคะ

แอดลินดี้

แอดตั้งใจทำoc ตัวแอดอยู่น้าาาา

แอดลินดี้

เพื่อที่จะเป็นเอกลักษณ์สำหรับนามปากกาแอด

แอดลินดี้

ใครอ่านทันนี่น่าจะนอนดึกเพราะฝันดีน้าาา

แอดลินดี้

และแอดขอให้มีรี๊ดอ่านเยอะๆน้าาาถึง100คนก็ดีใจแล้ววว

แอดลินดี้

แอดไปนอนละนะ

แอดลินดี้

บุยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ