เมื่อรินโดกลายเป็นโอเมก้ากลิ่นวนิลา
เสียว
ซันสุ
เห้ยพวกมุงมีเด็กที่ไหนไม่รู้มายืนหน้าคฤหาสน์ว่ะ
รินโด
กูรู้ตัก//กำลังจะออกไป
ซันสุ
จะพาเด็กเข้ามาในบ้านไม่ได้นะ
รินโด
กูเอาเข้าคฤหาสน์//วิ่งออกไป
ซันสุ
อีเหี้ย//เอามือตบหน้าตัวเอง
รินโด
ทำไมเราถึงตามพี่มาล่ะ
รินโด
น่ารักจริงๆ//ยิ้ม+ลูบหัว
เร็น
อันที่จริงผมวิ่งตามรถพี่มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ//ยิ้มกว้าง
รินโด
มันไกลมากเลย//เป็นหัว
เร็น
ก็แค่ล้มไป2รอบ//เปิดเข่าให้ดูทั้ง2ข้าง
รินโด
มาเดี่ยวพี่ทำแผลให้นะ
รินโด
พี่ช่วยไปเอากล่องปฐมพยาบาลให้หน่อยได้ไหมครับ
รินโด
น้องที่เจอที่ห้างเมื่อวานน่ะครับ
ไมค์กี้
ชื่ออะไรงั้นหรอ//นั่งจ้างๆรินโด
รินโด
ผมเลยตั้งชื่อให้ว่าเร็น
ไมค์กี้
ไม่มีนามสกุลงั้นหรอ//มอง
ไมค์กี้
เอานามสกุลชั้นก็ได้
รินโด
ใจดีจังนะคับนาย//ยิ้ม
ไมค์กี้
ถือซะว่าเป็นลูกเรา
ไมค์กี้
ชั้นจะรับเลี้ยงเด็กคนนี้เอง
สึเระ
มาแล้วค่ะ//ยื่นกล่อง
รินโด
ขอโทษนะที่มือแรงไปน่ะ//พยายามทำเบาๆ
ไมค์กี้
เร็นจำพ่อแม่ตัวเองได้มั้ย
เร็น
ผมจำหน้าและชื่อเค้าไม่ได้ครับ
เร็น
แต่เท่าที่จำได้คือแม่ผมเป็นโอเมก้าล่ะมั้งครับเห็นพ่อชอบเรียกว่าแม่โอเมก้าสุดแซ่บอ่ะ
รินโด
จำอะไรแบบนั้นนะ//ยิ้ม
รินโด
เป็น้ะไรเนี่ย//ลูบหัว+นอนอยู่บนเตียง
รินโด
แต่บ้านนี้ไม่มีนมเลยนะ
เร็น
ไม่ใช่ผมอยากกินนมนี้//ชี้หัวนมริน
เร็น
น้าาาคับน้าพี่ริน~//อ้อน+ลากเสียง
รินโด
กะ..ก็ได้//เอามือปิดหน้า
เร็น
//เข้าไปในเสื้อ+ดูดนม
Comments
(:
*ข้างๆ
2025-04-16
0