ไอริสกับพี่ชายทั้ง6 ความวุ่นวายครั้งที่11

บรรยากาศยามเย็นในบ้านใหญ่แสนอบอุ่นเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งหลังจากวันอันแสนวุ่นวายจบลง ทุกคนในบ้านต่างอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย และทยอยกันลงมารวมตัวกันที่ห้องอาหาร กลิ่นหอมของอาหารลอยอบอวลไปทั่ว ทำให้เด็กชายตัวเล็กอย่างไอริสที่เดินนำลงมาก่อนใคร รีบก้าวขาเล็กๆ ตรงไปยังโต๊ะอาหารแทบจะทันที

ไอริส💐

หอมจังเลย!

ไอริสตาเป็นประกาย ยืนเขย่งปลายเท้าเกาะขอบโต๊ะพยายามมองดูว่าอาหารค่ำวันนี้มีอะไรบ้าง

ไลก้าซึ่งกำลังจัดจานอยู่หันมายิ้มให้ไอริสก่อนจะใช้ทัพพีตักซุปใส่ถ้วย

ไลก้า⁶

วันนี้พี่ทำซุปไก่เห็ดหอมด้วยนะ

ไลก้า⁶

กินมั้ย?

ไอริส💐

กิน!

ไอริสพยักหน้าหงึกหงัก สีหน้าดีใจสุดๆ

คินน์³

มีของกุ้งเทมปุระของโปรดไอริสด้วยนะ

ไอริส💐

จริงหรอ

แลมโบที่กำลังยืนตักข้าวใส่จานไว้ให้ทุกคนอยู่หัวเราะเบาๆ

แลมโบ⁵

คุณริสนี่ยังไงก็ชอบของกินก่อนเสมอเลยนะ

ไอริส💐

ก็หิวนี่!

เด็กน้อยเถียงกลับเสียงใส

ไม่นานนักคิมกับแคมป์ก็ตามลงมา คิมดูเหมือนยังไม่ค่อยพอใจอะไรบางอย่าง พอเห็นไอริสนั่งแกว่งขาอยู่ตรงเก้าอี้ใกล้โต๊ะอาหารก็ขมวดคิ้วทันที

แคมป์⁴

อ้าว

แคมป์⁴

ไอริส

แคมป์⁴

ทำไมผมเปียกแบบนั้น?

แคมป์เอ่ยถามด้วยความสงสัย

คิมที่เดินตามเข้ามาขมวดคิ้ว หรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะพิจารณาสภาพของเด็กชายที่ทั้งผมเปียก เสื้อก็มีคราบน้ำเป็นดวงๆ แล้วถามเสียงเรียบ

คิม²

ไปทำอะไรมา?

ไอริสกลืนน้ำลาย ตากลมโตกลอกไปมาเหมือนคิดหาคำตอบที่เหมาะสม ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเบา

ไอริส💐

ก็...

ไอริส💐

สระผมไงครับ

ไอริส💐

คนโตบอกให้สระผม

คิม²

รีบลงมาทั้งที่ผมยังเปียกเนี่ยนะ?

แคมป์ถามพลางยื่นมือไปแตะบนหัวเด็กน้อย หยดน้ำจากเส้นผมหยดใส่มือเขา

คิม²

นี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้ววิ่งลงมาเลยเหรอ?

ก่อนที่ไอริสจะทันได้ตอบ เสียงของพี่ชายคนโตสุดก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

เคนท์¹

ใช่

เคนท์¹

รีบหนีลงมาเลยยังไม่ได้เช็ดผมให้

เสียงทุ้มของเคนท์ทำให้ทุกคนหันไปมอง เขากำลังเดินเข้ามาในห้องอาหารด้วยท่าทีสบายๆ แต่แววตามองไปที่ไอริสอย่างรู้ทัน

เด็กชายตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหลุบตาลงเล็กน้อย

ไอริส💐

ก็...ริสหิวนิ!!!!

คิมถอนหายใจ ยกมือกอดอกแล้วส่ายหัว

คิม²

แล้วทำไมไม่รอให้พี่เช็ดผมให้ก่อน?

ไอริส💐

ก็...ก็กลัวข้าวหมดอะ!

ไอริสพูดเสียงดังขึ้น ก่อนจะเม้มปากพลางจับมือตัวเองแน่น

แคมป์กับคิมมองหน้ากัน ก่อนที่แคมป์จะหัวเราะออกมา

แคมป์⁴

โธ่

แคมป์⁴

น้องชาย

แคมป์⁴

ไม่มีใครแย่งข้าวของเราหรอกน่า

แลมโบ⁵

จริงครับ

แลมโบ⁵

พี่ๆก็ต่างรอคุณริสมากินข้าวด้วยทั้งนั้นแหละ

แลมโบ⁵

ไม่มีใครแย่งหรอก

แลมโบ⁵

มีแต่จะแบ่งให้คุณริส

คิมถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ

คิม²

เฮ้อ

คิม²

เด็กอะไร

คิม²

รีบจนลืมเช็ดผม

คิม²

เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก

ไอริส💐

ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่

ไอริสพึมพำ แต่มือเล็กก็เผลอจับต้นคอที่เริ่มรู้สึกเย็นขึ้นมาเล็กน้อย

คิม²

ไม่เป็นไรอะไร

คิม²

มานี่เลย

คิมพูดพลางรับผ้าขนหนูผืนเล็กมาจากพี่ชายคนโตที่ถือลงมาด้วย มาโปะลงบนหัวไอริส แล้วใช้มือลูบเช็ดให้อย่างเบามือ

ไอริส💐

อื้อออ

ไอริส💐

ผมยุ่งหมด

เด็กชายร้องประท้วง แต่ก็ยอมอยู่นิ่งให้พี่ชายคนรองเช็ดหัวให้

เคนท์หัวเราะขำ

เคนท์¹

ดีแล้วล่ะ

เคนท์¹

รีบเช็ดให้แห้ง

เคนท์¹

ไม่งั้นเป็นหวัดขึ้นมาจะอดกินขนมอีกนะ

พอได้ยินคำว่า อดกินขนม ไอริสก็ตาโต รีบจับผ้าขนหนูไว้แน่นก่อนจะยอมให้คิมเช็ดผมต่อโดยไม่ขัดขืน

แคมป์⁴

เด็กอะไรซนจริงๆ

ระหว่างนั้น คินน์ก็นำจานอาหารมาเสิร์ฟเพิ่ม พร้อมกับบอกเสียงเรียบ

คินน์³

ป๋ายังไม่ลงมาอีกหรอ

ไลก้า⁶

น่าจะกำลังลงมา

ไลก้าตอบ ก่อนจะหันไปมองทางบันไดพอดี

และไม่นาน ป๋าลุคค์ก็ก้าวลงมา ใบหน้าดูสงบนิ่งเช่นเคย แต่แค่เดินเข้ามาในห้องอาหาร บรรยากาศก็ดูมีระเบียบขึ้นทันที

ป๋าลุคค์♟️

ทุกคนมากันครบแล้วเหรอ?

ป๋าลุคค์ถามพลางนั่งลงตรงหัวโต๊ะ

คินน์³

ครับ

คินน์³

อาหารก็พร้อมแล้ว

คินน์พยักหน้าก่อนเอ่ยตอบ

ป๋าลุคค์♟️

งั้นก็เริ่มกินกันเถอะ

เมื่อเจ้าบ้านเอ่ย ทุกคนจึงเริ่มลงมือทานอาหาร มื้อเย็นดำเนินไปอย่างอบอุ่น ทุกคนพูดคุยกันบ้างเป็นระยะ ส่วนไอริสก็กินไปพึมพำไป

ไอริส💐

อื้ม!

ไอริส💐

อร่อยมาก!

เด็กน้อยชมซุปไก่เห็ดหอมของไลก้าด้วยน้ำเสียงชื่นชมสุดๆ

ไลก้า⁶

ถ้าอร่อยก็กินเยอะๆ

ไลก้ายิ้มบางๆ ก่อนจะตักเพิ่มให้ไอริส

แลมโบส่ายหน้า

แลมโบ⁵

ให้เด็กคนเดียวกินหมดหม้อเลยมั้ย?

ไอริส💐

ไอริสจะกินให้หมดเลย!

เด็กน้อยยกช้อนขึ้นสูงราวกับประกาศศักดิ์ศรี

คิมมองแล้วยกมือกุมขมับ

คิม²

อย่ามาเถียงกันเรื่องกินได้มั้ย

แคมป์⁴

พี่ก็พูดไปสิ

แคมป์⁴

ไอริสไม่ฟังหรอก

แคมป์หัวเราะ

เสียงหัวเราะและการพูดคุยของพวกเขาทำให้บรรยากาศในห้องอาหารอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆ มื้อนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ครอบครัวได้นั่งทานข้าวพร้อมหน้ากัน แม้ว่าจะมีความวุ่นวายเล็กๆน้อยๆแต่ก็เต็มไปด้วยความรักและความผูกพันที่ไม่มีวันจางหาย

💜

หลังจากทานอาหารกันเสร็จ ทุกคนก็ย้ายมานั่งรวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความผ่อนคลายและเสียงหัวเราะจากการพูดคุยกันเรื่องส่วนตัว

เคนท์¹

พอพูดถึงสัปดาห์หน้าแล้ว…

เคนท์¹

ผมต้องไปทำงานต่างจังหวัด1อาทิตย์ครับ

ทุกคนเงียบไปชั่วขณะ ราวกับรอให้เคนท์พูดต่อไป

คินน์³

ไปที่ไหนหรอครับพี่เคนท์?

เคนท์¹

ไปที่ภาคเหนือครับ

เคนท์¹

ไปตรวจงานที่นั่น

ไอริสที่นั่งแกว่งขาอยู่บนโซฟาชะงัก ก่อนจะเงยหน้ามองเคนท์ ตาใสแจ๋วของเด็กชายเริ่มฉายแววไม่พอใจทันที

ไอริส💐

คนโต!

ไอริส💐

ไปทำงานทำไม!

ไอริส💐

ไอริสไปด้วยได้ไหม?

เคนท์รู้ดีว่าไอริสคงจะไม่ยอมให้เขาไปคนเดียว เขาจึงยิ้มและพูดอย่างอ่อนโยน

เคนท์¹

ตัวเล็กครับ

เคนท์¹

ตัวเล็กไปไม่ได้หรอกนะครับ

เคนท์¹

โรงเรียนตัวเล็กยังสำคัญอยู่

ไอริสเบะปาก ใบหน้ากลมเริ่มยุ่งเหยิงด้วยความไม่พอใจ

ไอริส💐

แต่—

ป๋าลุคค์♟️

ไม่มีแต่

ไอริสกอดอก พองแก้มออกมาอย่างขัดใจ แต่เมื่อเจอสายตาของป๋าลุคค์ที่ส่งมาให้ เขาก็ได้แต่ฮึดฮัดเบา ๆ อย่างยอมจำนน

ป๋าลุคค์♟️

ลูกต้องไปเรียนที่โรงเรียนเหมือนเดิม

ป๋าลุคค์♟️

คิดถึงพี่เคนท์

ป๋าลุคค์♟️

แต่ก็ต้องทำหน้าที่ที่โรงเรียนก่อนนะ

ไอริสยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนจะถอนหายใจเสียงดังแล้วบ่นเบาๆ

ไอริส💐

ก็ได้ครับ…

ไอริส💐

แต่ว่าพี่เคนท์จะไปไหนก็ไม่บอกริสเลย

เคนท์ยิ้มและยกมือขึ้นลูบหัวไอริสอย่างอ่อนโยน

เคนท์¹

ครั้งหน้าครับ

เคนท์¹

ตัวเล็กจะไปกับพี่แน่นอน

แต่เรื่องยังไม่จบเพียงแค่นั้น เมื่อแคมป์ที่นั่งเอกเขนกอยู่บนโซฟาอีกฝั่งก็พูดขึ้นมาบ้าง

แคมป์⁴

พี่เคนท์ไม่ใช่คนเดียวที่จะไปต่างจังหวัดนะครับ

แคมป์⁴

อาทิตย์หน้าผมเองก็ต้องไปถ่ายงานที่ทะเล3วัน2คืนเหมือนกัน

ทุกคนมองแคมป์แล้วทำหน้าสนใจ

ไอริส💐

หืม?

ไอริสหันไปมองแคมป์ ตาเริ่มโตขึ้นอีกหน่อย

ไอริส💐

แคมป์ก็ไม่อยู่เหรอ?

คิม²

จริงเหรอ?

คินน์³

ไหนๆก็ไปทะเลกันหมดแล้ว

คินน์³

แคมป์ไปที่ไหนบ้าง?

แคมป์⁴

ก็ไปถ่ายงานที่หาดนั้นน่ะครับ

แคมป์⁴

มีทั้งงานและพักผ่อนสบายๆ

พวกพี่ๆเริ่มคุยกันเกี่ยวกับแผนการที่ต้องไปทำในแต่ละที่ ในขณะที่ไอริสเริ่มทำท่าทางงอแง เพราะไม่อยากให้พี่ๆต้องไปไหนไกล

ไอริส💐

พี่ๆไปกันหมดเลย

ไอริส💐

ไอริสจะทำอะไรหละเนี่ย…

ไอริส💐

จะเล่นกับใครดีล่ะ?

ไลก้าซึ่งนั่งกอดหมอนอยู่ข้างๆเสริมขึ้น

แลมโบ⁵

ผมกับไลก้าก็ต้องไปเข้าค่ายของมหาลัยครับ

ไอริส💐

หา!

ไอริสอ้าปากค้าง นั่งมองพวกพี่ชายทีละคนด้วยความตกใจ

ไลก้า⁶

ไอริสไม่ต้องห่วงหรอกนะ

ไลก้า⁶

พอพวกพี่กลับมาจะได้เล่นกันอีก

แลมโบ⁵

พี่ๆจะกลับมาเร็วๆนี้แหละครับ

แลมโบ⁵

อย่าร้องไห้สิ

ไอริสยังคงทำหน้างอแง ไม่ค่อยพอใจที่พี่ๆจะไปไหนมาไหนกันหมด แต่สุดท้ายก็ยอมรับคำพูดของพี่ๆไป

ไอริสทำหน้าบึ้ง

ไอริส💐

เอ่อ…ก็ได้ครับ

ไอริส💐

แต่ว่าถ้าพี่ๆไม่อยู่

ไอริส💐

ริสจะเหงานะ

เคนท์ยิ้มและพูดปลอบ

เคนท์¹

คราวหน้าเราจะไปเที่ยวกันเองนะครับตัวเล็ก

เคนท์¹

ไม่ต้องห่วง

ไอริส💐

เอ๋!?

ไอริสเบะปากลงกว่าเดิม

ไอริส💐

งั้นไอริสจะเล่นกับใครล่ะ!?

ก่อนที่เด็กชายตัวเล็กจะเริ่มงอแงเสียงดัง

แลมโบ⁵

งั้นก็แปลว่า...

แลมโบเอียงคอนิดๆทำท่าคิด ก่อนจะเอ่ยต่อ

แลมโบ⁵

อาทิตย์หน้าที่บ้านจะเหลือ...

คินน์³

พี่กับคิมแล้วก็ป๋า

คินน์ที่เงียบฟังอยู่ตั้งแต่ต้นพูดขึ้นบ้าง

คิม²

เดี๋ยวนะ

คิม²

ถ้าพี่เคนท์ไปทำงาน

คิม²

แคมป์ไปถ่ายงาน

คิม²

แลมโบกับไลก้าไปเข้าค่าย...

คิมปรายตามองรอบห้อง ก่อนจะขมวดคิ้วถาม

คิม²

แล้วใครจะดูแลไอริส?

ทั้งห้องเงียบกริบไปชั่วขณะ ก่อนที่ทุกสายตาจะหันมามองคิมพร้อมกัน

คิมชะงักไปเล็กน้อย

คิม²

เดี๋ยว...

คิม²

พวกนายกำลังมองฉันทำไม?

แคมป์⁴

พี่ก็อยู่บ้านนี่

แคมป์ตอบยิ้มๆ

คิม²

เดี๋ยว!

คิม²

ไม่เอานะ

คิม²

ฉันกับเจ้าหนูเข้ากันไม่ได้หรอกนะ

คิมรีบโวยวายขึ้นมาทันที

คิม²

ให้คนอื่นดูไปเถอะ

ป๋าลุคค์♟️

ไม่มีคนอื่นแล้ว

ป๋าลุคค์♟️

ช่วงนั้นที่บ้านจะเหลือแค่คิมกับคินน์

ป๋าลุคค์♟️

ช่วงนี้ป๋าเองก็ติดงานด้วย

คิมย่นคิ้ว

คิม²

แล้วทำไมต้องเป็นผมล่ะป๋า?

คินน์³

กูช่วยดูได้แค่ถึงวันเสาร์นี้

คินน์³

เพราะวันอาทิตย์กูต้องออกเดินเตรียมไปออกงานนอกสถานที่

คินน์³

กูบอกมึงไปเมื่อวานแล้วด้วย

คินน์³

กลับอีกทีวันพุธ

คิมอ้าปากจะเถียง แต่พอคิดอีกทีแล้วก็เถียงไม่ออก

เคนท์¹

สรุป

เคนท์¹

คิมดูแลไอริส

เคนท์ตัดสินใจให้เสร็จสรรพ

ไอริสเบ้หน้า

ไอริส💐

ไม่เอา!

แลมโบ⁵

เอาเถอะน่า

แลมโบ⁵

แค่ไม่กี่วันเอง

แลมโบ⁵

ถือว่าเป็นโอกาสดีที่ทั้งสองคนจะได้สนิทกันมากขึ้นไง

ไลก้า⁶

ถึงบอกไม่ชอบพี่คิม

ไลก้า⁶

แต่ก็เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันปล่อยนิ

ไลก้า⁶

ดูออกจะรักกันจะตาย

ไอริส💐

คิมชอบแกล้ง

คิม²

ถึงฉันตามใจไม่เก่งเท่าพี่เคนท์

คิม²

แต่ฉันสายเปย์กว่าเยอะนะเจ้าหนู

คิม²

ฉันซื้อขนมมาง้อทุกครั้งที่นายงอนนะ

คิม²

แถมพาไปหาวาโรด้วย

คิม²

อยู่กับฉันไม่ดีหรือไง

ไอริส💐

งั้นริสจะทนอยู่จนกว่าคนโตจะกลับก็ได้

ไอริสเอ่ยก่อนจะทำหน้าเหมือนจำใจทนอยู่ด้วยแล้วยืนมือเหมือนทำสัญญาสงบศึก

คิมยื่นมือไปจับมือน้อยๆนั่นทันที

คิม²

ตกลงตามนั้น

คินน์³

ตกลงแต่แรกก็จบแล้ว

เคนท์¹

อาทิตย์หน้าพี่ฝากดูแลไอริสด้วยนะคิม

คิมอยากจะเถียงกลับไปอีกสักรอบ แต่ดูจากสีหน้าของทุกคนแล้ว...คงไม่มีทางเลือกจริงๆสินะ?

คิม²

ครับ

ไอริสที่ยอมรับแล้วเริ่มทำท่าทางยิ้มเล็กน้อย แม้จะยังคงรู้สึกไม่อยากให้พี่ๆไป แต่เขาก็เริ่มเชื่อใจพี่คิมมากขึ้น

💜

Darklightmoon🌓

ยังไม่ได้แก้ไขคำผิดนะ ว่างๆเดี๋ยวมาแก้ให้ยังไม่ได้แก้ไขคำผิดนะ

Darklightmoon🌓

ฝากกดติดตาม กดไลค์ คอมเม้นท์ และติดตามผลงานอื่นๆของDark(light)moon🌓 ด้วยนะคะ🥺

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ