พายุกำหนด

"สภาพอากาศวันนี้คาดว่าจะมีฝนตกอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากพายุ ที่พัดมาทางทิศตะวันออกของประเทศ " เสียงพยากรณ์อากาศที่เปิดขึ้นในรถคันหรู

"โหพายุเข้าทั้งคืนเลยดิ" ชายวัย20 ที่ขับรถพาเพื่อนที่ดูจะเมามายสองคนเพื่อไปส่งที่บ้าน

"เอ้า เห้ย ไอ่เรนลูกมึงเป็นไรเนี่ย" เสียงไนท์พูดสบทขึ้นเพราะรถที่ขับมาอยู่ดีๆก็ดับลง 

"ม่ายรู้ มันคงเเก่เเล้วม้าง" เรนเจ้าของรถตอบ

"เห้อให้มันได้เเบบนี้สิ เจ้าของรถก็เมาไม่รู้เรื่อง อีกคนก็เมาจนหลับ" ไนท์พูดบ่น เพราะตนดูเหมือนจะมีสติอยู่เพียงคนเดียว

"เห้ย!! นั่นไงรถๆ" เรนพูดโวยวายด้วยความเมา พูดจบยังไม่ทันที่ไนท์จะห้ามเรนก็ลงไปโบกรถคันนั้นซะเเล้ว

"ไอ่เรน!! มึงทำอะไรเนี่ย" 

รถที่ดูเหมือนจะขับผ่านมาในทางเดียวกันก็ต้องจอดดูเพราะวเรนเล่นไปยืนตากฝนกลางถนนอย่างนั่น

"น้อง! มายืนกลางถนนเเบบนี้เดียวรถก็ชนหรอก" พายุเจ้าของรถคันที่ถูกขัดขวางพูดว่า เรน

" อ่า~ เพ่ครับ รถโผมดับอยู่ตรงน้านอ่าา" เรนพูดตอบกลับก่อนที่จะโดนพายุต่อว่ามากกว่านี้ 

พายุที่ดูรู้ว่าเรนดูไม่มีสตินักก็พาเรนเดินไปที่รถ

"มีอะไรรึเปล่าน้อง" พายุถามไนท์ 

"เอ้า พี่พายุรึเปล่าครับ" ไนท์พูดทักขึ้นมาเพราะเหมือนจะเจอคนรู้จัก 

"คับ รถน้องเป็นอะไรรึเปล่า" พายุทวงถาม

"อ่อผมขับมาอยู่ๆรถก็ดับคับพี่ สตาร์ทก็ไม่ติดพี่พอจะรู้จักรถลากกับอู่รถเเถวๆนี้ไหมครับ"

"อืมม์ งั้นเดี๋ยวพี่เรียกรถให้" 

"ครับ" 

เวลาผ่านไปไม่นานรถลากของอู่อันดับต้นๆก็มาถึง

"คุณพายุครับ" พนักงานอู่พูดทักพายุ 

"ลากคันนี้ไปที่อู่ที" พายุสั่ง

"ครับ"

"เอ่อ..คุณพายุครับ รถที่มานั่งได้เเค่คนเดียวครับ"พนักงานบอกพายุเพราะเหมือนจะมีปัญหาในการพาคนในรถกลับไปด้วย

"อ่า ไนท์ ขึ้นไปบังคับรถ ส่วนอีกคนก็ไปกับรถที่มาลากก็เเล้วกัน

"เเล้วเพื่อนผมอีกคนล่ะครับ" ไนท์ถาม

"คงต้องให้ซ้อนท้ายพี่กลับเเล้วล่ะ"

"งั้นให้ฟ้าไปกับรถลากนะครับเพราะฟ้าหลับอยู่ ส่วนไอ่เรนเพื่อนผมฝากพี่ด้วยนะครับ" ไนท์พูดจัดเเจง

"อืม รีบไปเถอะฝนหนักกว่านี้จะลากรถยาก"

"ครับ"

ณ. อู่รถ 

"ขอบคุณครับพี่ ที่ช่วยเรียกรถให้ผม" 

"อืมไม่เป็นไรหรอก ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนไหม" 

"ครับพี่รบกวนด้วยนะครับ" ไนท์ตอบรับคำเชิญของพายุก็ไม่รอช้า ไปปลุกเพื่อนสาวที่หลับอยู่ในรถให้มาอาบน้ำก่อนตน

"เอ่อ... พี่พายุครับ ห้องน้ำมีกี่ห้องหรอครับ ไอ่เรนก็ตัวเปียกผมกลัวมันจะไม่สบายเอา" ไนท์ถามเเละมองไปที่เพื่อนสนิทของตนอีกคนที่ดูเหมือนว่าจะกำลังหลับซบหลังพายุอยู่

"ให้เพื่อนเราไปอาบอีกห้องก็ได้เราก็ไปอาบเถอะ"

"ครับพี่"

ช่วงเวลาผ่านไปสักพักทั้งเรนเเละฟ้าที่เมาจากเดิมอยู่เเล้ว พออาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ไม่รอช้าที่จะทิ้งตัวลงนอน 

"เอ่ออ พี่พายุครับ ผมให้ที่บ้านมารับเเล้วผมว่าผมจะพาฟ้าไปส่งด้วยส่วนเรน....ผมฝากพี่หน่อยได้ไหมครับ" ไนท์พูดถามพายุที่ดูเหมือนกำลังหมกหมุ่นอยู่กับงาน 

"อืมได้" พายุตอบสั้นๆ

"ขอบคุณครับพี่"

....

กลางดึกไอฝนที่เย็นทำให้คนตัวเล็กหนาวสั่น

"อื้อ~ " คนตัวเล็กที่หนาวสั่นคว้าควนหาความอุ่นจนพรั้งกอดคนตัวโตที่นอนอยู่ข้างๆ

"หืม" พายุที่ยังรู้สึกตัวสัมผัสได้ถึงเเขนที่รั้งกอดเขา

ไม่นานนักทั้งคู่ก็เข้าสู่ห้วงเเห่งนิทรา

...

ในเช้าของอีกวัน พายุตื่นขึ้นก่อนเรน 

"หึหลับสบายเชียว" พายุที่พึ่งตื่นก็สังเกตุคนที่นอนข้างๆตนว่ายังหลับฝันหวานอยู่ เขาจึงไม่ปลุกเรนเเล้วออกจากห้องไปเพื่อทำธุระส่วนตัว

เเสงอาทิตย์ในตอนเช้าส่องผ่านช่องว่างของผ้าม่านกระทบเปลือกตาบางที่หลับพริ้มอยู่

"อือ~ เเม่เปิดม่านหรอ" เรนที่กำลังหลับก็ตื่นจากฝันหวานของตน ในขณะที่พึ่งรู้สึกตัวก็นึกขึ้นได้ว่าตนไม่ได้อยู่ในห้องที่คุ้นเคย

"ที่ไหนว่ะเนี่ย" เรนสบทคำขึ้น ก่อนจะมีเสียงเเจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของตน 

ติ้ง!

เรนไม่รีรอเปิดดูเเชทเพื่อนที่ส่งมา

;ไอ่เรน

;เป็นยังไงบ้าง

;กูฝากมึงไว้กับพี่พายุ

;ตื่นรึยังไอ่นี่

เสียงเเชทของไนท์เเจ้งเตือนติดต่อกันเพราะความเป็นห่วงเพื่อน

:อ่า

:กูโอเค

:กูอยู่กับพี่พายุหรอ

;ก็เออน่ะสิ

;มึงเมาเหมือนหมา

;กูพากลับได้เเค่ไอ่ฟ้า

;เเล้วนี่มึงจะมาเรียนไหม

:ไปดิวันนี้เก็บคะเเนน

:เดี๋ยวเเล้วทำไมมึงถึงทิ้งกูไว้

:????

;กูไม่ทิ้งมึงไว้กลางทางก็ดีเเล้ว

;ลูกมึงอ่ะดับกลางฝนเลย

;มึงก็ไปโบกรถกลางถนนเลย

;ดีนะพี่พายุมาช่วย

:เเล้ว....

:พี่พายุของมึงนี่ใคร..

;ตื่นมาไม่เจอกันหรอ

:ไม่

;เอ้า...สงสัยพี่เขาทำงานอยู่รึเปล่ามึงลองหาดู

:เออๆ

;เออ กูไปล่ะมึงก็รีบมาเรียนนะเว้ย

:เออๆ

....

จบการสนทนาของเพื่อนรักสองคนลง เรนยังคง งงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้น เเต่ก็ทำอะไรได้ไม่มากนัก

เเกล็ก! เสียงเปิดประตูดังขึ้น

"น้องตื่นเเล้วหรอ ไปอาบน้ำเเปลงฟันไป พี่ทำอาหารไว้เเล้ว" พายุเข้ามาตามเรน เพราะเห็นว่าหลับไปนานเเล้ว

"ครับ" เรนตอบงงๆ เเต่ก็ทำตามที่พายุบอก

...

ไม่นานเรนก็ทำธุระของตัวเองเสร็จ ทั้งเรนเเลเพายุจึงพากันลงจากชั้นสองของบ้านเพื่อมากินข้าว 

"เอ่อ.. พี่ครับ พี่ชื่อพายุหรอ" เรนถามทำลายความเงียบบนโต๊ะอาหาร 

"ใช่ เราล่ะชื่ออะไร พี่ได้ยินไนท์เรียก เรน ใช่ไหม" พายุตอบ

"ครับใช่ครับ"  

"ทีหลังก็อย่าเมาขนาดนั้นอีกล่ะ"

"ครับผมเเค่สังสรรค์" 

"อืม เเล้วนี่มีเรียนไหม" 

"มีครับ เเต่ผมคงต้องกลับบ้านก่อนเพราะไม่มีชุดนักศึกษาติดตัวมาเลย" เรนพูดติดยิ้มเเห้งๆ

"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่ไปส่งที่มหาลัย ชุดพี่มีอยู่" 

"ครับ?" 

"พี่เป็นรุ่นพี่ไนท์ เรียนสาขาเดียวกันเเต่จบมาสักพักเเล้ว" พายุบอกเรนที่ทำหน้าสงสัยเหมือนเด็ก

"อ่อ พี่ก็รู้จักไนท์ใช่ไหมครับ" 

"อืม รีบๆกินเถอะเดี๋ยวไปสาย"

"ครับๆ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***