สึนะโยชิบุกโลกLookism! ผมบุกLookism¹

🤍**เนื้อหามีการสปอร์ตจากอนิเมะค่อนข้างเยอะถ้าใครไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่านนะคะหรือไม่รู้ว่าอนิเมะมันสนุกไหมก็มาอ่านของแอดก็ได้นะคะแต่ของแอดไม่ได้ทำให้เนื้อเรื่องมันคล้ายอนิเมะ100%นะคะและนิสัยตัวละครอาจไม่เหมือนบ้างติเตือนได้นะคะ**🤍

**คำเตือน!!** 1. นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงและไม่แสวงหาผลกำไร ไม่มีเจตนาให้ตัวบุคคลประวัติศาสตร์และสถานที่เกิดความเสื่อมเสีย 2.นิยายเรื่องนี้ลงไม่เป็นเวลาขออภัยมา ณ ที่นี้ แต่สัญญาจะพยายามทำให้จบแม้มันอาจจะนานหน่อย แหะๆ😅 3. นิยายเรื่องนี้สร้างเพื่อความบันเทิงไม่มีเจตนาในการเหยียดหยามบุคคลอื่นแต่อย่างใด 4. นิยายเรื่องนี้เป็นความคิดที่ได้จากอนิเมะ มังงะ/มังฮวา เท่านั้น กรุณาใช้วิจารณญาณในการรับชมแต่อย่างใด 5. ใครไม่ชอบเรื่องดราม่าหรืออะไรอย่างใดในเรื่องนี้ก็ขออภัยและกรุณาออกไปสำหรับคนไม่ชอบหรือคิดว่าตัวแอดนั่นเหยียดคนอื่นคนจนหรือคนน่าสงสารแต่อย่างใด เพราะแอดนั่นก็ไม่ได้รวยอะไรแต่แอดแค่อยากลองแต่งแนวนี้ก็เท่านั้น 6. ถ้าใครพร้อมแล้วหรืออยากอ่านก็มารับชมได้เลย🖤😃

•|1|•

เสียงดังสนั่นทั่วบริเวณลานกว้างคฤหาสน์วองโกเล่

เสียงผู้คนต่างกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและความหวาดกลัว

ถนนนองเลือดศพคนนับร้อยนอนกองอยู่กับพื้น

เสียงผู้พิทักษ์ต่างตะโกนรีบบอกให้นภาของตนหนีไป

แต่เปลือกตามันหนักเกินกว่าที่เขาจะลืมตาได้ร่างกายบอบช้ำไปด้วยแผลน้ำตาไหลอาบหน้าด้วยความเจ็บปวด

เขาไม่ได้เจ็บปวดเพราะบาดแผล

แต่ที่เขาเจ็บคือหัวใจ สิ่งที่เขาเชื่อมาตลอดและคอยปกป้องกลับมาแทงเข้าข้างหลัง

เขาอยากหลับเต็มทีแล้ว

พรึ่บ!

เสียงเด็กน้อยร้องออกมาด้วยความมึนงง

เปลือกตาเล็กค่อยๆลืมขึ้นและปรับมุมมอง

เขารู้สึกหนักอึ้งและปวดหัวอย่างแรง

แต่ก็ไม่มีแม้แต่แรงที่จะพูดหรือขยับไปไหนได้

หลังพิงกับต้นไม้ใหญ่อย่างเหนื่อยอ่อน

ดวงตาคมสวยตวัดมองรอบๆด้วยความสงสัย

เสียงเดินของผู้คนดังขึ้นทำให้เด็กน้อยสะดุ้งตกใจ

คนของชเว

ท่านครับ! มีเด็กอยู่ตรงนี้ด้วย!

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

//เดินมา

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

ทำไมไม่ฆ่าไปซะล่ะ?

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

//มอง

สายตาชเวมองร่างเล็กสักแปป ลูกน้องที่กำลังจะเหนี่ยวไกปืนก็ต้องหยุดเพราะคำเรียกของเจ้านาย

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

หยุด//เดินเข้าไป

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

เฮ้

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

ชื่ออะไร

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

ซาวาดะ สึนะโยชิ//เสียงเบา

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

อายุล่ะ

?? : 10 ขวบ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

//เบิกตากว้าง

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

(เสียงใครกัน??)

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

10 ขวบ..

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

(ภาษาญี่ปุ่น น่าสนใจ)

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

(ถ้าเลี้ยงไว้เป็นคนของฉันน่าจะมีประโยชน์)

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

//อุ้มสึนะ

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

หลับซะเถอะ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

อื้ออ..//ค่อยๆหลับ

ลูกน้องยืนนิ่งด้วยความไม่เชื่อว่าเจ้านายตนจะคิดอุ้มเด็กจากที่ๆของศัตรูกลับบ้านไปเลี้ยง

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

มีอะไร?//เสียงเย็น

คนของชเว

เอ่อ..ไม่มีครับ!

คนของชเว

ขออภัยที่เสียมารยาท!

ชเวไม่สนใจมากนักก็เดินไปที่รถและวางเด็กน้อยลงข้างเบาะพร้อมเข้าไปนั่ง

เขาหาวด้วยความง่วงแต่สายตาก็เหลือบมองสึนะตลอด

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

(เจ้าลีจีฮุนคงไม่โมโหอีกนะที่ฉันพาเด็กกลับบ้าน)

คิดไม่ทันเสร็จเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

สายตาของชเวเหลือบไปเห็นเบอร์และชื่อที่เมนไว้ก็ถึงกับกุมขมับ

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

//รับ

？？？

ไอ้แก่..

เสียงเด็กวัยรุ่นที่กำลังพูดแสดงถึงความโมโหและไม่พอใจอย่างมาก

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

ลีจีฮุน..ฉันบอกว่าให้เรียกฉันว่าอะไร?

•|ลีจีฮุน|•

เหอะ! นี่! คุณพาเด็กกลับมาอีกแล้วหรอ!

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

นายแอบเอาสายลับมาใส่ไว้ในกองปฏิบัติงานลับอีกแล้วสินะ

•|ลีจีฮุน|•

ช่างเรื่องนั้นเถอะ

•|ลีจีฮุน|•

ว่าแต่จะเอาเด็กนั้นมาทำไม

•|ลีจีฮุน|•

แค่ยัยนี่ฉันก็จะตายแล้ว! หัดเลี้ยงเองบ้างไม่ใช่ให้แต่คนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องเลี้ยงน่ะ!

เสียงบ่นยาวของวัยรุ่นเลือดร้อนดังขึ้นพร้อมเสียงโวยวายของผู้คนในคฤหาสน์ที่ขอให้ลีจีฮุนหยุดเผาคฤหาสน์

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

นี้..แกหยุดสร้างเรื่องสักที

•|ชเวดงซู|•พ่อบุญธรรมสึนะ

แบบนี้ไงฉันถึงต้องเอาเด็กทารกมาคุมประพฤติแกน่ะ!

•|ลีจีฮุน|•

ห๊า?-

ก่อนที่ลีจีฮุนจะพูดหรือโวยวายไปมากกว่านี้ชเวก็ตัดสายพร้อมปิดเครื่องไป

เขาถึงกับกุมขมับ

เขารู้ว่าลีจีฮุนชอบเด็กแต่เจ้าตัวปากแข็งไม่ยอมรับและพฤติกรรมต่างๆที่เขาต้องเอาเด็กมาคุมเพราะว่าไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ลีจีฮุนนอกจากเด็กที่เขาจัดเลือกมา

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

อื้อ..//ฝัน

ในฝันของเจ้าตัวเล็ก เขาเห็นภาพของคนที่เขาไม่เคยเห็น

แต่เขากลับคุ้นเคยและคิดถึงมาก

เสียงผู้คนต่างๆที่เขาไม่เคยเห็นหน้าดังขึ้นเรื่อยๆ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

เฮือก!//สะดุ้งตื่น

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

ท..ที่นี่?

เสียงสะอื้นเล็กน้อยพร้อมความสับสนของเจ้าตัวเล็กทำให้คนผมแดงหันมามองด้วยหางตาพร้อมยิ้มให้เล็กน้อย

•|ลีจีฮุน|•

หวัดดีเจ้าตัวเล็ก

•|ลีจีฮุน|•

ไอ้แก่นั้นทำอะไรรึป่าว

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

ไอ้แก่?..//นึก

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

หรือคุณตาแขนเดียวคนนั้นหรอฮะ?

•|ลีจีฮุน|•

ใช่ๆ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

เอ่อ..ไม่มี

•|ลีจีฮุน|•

เอ๋? แปลกจังนะ

เขาจับคางพรางนึกอย่างสงสัยที่คนอย่างชเวดงซูไม่ทำอะไรแบบนี้กับเด็กคนนี้

•|ลีจีฮุน|•

(หรือเพราะเด็กนี่น่ารักหรอ แบบนั้นเรียกว่ากินเด็กได้ไหมนะ? ผิดกฏหมายข้อไหนนะ?)//จับคาง

เหมือนสึนะรู้ความคิดของลีจีฮุนก็ถอนหายใจ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

ไม่มีจริงๆฮะ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

เขาอุ้มผมและพามาที่นี่..ว่าแต่ที่นี่?//มองรอบๆ

ลางสังหรณ์บางอย่างบอกให้เขาวางใจเมื่ออยู่กับคนพวกนี้

แต่เขาก็ยังนึกกังวลอยู่

•|ลีจีฮุน|•

//ถอนหายใจ

•|ลีจีฮุน|•

ชื่ออะไร

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

ซาวาดะ สึนะโยชิ..ครับอายุ 10 ปี

•|ลีจีฮุน|•

//เบิกตากว้าง

•|ลีจีฮุน|•

(แบบนี้ยิ่งน่าสงสัย)

•|ลีจีฮุน|•

(ปกติอายุเท่านี้ต้องล้างสมองไม่ก็จับไปฝึกจนเชื่อฟังนิ?)

•|ลีจีฮุน|•

(แปลกจริงๆนั้นแหละ)

•|ลีจีฮุน|•

(แต่ที่แปลกกว่านั้น..ซาวาดะ สึนะโยชิ? หรอ คนญี่ปุ่น?)

•|ลีจีฮุน|•

//มองสึนะ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

//มองกลับ

•|ลีจีฮุน|•

(น่ารัก..)//มองค้าง

•|ลีจีฮุน|•

ตัดสินใจแล้ว!

•|ลีจีฮุน|•

//อุ้มสึนะ

•|ซาวาดะ สึนะโยชิ|•ตอนเด็ก

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ