นักดนตรีผีสุดเพี้ยน เจ็บเเต่ทำอะไรไม่ได้

เจ็บเเต่ทำอะไรไม่ได้

ซาวาโกะ(นางเอก)

(เดินไปที่ห้องดนตรี)

ระหว่างที่นางเดินไปก็มีเเต่คนนินทากัน

ซาวาโกะ(นางเอก)

(พยายามไม่ฟัง)

ฟิล์ม(พระเอก)

(เดินตามหลังมาห่างๆเเต่เห็นทุกอย่าง)

ฟิล์ม(พระเอก)

(คงเจออะไรมาเยอะสินะ)

ที่ทุกคนว่าซาวาโกะเป็นผีเพราะโรวเรียนเก่าของนางถูกไฟไหม้คนในโรงเรียนไม่มีใครรอดเลยนอกจากเธอเพราะ....(ความลับ) ทุกคนจึงเรียกว่านางคือคนร้ายเเละเป็นผีคอยเอาชีวิตทุกคน

พอถึงห้องดนตรี

ซาวาโกะ(นางเอก)

(ปล่อยโฮ)

ซาวาโกะ(นางเอก)

ฉันหน่ะยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำอ่ะ😭😭

ซาวาโกะ(นางเอก)

ทำไมต้องมาว่าอะไรเเบบนี้ด้วย(ร้องไห้)

ฟิล์ม(พระเอก)

(ทนดูไม่ไหวจริงๆ)

ฟิล์ม(พระเอก)

ซาวาโกะ...

ซาวาโกะ(นางเอก)

(รีบเช็ดน้ำตา)

ซาวาโกะ(นางเอก)

อื้มมีอะไรหรอ(ฝืนยิ้ม)

ฟิล์ม(พระเอก)

ไม่ต้องฝืนขนาดนั้นก็ได้นะ

ฟิล์ม(พระเอก)

(เดินเข้ามากอด)

ฟิล์ม(พระเอก)

ไม่เป็นอะไรเเล้วนะถ้าเธอยังมีผมอยู่ข้างๆ

ซาวาโกะ(นางเอก)

(อ้อมกอดนี้เหมือนในสมัยเด็กเลย)

ซาวาโกะ(นางเอก)

(ปล่อยโฮ)

ซาวาโกะ(นางเอก)

เหนื่อย😭

ซาวาโกะ(นางเอก)

(ระบายเรื่องราวทั้งหมดทั้งน้ำตา)

ฟิล์ม(พระเอก)

(กอดเเละคอยรับฟัง)

มุเรอิ(พระรอง)

(เดินผ่านมาเห็นพอดี)

มุเรอิ(พระรอง)

(ยืนมองห่างๆ)





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ