เมื่อผมเผลอเก็บ ตัวร้ายนิสัยเสียมาเลี้ยง
ตอน10 จากเด็กวันนั้น สู่เด็กเหมือนกันเพิ่มแก่แดด
" กำลังรออยู่ที่ห้องรับแขกนะขอรับ "
เอี่ยน (พอ.)
ไปทำงานทำการต่อเถอะ
เอี่ยน (พอ.)
อย่าลืมกำชับ ข้ารับใช้ให้ดูแลเขาดีๆด้วยหล่ะ
ซูเซียว (เลขา|พ่อบ้าน)
ขอรับ /โค้งตัว
มือเรียว จับแก้วชาอย่างปรานีต และคุ้นเคย
อีรึน (นอ.)
( ไม่ได้ชิมชาหอมๆ แบบนี้นานเท่าไหร่แล้วเนี้ย )
ร่างเล็กหลับตาซึมซับ ความหอมคุณภาพสูงนี้
อีรึน (นอ.)
(เสียงเปลี่ยน? ไม่ใช่ซูเซียวหร-)
เอี่ยน (พอ.)
ยินดีต้อนรับขอรับ..ท่านอีรึน /ยิ้มอ่อน
อีรึน (นอ.)
อืม../ยิ้มอ่อน
อีรึน (นอ.)
ทั้งๆที่ตอนนั้นทำเป็นไม่รู้จักกันแท้ๆ /วางแก้วชา
อีรึน (นอ.)
อะไรทำให้เด็กคนนั้นกลับมาที่ป่ากันนะ? /แซวเล่น
เอี่ยน (พอ.)
ฮ่าๆๆ ท่านยังเหมือนเดิมเลย
ร่างสูงเดินตรงไปคุกเข่า ต่อผู้มีพระคุณตรงหน้า
เอี่ยน (พอ.)
/ฟุบบนตักอีรึน
เอี่ยน (พอ.)
ตั้งแต่ข้ากลับมายังที่นี้ เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกอย่างนี้ /คลอเคลีย
อีรึน (นอ.)
ข้าไม่ชอบเด็กหรอกนะเอี่ยนฮ่าๆๆ /ลูบหัวอีกฝ่าย
เอี่ยน (พอ.)
ข้าไม่ได้บอกให้ชอบตอนนี้เสียหน่อย../พึมพำ
อีรึน (นอ.)
แปลว่าอนาคตข้าต้องชอบเจ้าหรอ? ฮ่าๆๆๆ
เอี่ยน (พอ.)
ข้าทำให้ท่านรู้สึกแบบนั้นได้
อีรึน (นอ.)
กับคนแก่อายุพันปีอ่ะนะ?
เอี่ยน (พอ.)
ล้านปีก็มาเถอะ
อีรึน (นอ.)
เด็กขี้โม้อ่ะ ฮ่าๆๆๆ
เอี่ยน (พอ.)
แล้วท่านกินอะไรมาบ้างรึยัง
อีรึน (นอ.)
ยังเลยแฮะ ถ้าเจ้าไม่เตือนข้าคงลืมยันตอนเย็นแน่ๆ
เอี่ยน (พอ.)
ชอบอดข้าวนักรึไงท่าน
อีรึน (นอ.)
เขาเรียกไดเอทยังไงล่ะจ้ะ /ขยิบตา
อีรึน (นอ.)
/เคี้ยวแก้มตุ๋ย
อีรึน (นอ.)
อ่ออัวอำอะออ่อยเอ่ยๆ
(พ่อครัวทำอร่อยเฉยๆ)
เอี่ยน (พอ.)
ข้าต้องใช้เซนต์แปลใช่มั้ย?
อีรึน (นอ.)
ชั่งๆมันเถอะหน่า
เอี่ยน (พอ.)
ว่าแต่ แล้วป่านั้นหล่ะขอรับ?
อีรึน (นอ.)
ให้หลินๆรับช่วงแทนกับสามีเขาแล้วแหละ
เอี่ยน (พอ.)
หลินเถียนแต่งงานแล้วหรือ???
อีรึน (นอ.)
อืม! มีสามีที่ดีเลยแหละ
อีรึน (นอ.)
แต่นึกว่าจะอยู่กับข้าตลอดไปซะอีก /งอแง
เอี่ยน (พอ.)
ถ้าเขาอยู่กับท่าน ท่านจะได้มาหาข้าหรือ?
อีรึน (นอ.)
ก็ต้องมาอยู่แล้ววว มาหาเด็กตัวเล็กคนนั้นไง
อีรึน (นอ.)
ไม่รู้ไปกินอะไร ทำไมถึงตัวโตขนาดนี้แล้ว เห้อ../เหนื่อยใจ
เอี่ยน (พอ.)
ท่านก็รู้ว่าข้าโดนคำสาป /หั่นเนื้อให้อีกฝ่าย
อีรึน (นอ.)
แหม..ก็อยากหยอกเล่นเฉยๆนั้นแหละฮ่าๆๆๆ (งั่ม)
Comments