มหาสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ ตอนที่4

สถานที่ที่ล้อมรอบไปด้วยเปลวเพลิงเพลิงที่ลุกชนเต็มไปหมด

มี 2 คนอยู่ในกองเพลิงนั้นกับอีกคนนึงที่กำลังรอความตาย

เด็กคนที่ 1พวกเราต้องรอดไปด้วยกันนะ

เด็กคนที่ 2 ไม่หรอกฉันคงไม่รอดแล้วล่ะฝากที่เหลือด้วยนะ

รุ่นพี่คะ

รุ่นพี่!

โต้ (พระเอก)

" อึก!!!! " /ลุกขึ้นมา

ซากุระ (นางรอง)

รุ่นพี่เป็นยังไงบ้าง

ซากุระ (นางรอง)

ได้ยินว่าได้รับบาดเจ็บก็เลยรีบมา

โต้ (พระเอก)

" ซากุระเองหรอฉันไม่เป็นไรหรอกนะถึงจะเจ็บอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่มีแผลแล้วนะ "

ซากุระ (นางรอง)

อย่างนั้นหรอคะอาหารฉันเตรียมไว้ให้แล้วนะอยู่ที่ห้องครัว

โต้ (พระเอก)

" งั้นหรอขอบคุณมากเลยนะที่ทำให้เหนื่อยอีกแล้ว "

ซากุระ (นางรอง)

แต่ว่าผู้หญิงผมทองคนนั้นคือใครงั้นหรอ

โต้ (พระเอก)

" เธอหมายถึง เซเบอร์ สินะเขาเป็นญาติของพ่อฉันน่ะจะอยู่ที่นี่สักพักแหละ "

ซากุระ (นางรอง)

งั้นหรอเข้าใจแล้วล่ะ

โต้ (พระเอก)

" ถ้าอย่างนั้นก็ไปรอที่ห้องครัวก่อนเลยนะ "

ซากุระ (นางรอง)

ไม่หรอกคะ ฉันจะไปที่โรงเรียนก่อนว่าจะไปหาพี่ชินจิด้วย

โต้ (พระเอก)

" ถ้าอย่างนั้นก็เดินทางดีๆนะ "

ซากุระ (นางรอง)

รุ่นพี่ก็ระวังตัวด้วยนะได้ข่าวมาว่ามีเหตุการณ์ฆาตกรรมเกิดขึ้นจะกลับบ้านดึกนะ

โต้ (พระเอก)

" เธอเองก็เหมือนกันนะเย็นนี้ไม่ต้องมาก็ได้ "

ซากุระ (นางรอง)

งั้นหรอเข้าใจแล้วดูแลตัวเองดีๆนะคะ

โต้ (พระเอก)

" เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานมีหลายเรื่องเลยสินะ "

โต้ (พระเอก)

" แต่ยังไงก็ต้องไปคุยกับรินแล้วจะสู้ได้พุยังไงดี "

โต้ (พระเอก)

" เอาเป็นว่าค่อยไปจัดการเรื่องตอนนั้นแล้วกันนะ " /เดินไปที่โต๊ะอาหาร

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" โต้ผู้หญิงคนนั้นคือใครหรอ "

โต้ (พระเอก)

" เธอหมายถึงซากุระสินะก็เป็นรุ่นน้อง "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" งั้นหรอ "

โต้ (พระเอก)

" มีอะไรหรือเปล่า? "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" เปล่าไม่มีอะไรถ้ารีบไปกินข้าวซะเถอะ "

โต้ (พระเอก)

" งั้นหรองั้นหรอ " /มานั่งที่โต๊ะอาหารกินข้าว

โต้ (พระเอก)

" แต่ว่าเซเบอร์ พอจะรู้อะไรหรือเปล่าเรื่องคดีฆาตกรรมน่ะ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" ข้าคิดว่ามันเป็นฝีมือของเซอร์แวนท์ เพราะว่าทั้งร่องรอยและอะไรต่างๆ "

โต้ (พระเอก)

" งั้นเองหรอถ้าอย่างนั้นเอาเรื่องนี้ไปคุยกับรินแล้วก็ปรึกษากันดีกว่านะว่าจะเอายังไง "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

"รับทราบ"

" หลังจากรับประทานข้าวเสร็จทุกๆคนก็เตรียมตัวไปโรงเรียนส่วนเซเบอร์ก็เปลี่ยนเป็นวิญญาณแล้วตามไปด้วย "

" จนถึงช่วงเวลาเลิกเรียนออโต้นั้นก็ได้ขึ้นไปดาดฟ้าพร้อมกับไปพบกับริน "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" มาจนได้นะตาบ้านึกว่าจะตายไปแล้วซะอีก "

โต้ (พระเอก)

" อยากให้ฉันตายนักหรือไง "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ถ้านายตายก็ดีสิจะได้กำจัดศัตรูไปด้วย 1 คนหรือจะเอาอะไรตอนนี้เลยก็ได้นะ "

โต้ (พระเอก)

" เอาเป็นว่าใจเย็นๆก่อนเถอะนะตอนนี้นะ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ไม่รู้หรอกนะว่าจะเกิดอะไรตอนนี้ศัตรูก็จะลดเป็น 1 นะ อาจจะเหลือ 6 "

โต้ (พระเอก)

" 5 ต่างหาก "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" อะไรกันเกิดอะไรขึ้นกับเมื่อวานนี้หรอ "

โต้ (พระเอก)

" ถ้าจะให้เล่าล่ะก็เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน "

" โต้ได้เล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้วใครปรากฏตัวขึ้นมาบ้าง "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" อะไรกันไรเดอร์เป็นจนเปลี่ยนให้เป็นเซอร์แวนท์ของแคสเตอร์เหรอ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" มันเป็นไปได้ด้วยหรอเนี่ย "

โต้ (พระเอก)

" แล้วปกติมันเป็นไม่ได้อย่างนั้นหรอ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ก็ไม่ต้องไปได้อยู่แล้วสิแล้วนายรู้เรื่องคดีปริศนาหรือเปล่า "

โต้ (พระเอก)

" คดีปริศนาอย่างนั้นหรอก็พอจะรู้อยู่นิดหน่อยแล้วนะ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ก็ไม่รู้หรอกนะเอาเป็นว่าตอนนี้ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ก็ต้องร่วมมือกับนายก่อนแล้วกันนะจะร่วมมือกันหรือเปล่าล่ะ "

โต้ (พระเอก)

" ถึงจะไม่รู้เท่าไหร่ก็เถอะแต่ว่าถ้าเป็นตอนนี้ก็คงจะต้องยอม "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ดีถ้าอย่างนั้นเอาเป็นว่านายก็ไปสำรวจที่สถานที่เกิดเหตุแล้วกันแล้วก็บอกฉันพรุ่งนี้ด้วยนะ "

โต้ (พระเอก)

" พอได้เป็นพวกปุ๊บก็สั่งฉอดๆเลยนะ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" นายว่ายังไงนะ! "

โต้ (พระเอก)

" เข้าใจแล้วเข้าใจแล้วจะไปสำรวจให้ก็ได้ "

โทวซากะ ริน (นางเอก)

" ดีมากถ้าอย่างนั้นฉันไปแล้วนะ "

โต้ (พระเอก)

" แล้วก็ไปกันเถอะ เซเบอร์ "

" เดินสำรวจสถานที่ต่างๆจนไปถึงสถานที่วัดริวโดจิ "

โต้ (พระเอก)

" แน่ใจหรอว่ามีเซอร์แวนท์อยู่ที่นี่ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" ใช่แล้วล่ะมีอยู่ที่นี่ 1 คน "

โต้ (พระเอก)

" งั้นหรอถึงจะไม่รู้มากเท่าไหร่ก็เถอะแต่ก็ลองขึ้นไปสำรวจดูดีกว่านะ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" รับทราบด้วยแต่ข้าเข้าได้แค่ทางหน้าเท่านั้น "

โต้ (พระเอก)

" งั้นก็ไปกันเถอะ "

"ทุกคนเดินขึ้นไปที่โบสถ์"

"จะถึงทางเข้าวันก็มีบุคคลปริศนายืนอยู่"

แอสเซอร์ซิน (เซอร์แวนท์ ตั่ว)

" เจ้าจะมาที่นี่เพราะเหตุผลอะไรไม่รู้แต่ถ้ามาพร้อมกับเซอร์แวนซ์ข้าก็คงให้ผ่านไม่ได้ "

โต้ (พระเอก)

" ไม่รู้หรอกนะแต่ถ้าฉันเข้าไปไม่ได้ก็ต้องใช้กำลังสินะ "

แอสเซอร์ซิน (เซอร์แวนท์ ตั่ว)

" ข้ามีหน้าที่แค่เฝ้าประตูนี้เจ้าผ่านได้แต่ผู้หญิงที่มากับเจ้าไม่ได้ "

โต้ (พระเอก)

" ฉันก็แค่อยากจะมาสำรวจสถานที่นี้เฉยๆไม่ได้อยากมีเรื่องหรอกนะ "

แอสเซอร์ซิน (เซอร์แวนท์ ตั่ว)

" ขอโทษด้วยการประนีประนอมใช้กับข้าไม่ได้หรอกนะ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

/พุ่งเข้าไปหาแอสเซอร์ซินในทันที

แอสเซอร์ซิน (เซอร์แวนท์ ตั่ว)

/ หยิบดาบมาป้องกันในทันที

โต้ (พระเอก)

" เซเบอร์อย่าเรากลับกันก็ได้ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" ทำไมถึงทำอย่างนั้นล่ะล่ะโต้! "

แอสเซอร์ซิน (เซอร์แวนท์ ตั่ว)

" ดูเหมือนมาสเตอร์ของเจ้าจะฉลาดกว่าที่คิดนะ "

โต้ (พระเอก)

" วันนี้เราไม่พร้อมสู้หรอกนะเรามาแค่สำรวจเพราะฉะนั้นเรากลับก็ได้ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" ในเมื่อท่านพูดแบบนั้นข้าก็ไม่มีอะไรจะขัดแย้ง "

โต้ (พระเอก)

" ครั้งนี้จะยอมปล่อยผ่านไปก่อนครั้งหน้าฉันไม่ยอมนายแน่ "

แอสเซอร์ซิน (เซอร์แวนท์ ตั่ว)

" ข้าจะรอวันนั้นสำหรับเจ้า "

" โต้ได้เดินออกไปจากประตูวัด "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" ทำไมท่านถึงปล่อยไปแบบนั้นข้าสามารถสู้ชนะได้ "

โต้ (พระเอก)

" เอาเถอะถึงจะไปแค่นั้นฉันก็รู้แล้วว่าที่นั่นมีพลังเวทย์มหาศาลถ้าจะออกจะลงมาก็คงเป็นที่นั่นสินะ "

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" การคาดเดาของท่านถูกต้องแล้วล่ะ "

โต้ (พระเอก)

" เอาเถอะถ้าอย่างนั้นเรารู้เรื่องแค่นี้ก็พอแล้วล่ะเอาไว้บอกรินพรุ่งนี้แล้วกัน"

เซเบอร (เซอร์แวนท์ โต้)

" ข้าเข้าใจสิ่งที่ท่านต้องการแล้ว "

" หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ก็ได้เดินทางกลับบ้าน "

จ.บ

แอดเอง

ขอบคุณที่มีคนชื่นชอบนะครับ

แอดเอง

ตอนนี้อาจจะสั้นไปนิดนึง

แอดเอง

เพราะว่าจะให้สู้อย่างเดียวมันก็จะเบื่อเอา

แอดเอง

ก็เลยต้องมีการนิดหน่อยด้วยแหละ

แอดเอง

บอกว่าจะฝากติดตามกันต่อด้วยนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ