สองนางร้ายตัวประกอบหาวิธีเอาตัวรอดจากพระรองในนิยาย!
EP.16
จิน จือลู่
ว่าอย่างไรนะเจ้าคะ!
ถัง หนิงเหอ
ก็ตามที่ฮูหยินพูดนั่นแหละ
ถัง หนิงเหอ
ข้าจะมาเป็น""อาจารย์""สอนวิชาให้เจ้าเอง
จิน จือลู่
ขอทราบเหตุผลได้มั้ยเพคะ
ถัง หนิงเหอ
ก็..//มองฮูหยิน
ฮูหยินจิน
งั้นหม่อมฉันขอตัวไปก่อนนะเพคะ
ฮูหยินจิน
มีอันใดต้องการเพิ่ม ก็เรียกสาวใช้ด้านนอกได้เลยเพคะ
ถัง หนิงเหอ
ที่ข้าอาสามาสอนเจ้าด้วยตนเอง
ถัง หนิงเหอ
เพราะ""เจียวเหมย""ขอมาหนะ
จิน จือลู่
(ที่แท้ก็อยากเอาหน้ากับนางเอกนี่เอง)
จิน จือลู่
แล้วทำไมต้องเป็นหม่อมฉันด้วยเพคะ
จิน จือลู่
ลี่อินก็ไม่ได้เข้าศึกษาเช่นกัน
ถัง หนิงเหอ
เพราะคุณหนูหลี่มีท่านแม่ทัพไปสอนแล้ว
จิน จือลู่
พระองค์เลยมาสอนหม่อมฉันแทนงั้นหรอเพคะ
ถัง หนิงเหอ
ข้าเลือกเจ้าเอง
ถัง หนิงเหอ
เพราะข้าคิดว่าถ้าได้มาสอนเจ้า
ถัง หนิงเหอ
แถมเจ้ายังบอกให้ข้าดูในความตั้งใจของเจ้าอีก
ถัง หนิงเหอ
เจ้าก็ใช้โอกาสนี้
ถัง หนิงเหอ
แสดงความสามารถของเจ้าให้ข้าเห็นเสียสิ
จิน จือลู่
พระองค์คอยดูหม่อมฉันได้เลย
ถัง หนิงเหอ
คงไม่ต้องใช้คำราชาศัพท์แล้วแหละ
ถัง หนิงเหอ
เจ้าต้องแทนตัวข้าว่า""ท่านอาจารย์""
ถัง หนิงเหอ
เก่งมาก//ยิ้มพอใจ
จิน จือลู่
(ทำไมน่ารั- อะไรเนี่ยจือลู่! คนเจ้าเล่ห์แบบนี้ห้ามไปหลงคารมของเขาเด็ดขาด!)
ถัง หนิงเหอ
ข้าหมดธุระแล้ว
จิน จือลู่
ด..เดี๋ยวข้าไปส่งเจ้าค่ะ
ถัง หนิงเหอ
(เปลี่ยนคำลงท้ายด้วย...เรียนรู้เร็วเสียจริง)//ยิ้มมุมปาก
จิน จือลู่
ที่นี่คือที่ใดกันรึเจ้าคะ
ถัง หนิงเหอ
เป็นที่ที่ข้าชอบมาฝึกวรยุทธ์บ่อยๆ
ถัง หนิงเหอ
ไม่มีเสียงมารบกวน
ถัง หนิงเหอ
ทีนี้ ก็มาเริ่มบทเรียนแรกของเจ้ากัน
จิน จือลู่
มันต้อง...ไม่ใช่แบบนี้สิ..
ถัง หนิงเหอ
แค่นี้เจ้าก็จะถอดใจแล้วงั้นรึ
จิน จือลู่
ใครถอดใจกันเจ้าคะ!
จิน จือลู่
แค่มันต่างจากที่ข้าคิดไว้เฉยๆ
จิน จือลู่
แต่ข้าไม่ถอดใจหรอกนะเจ้าคะ
ถัง หนิงเหอ
ฮึ//พยักหน้ากวนๆ
ถัง หนิงเหอ
ไม่แกล้งเจ้าแล้ว
ถัง หนิงเหอ
ฟังคำข้าให้ดีศิษย์จือลู่
ถัง หนิงเหอ
หากเจ้าไปถึงจุดสิ้นสุดของมันแล้ว
ถัง หนิงเหอ
ไม่ว่าข้างหน้าของเจ้าจะเป็นสิ่งใด
ถัง หนิงเหอ
หากมันดึงดูดความสนใจของเจ้า
ถัง หนิงเหอ
เจ้าจงนำมันกลับมาด้วย
จิน จือลู่
รับทราบเจ้าค่ะ//พยักหน้าจริงจัง
ถัง หนิงเหอ
ข้าจะรออยู่ข้างล่าง
จือลู่นึกถึงคำพูดของหนิงเหอที่ได้บอกกับตัวเองเอาไว้ก่อนขึ้นมา
จิน จือลู่
ทำไมด..ดาบมัน..
ดาบเรืองแสงขึ้นแล้วเปลี่ยนเป็นสิ่งของบางอย่าง
จิน จือลู่
หรือว่า..ดาบนี่มันกำลังซ่อนตัวตนอยู่หรอ
จิน จือลู่
ข้างงไปหมดแล้วเนี่ย
จิน จือลู่
แต่ว่าตอนนี้รีบลงไปีกว่า
จิน จือลู่
เห็นอาจารย์จับเวลาไว้ด้วยนี่นา
หลี่ ลี่อิน
(นี่เราต้องนั่งสมาธิไปจนถึงเมื่อไหร่เนี่ย)
หลี่ ลี่อิน
(แล้วนายพระรองก็ปล่อยเราไว้ในป่าคนเดียวเนี่ยนะ)
หลี่ ลี่อิน
(โอ๊ย..น่ากลัว)
หลี่ ลี่อิน
หื้ม...เสียงอะไร//ลืมตา
หลี่ ลี่อิน
เอ๊..แสงอะไรหนะ
หลี่ ลี่อิน
ท...ทำไมมันลอยเข้ามาเรื่อยๆล่ะ
หลี่ ลี่อิน
ย..อย่าบอกนะว่า..ในโลกนี้ก็มีกระสือ!
หลี่ ลี่อิน
ห..เห้ยๆๆ..เข้ามาใกล้แล้วๆ
หลี่ ลี่อิน
(ทำไมเสียงมันอยู่กะ..ก..ใกล้ๆ)
หลี่ ลี่อิน
//ลืมตาข้างนึง
หลี่ ลี่อิน
เอ๊ะ..ไม่ใช่กระสือนี่
หลี่ ลี่อิน
นี่มัน...ธนู..นี่นา
หลี่ ลี่อิน
//เอื้อมมือไปจับ
หลี่ ลี่อิน
หื้อ..ทำไมมันเล็กลงเรื่อยๆล่ะ
"หากเจ้านั่งสมาธิไปแล้วมีสิ่งของหรืออันใดบางอย่างโผล่ขึ้นมาหาเจ้า"
"จงรู้ไว้ ว่ามันเลือกเจ้าให้เป็นเจ้าของมันแล้ว"
ลี่อินนึกถึงคำที่เฟยหลงเอ่ยไว้กับตนก่อนจะทิ้งให้ตนอยู่ในป่านี้เพียงลำพัง
Comments