ฉันจะเปลี่ยนตนเองให้เป็นคนดีให้ได้
การได้เจอกับท่านพ่อ
มิเรเนะ ซากุริ
(ทำไมข้าในตอนนั้นต้องเรียกร้องความสนใจจากเขาคนที่เป็นพ่อด้วยนะทั้งที่เขาก็ไม่เคยสนใจหรือรักฉันเลยมีแค่ท่านแม่ที่รักฉันมากคอยปลอบฉันเวลาเสียใจหรือร้องให้อยู่แต่เพราะฉันอยากให้ท่านพ่อมอบความรักให้ฉันบ้างฉันพยายามที่จะเรียกร้องความสนใจต่อเขามาตลอดข้าบอกว่าตนเองเก่งแค่ไหนหรือทำทุกทางเพื่อให้เขามาสนใจแต่สุดท้ายเขาก็รักแต่น้องชายของฉันก็ใช้สิน้องยิ้มหัวเราะและมีความสุขตลอดและกินข้าวกับท่านพ่อมีคำพูดมากมายที่จะพูดให้พ่อฟังส่วนฉันทำไมถึงไม่ได้ความรักเหมือนกับเอเดรียนและอเล็กอลันกับเอเดนบ้างเลยที่วันๆเอาแต่อ่านหนังสือเล่นสนุกและสร้างแต่ความรำคาญมาให้
มากกว่าข้าละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(แล้วฉันก็คิดว่าทำไมฉันที่พยายามมาโดยตลอดถึงไม่ได้รับความรักจากท่านพ่อเลยละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(หรือเป็นเพราะว่าข้าไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นมหาราชินีงั้นทั้งที่ฉันมีพลังมหาราชินีจิตวิญญาณแห่งฤดูกาลซากุระที่เป็นพลังมหาราชินีจิตวิญญาณที่หายากแถมยังเป็นพลังมหาราชินีจิตวิญญาณอันดับ1ที่ไม่เคยมีใครได้ครอบครองนะหรอคะคนที่เคยได้ครอบครองมีน้อยมากซึ้ง1ในนั้นก็คือข้าแต่ทำไมข้าที่พยายามแสดงให้เขาเห็นถึงกับไม่ได้ความรักเท่ากับน้องข้าละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(ตอนนั้นข้า เอเดรียน อเล็กซ์ อลันและเอเดน ฉันเกลียดเจ้า เกลียด เกลียด เกลียด เกลียด ตอนนั้นเลยหาทุกวิถีทางรังแกน้องชายฉันทุกอย่างและพึงพอใจมากที่ได้ทำให้รอยยิ้มเสียงหัวเราะแม้แต่ความสุขของเขาหายไปแต่สุดท้ายฉันก็โดนลงโทษให้ขังตนเองอยู่ในห้องตลอด2ปีข้ากับเขาก็ยิ่งแย่ลงไปเลยแม้ข้าจะพยายามเท่าไหร่ข้าก็ยิ่งทำแบบนั้นตลอดความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับท่านพ่อก็ยิ่งเลวร้ายมากลงไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด)
มิเรเนะ ซากุริ
(แต่สิ่งนึงที่ข้าจะต้องทำให้ได้ก็คือการได้รับการปฎิบัติที่สมกับเป็นมหาราชินีของอาณาจักรแห่งนี้ถึงที่จริงจะไม่มีใครสนใจฉันเลยก็เถอะแต่สิ่งที่หน้ารําคาญมากที่สุดเลยก็คือน้องชายของฉันทั้งหมดเนี่ยแหละคะ)มองน้องชายทั้งหมดนั่งอ่านหนังสืออยู่
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
พี่ครับทำอะไรอยู่นะครับ
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
เลิกอ่านแต่หนังสือแล้วมาเล่นกลับพวกเราจะไม่ดีกว่าหรอครับ
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
ผมเห็นด้วยนะครับพี่ทำไมถึงเอาแต่อ่านหนังสืออย่างเดียวเลยละครับ
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
ใช่แล้วครับแทนที่จะไปอ่านหนังสือไปเที่ยวกับพวกผมไม่ดีกว่าหรอครับ
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
พวกผมคิดถึงพี่มากเลยนะครับ
มิเรเนะ ซากุริ
แต่ว่าพี่ไม่อยากออกไปไหนนะสิคะก็ในเมื่อไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของพี่เลยสักคนนะสิคะตั้งแต่ที่ผู้หญิงคนนั้นเขามาท่านแม่ของพี่เป็นอะไรละคะโดนขังอยู่พี่ต้องทนเห็นแม่ตนเองเป็นแบบนั้นหรอคะ
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
พี่ครับพวกเราขอโทษครับไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้นะครับ//เข้าไปเช็คน้ำตาให้พี่สาวตนเองแล้วมองผู้หญิงคนนั้น+ด้วยสายตาเย็นชาและหน้ากลัวมาก
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
(ยัยผู้หญิงบ้านั้นกล้าดียังไงทำพี่สาวของข้าแบบนี้คงจะไม่รู้จักรคำว่า"มารยาทสินะสงสัยคงจะต้องสั่งสอนสักหน่อย)
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
(ยัยนั้นกล้าทำท่านพี่ของพวกเราร้องให้หนักขนาดนี้เลยงั้นหรอไม่มีวันยกโทษให้เด็ดขาดเลย)
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
(สงสัยคราวก่อนที่เราสั่งสอนไปโดยการทำให้ข้าหักแขนผลิกคงจะไม่พอสินะถึงได้ทำกับท่านพี่ของพวกเราขนาดนี้ต่อไปทำอะไรดีนะ)
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
(คงที่กล้าทำพี่สาวเราก็เท่ากับลบหลู่เราสงสัยต่อไปคนต้องทำโทษให้หนักกว่านี้แล้วจะได้ไม่กล้าไปทำเรื่องที่เลวซามตํ่าช้าเช่นนั้นอีก)
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
(คงจะไม่รู้สินะว่าถ้าจะมีชีวิตอยู่ที่นี่ก็ต้องอย่าทำให้พี่สาวพวกเราต้องเจ็บมากแบบนี้สงสัยครั้งต้องไปคงจะต้องทำให้เดินไม่ได้ไปเลยดีไหมนะ)
น้องชายทั้งหมดค่อยดูเถอะครั้งต่อไปจะหนักมากกว่านี้แน่จำเอาไว้เลยยัยผู้หญิงชั่ว
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริเพคะจะทรงเสด็จไปที่สวนดอกไม้หลังวังอีกไหมเพคะ
มิเรเนะ ซากุริ
เราไปนะคะว่าแต่แม่นมถามทำไมหรอคะ
คนรับใช้
พอดีว่าแม่นมอยากให้เจ้าหญิงซากุริไปนะเพคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ได้สิคะถ้างั้นอ่านเสร็จตอนนี้ไปได้เลยสินะคะได้เลยคะถ้างั้นเราไปกันเลยดีกว่านะคะ//เธอรีบลุกแล้วเดินไปเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยแล้ว
คนรับใช้
ถ้างั้นเราไปกันเลยดีกว่านะเพคะเจ้าหญิงซากุริ//เธอกลางร่มกันแดดให้เจ้าหญิงซากุริ
มิเรเนะ ซากุริ
ถ้างั้นพี่ไปก่อนนะคะน้องชายของพี่
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
ครับพี่ซากุริเดียวค่อยเจอกันตอนวันงานนะครับ
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
พวกผมจะรอพี่ซากุริจะต้องแต่งตัวสวยงามมากแน่นอนเลยครับ
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
ผมจะรอวันที่พี่ซากุริไปที่งานของพวกเรานะครับ
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
ผมจะตั้งตารอนับวันนั้นที่พี่ซากุริจะใส่ชุดที่จะไปงานผมไม่ไหวแล้วละครับ
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
ผมจะเตรียมชุดที่เหมาะสมสำหรับวันงานของพวกผมไปให้พี่ซากุรินะครับ
น้องชายพูดพร้อมกัน:เพราะว่าพี่ซากุริของพวกเราจะสวยงามและเด่นที่สุดในงานเลยนะครับ
มิเรเนะ ซากุริ
จะถ้างั้นไปกันดีกว่านะคะแม่นมเดียวจะไปไม่ทันเอานะคะ//รีบเดินออกไปจากห้องสมุดทันที
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริรอแม่นมด้วยคะ//แม่นมรีบวิ่งตามถือร่มกันแดดไปให้เจ้าหญิงซากุริ
ซากุริกับแม่นมก็ได้เดินมาเรื่อยจนมาถึงสวนหลังพระราชวังแล้วเดินเล่นแถวนั้นไปด้วยจนได้ยินเสียงทุ้มต่ำและเย็นชา
ซากุริและแม่นมหันไปทันทีแล้วก็พบว่าคนที่พูดนั้นคือท่านพ่อของเธอหรือฝ่าบาทนั้นเอง
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
ก็คิดว่าใครกันแน่ที่กล้าโอหังมาบุญรุกสวนดอกไม้รักวังสุดรักสุดหวงของข้าที่แท้ก็เจ้านี้เอง//มองซากุริด้วยสายตารังเกียจ
คนรับใช้
ถวายบังคมเพคะฝ่าบาท//ถอดสายบัวทำความเคารพ
คนรับใช้
ส่วนท่านผู้นั้นที่ฝ่าบาททรงพูดถึงคือลูกสาวของฝ่าบาทกับมหาราชินีเซริโนะเพคะเธอมีนามว่า มิเรเนะ ซากุริเพคะ//พูดชมเชยเจ้าหญิงของตน
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
เอ๊ะที่แท้ก็ลูกสาวของเซริโนะที่รักของเราสินะสวยขึ้นเยอะมากเลยนะเจ้านะ(สวยเหมือนแม่เจ้าไม่มีผิดเลยนะซากุริลูกรักของพ่อ)//นํ้าเสียงอ่อนโยนขึ้นเมื่อพูดถึงเซริโนะ
มิเรเนะ ซากุริ
ขอพระทัยเพคะเสร็จพ่อว่าแต่เสด็จพ่อมาทำอะไรที่นี่หรือเพคะลูกมาชมสวนดอกไม้ของท่านแม่ไม่คิดว่าจะเจอเสด็จพ่อนะเพคะ//เธอพูดอย่างสุภาพเรียบร้อยสมเป็นคุณสตรี
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
เราได้ยินแม่นมของเจ้าพูดว่าเจ้าเป็นอัฉริยะที่สามารถอ่านหนังสือของจักรวัถุเราได้ทุกอย่างเลยมาดูว่าเจ้าจะเป็นอัฉริยะที่เก่งที่สุดตามที่แม่นมเจ้าพูดรึเปล่าละ(เสียดายจังคิดว่าซากุริลูกสาวสุดที่รักของข้าจะมากอดและพูดคำว่าท่านพ่อเหมือนตอนเด็กแท้เจ้าหญิงน้อยของพ่อเปลี่ยนไปแล้วสินะเฮ้อเราไม่หน้าปากไม่ตรงกับใจเลยไม่งั้นเจ้าหญิงน้อยของพ่อคงจะมีความสุดมากไปแล้ว//ทำหน้าด้วยความสนใจซากุริ+และเอ็นดูลูกสาวสุดที่รัก
มิเรเนะ ซากุริ
ได้เลยเพคะเสด็จพ่อจะทรงถามอะไรลูกละเพคะเชิญถามมาได้เลยเพคะเสด็จพ่อลูกจะตอบตามที่ลูกรู้นะเพคะ//สงบเสงี่ยมเรียบร้อยอย่างผ้าพับไว้
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
ถ้างั้นเจ้าก็จงต้องมาซะว่าจักรวัตถุเรามีพลังกี้แบบและแต่ละอย่างทำหน้าที่อย่างไรบ้างเช่นเวทมนแห่งแสงสว่างและความมืดมีกี้ประเภคแล้วพลังมีทั้งหมดเท่าไหร่//มองด้วยความเป็นหวงลูกสาวสุดที่รัก+แต่เก็บอาการไม่ให้รู้โดยทำหน้านิ่ง

มิเรเนะ ซากุริ
เพคะเสด็จพ่ออาณาจักรเรามีพลังอยู่15อย่างได้แก่ พลังแห่งกาลเวลา พลังแห่งบทเพลง พลังแห่งการสร้างสรรค์ พลังแห่งเทคโนโลยี พลังศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งภูตแฟรี่ พลังต่างมิติ พลังแห่งจักรวาล พลังแห่งดวงดาว พลังมหาราชินีแห่งจิตวิญญาณซากุระ พลังแห่งการชำระล้าง พลังแห่งการรักษา พลังแห่งการทำนาย พลังแห่งการอวยพร พลังแห่งแสงสว่างแยกเป็น10 ได้แก่ พลังรักแห่งการรักษา พลังแห่งการชำระล้าง พลังแห่งดวงดาว พลังศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งกาลเวลา พลังแห่งการสร้างสรรค์ พลังแห่งภูตแฟรี่พลังแห่งบทเพลง พลังแห่งการอวยพร พลังแห่งความมืดและแสงสว่างรวมกัน22อย่างได้แก่ พลังแห่งต่างมิติ พลังแห่งภาพมายา พลังสเน่ห์ พลังแห่งจักรวาล พลังแห่งเทคโนโลยี พลังแห่งการทำนาย พลังมหาราชินีแห่งจิตวิญญาณซากุระ พลังแห่งสายรุ่นเป็นพลังที่หายากมีอยู่คือพลังแห่งภูต พลังฝีนิกซ์ พลังแห่งจักรวาลของเหล่าดวงดาวทั้งปวง พลังแห่งการรักษาพลังแห่งบทเพลง พลังศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งการอวยพร พลังแห่งมหาราชินีแห่งจักรวาลดวงดาวฟีนิกซ์กาแล็คซี่สีรุ้งทั้งปวง พลังแห่งการสร้างสรรค์ พลังมหาราชินีแห่งจิตวิญญาณฤดูกาลซากุระ พลังแห่งดวงดาว พลังแห่งภูตแฟรี่ และพลังแห่งการชำระล้างคะ
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
//อึ้งหนักมาก+ก่อนจะยิ้มออกมา
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
เจ้าเป็นอัจฉริยะอันดับ1ที่เก่งที่สุดตามที่แม่นมสาวใช้แล้วเหล่าคุณครูที่ข้าจ้างไปสอนเจ้าทั้งหมดว่าเอาไว้จริงเจ้าฉลาดมากขนาดนี้เดียวข้าจะจัดงานแต่งตั้งคนที่จะเป็นมหาราชินีองค์ต่อไปให้แล้วจะประกาศเปิดตัวเจ้าในถานะลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของข้ากับเซริโนะข้าจะเปิดตัวเจ้าในงานแต่อย่าลืมไปละว่าข้าแค่ไม่อยากให้เจ้าต้องขายหน้าเพราะถ้าเจ้าขายหน้าคนที่จะต้องเสียชื่อเสียงก็คือข้าเพราะงั้นเจ้าจงจำเอาไว้ว่าอย่าทำให้ข้าขายหน้าต่อหน้าเหล่าชนชั้นสูงเด็ดขาดข้าจะมาบอกเท่านี้แหละขอตัวกลับ//พูดจบรีบแก้ตัวแล้วรีบเดินออกไป
คนรับใช้
ทรงเสด็จกลับวังโดยสวัสดิภาพนะเพคะฝ่าบาท//ก้มหัว
มิเรเนะ ซากุริ
ทรงรักษาสุขภาพร่างกายและดูแลตนเองดีนะเพคะเสด็จพ่อลูกเป็นหวงของให้เสด็จพ่อกลับวังอย่างปลอดภัยนะเพคะ//ถอดสายบัวอย่างมีมารยาท
เสร็จพ่อของเธอรีบเสด็จกลับวังทันที่โดยไม่หันมามองลูกสาวตนเองแล้วออกไปด้วยความกังวล
มิเรเนะ ซากุริ
(เสด็จพ่อทรงคิดอะไรอยู่กันนะเพคะถึงได้จะเปิดตัวเราแบบนี้มันไม่เหมือนกับที่เราเจอมาเลยนิคะแต่ก็เอาเถอะคะอย่างน้อยเราก็ถูกปฎิบัติให้สมกับเป็นผู้สืบทอดมหาราชินีองค์ถัดไปต่อจากท่านแม่แล้วต่อจากนี้ฉันคงจะต้องฝึกฝนตนเองอีกเยอะเลยเฮ้อ)//พูดในใจ
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริเพคะได้เวลากลับวังแล้วนะเพคะ//พูดไปด้วยพร้อมกลับรีบเอาร่มมากันแดดให้
มิเรเนะ ซากุริ
ถึงเวลากลับแล้วสินะคะงั้นพวกเรารีบกลับไปที่วังกันดีกว่านะคะก่อนที่ฝนจะตกนะคะ//เธอพูดจบก็รีบเดินออกไป
แม่นมและเจ้าซากุริรีบเสด็จกลับวังทันทีเพราะดูถ้าแล้วฝนจะตกหนักเลยรีบวิ่งเข้าไปในวังแต่ไม่ทันโดนฝนเปียกกันทั้งคู่เลย
แอดผู้หน้าสงสาร
ทุกคนคะแอดกลับมาอัปเรื่องให้ก่อนนะคะเพราะว่าที่แอดหายไปนานเพราะไปเคลียร์งานที่ค้างอยู่คะเลยมาอัปช้าเพราะมัวแต่ไปนั่งดูอนิเมะและดูงานที่ค้างที่จริงเคลียร์เสร็จไปตั้งแต่วันจันทร์ที่24มีนาคมแล้วนะคะแต่ว่าปวดหัวมากเฃยคะก็เลยไม่ได้อัปตอนนี้อาการไม่สบายดีขึ้นมากแล้วเลยมาอัปให้คะแอดจะบอกว่าจะอัปอันนี้ทุกวันเลยนะคะส่วนของอิรุมะกับมายฮีโร่คงจะต้องรอไปก่อนนะคะเพราะแอดยังคิดเนื้อต่อไปยังไม่ออกคะแต่อันนี้คิดเนื้อออกแล้วอาจจะอัปจนจบเลยนะคะแล้วจะมีของนิยายอย่างอื่นมาอีกอันนะคะเดี๋ยวมาบอกวันพรุ่งนี้นะคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
คือแอดจะบอกเรื่องนิยายอีกอันที่จะอัปให้นะคะนั้นก็คือการกลับมาอีกครั้งของเจ้าหญิงผู้เป็นที่รักของทุกคนคะเดี๋ยวแอดจะมาบอกเนื้อเรื่องคร่าวตอนที่เรื่องนี้ใกล้จะจบนะคะคงจะอีกนานเลยละคะเพราะว่าเนื้อเรื่องไม่เหมือนกับในนิยายนะคะแต่จะทำให้สนุกมากที่สุดเท่าที่จะทำได้คะเพราะงั้นทุกคนอย่าลืมไปอ่านกันเข้ามาเยอะนะคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
แล้วก็ฝากนิยายอีกเรื่องที่จะสร้างนะคะนั้นก็ฉันไม่อยากกลายเป็นแม่สื่อของพวกเหล่าพระเอกผู้ครั้งรักเจ้าหญิงคะเดี๋ยวจะมีให้อ่านตอนวันที่12นะคะแอดจะมาทำให้อ่านคะแต่อาจจะช้าหน่อยนะคะส่วนเรื่องนี้แอเจะอัปช่วงเช้ากับบ่ายนะคะหรืแไม่ก็กลางคืนเลยคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
เพราะงั้นทุกคนอย่าลืมไปอ่านกันเข้ามาเยอะนะคะถ้าใครที่คอมเม้นต์ได้ถูกใจแอดมากที่สุดแอดจะอัปให้เลย10ตอนคะเพราะว่าแอดมีเนื้อเรื่องให้เยอะมากเลยคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
ถ้าไว้เจอกันนะคะทุกคน
Comments