ไอ้หนูของลุง ตอน3

สถานที่ไม่รู้จัก

ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2

มานี่!!//ลากอีกฝ่าย

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

นายจะลากฉันไปไหน

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ปล่อยเดี่ยวนี้นะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//โดนลาก

ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2

ดูนี่//ผลักอีกฝ่าย

ตุบ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//มอง

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

นี่มันอะไรกัน

เขาได้มองโรงศพที่มีรูป พัคชินฮงตั้งอยู่

ซึ่งนั้นคือร่างของเขา

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ไม่จริงอ่ะนี่ฉันตายไปแล้วหรอ//พึมพำ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ไม่จริง!!ไม่จริง!!//สายหัวเหมือนคนเสียสติ

ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2

นี่คือลูกพี่ของพวกเราเขาได้ช่วยเหลือชีวิตแกไว้ไม่งั้นแกคงไม่ได้มานั่งตรงนี้หรอก

ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2

คลุกเข่าไหว้เขาซะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ไม่!!//พึมพำ

ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2

ก็บอกให้คลุกเข่าไหว้ไง!!!//ถีบขาอีกฝ่าย

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

เอือะ//ล้มลง

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//มองรูปภาพ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ลุก+ดึงคอเสื้อโยชิน

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ฉันยังไม่ตายฉันอยู่นี่ บอกฉันมาว่าพวกนายแกล้งฉัน//เสียสติ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

บอกฉันมา!!!

โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1

//ดึงแขน+ผลักออก

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ล้ม

อยู่ตรงหน้าของท่านประธานพอดี

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//เงยหน้า+สองท่านประธาน

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ท่านประธาน ท่าน//พูดด้วยน้ำเสียงที่เสียใจ+พูดไม่ออก

ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2

ลากตัวมันออกไป!!

บอดี้การ์ด

ครับ!

บอดี้การ์ด

ครับ!

บอดี้การ์ด

ขออนุญาตครับท่านประธาน//ก้มหัว

บอดี้การ์ด

//+

ประธาน

อืมม//พยักหน้าขึ้น

บอดี้การ์ด

//เดินไปลากตัว

บอดี้การ์ด

//+

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ปล่อย!!

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ปล่อยนะ!!

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//สลัดตัวออกจากบอดี้การ์ด

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ฉันไปเอง ขอบอกไว้เลยนะว่าพัคชินฮงยังไม่ตาย ฉันจะพิสูจน์ให้พวกแกดู

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//เดินออกไป

สะพาน

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ตอนนั้นไอ้เด็กนี้กระโดดสะพานนี่

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ถ้ากระโดดซ้ำอาจจะกลับไปในร่างได้

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//กำลังจะกระโดด

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(เด็กนี้กล้าได้ไงสูงก็สูง)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//มองรถ+กลัว

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

รถมาพอดีเอาละนะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ตุบ!!

โรงพยาบาล

หมอ ญ

เขาจะตื่นรึยัง

หมอ ช

นั้นสินอนมา3วันแล้วนี้ก็เข้าวันที่4 แล้ว

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ขยับตัว

หมอ ญ

ฮึ้ย!ฟื้นแล้ว

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ลืมตา+มองหมอ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ลุกพรวด

หมอ ญ

//สดุ้ง

หมอ ช

//+

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ผมขอกระจกหน่อย

หมอ ช

//หยิบกระจก+ยื่นให้

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ส่องกระจก

หมอ ญ

ไม่ต้องห่วงเธอตกลงมาจากสะพาน ไม่เป็นอะไรมาก

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(ทำไมไม่สลับ)

หมอ ช

ถ้าฟื้นแล้วพักสักแป๊ปก็กลับบ้านได้เลยนะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ครับ

หมอ ญ

//เดินออกจากห้อง

หมอ ช

//+

เสียงเดิน

ที่เป็นเสียงของรองเท้ากระทบกับพื้น

ดัง ตึก ตึก ตึก

เอี๊ยดดด

เสียงประตู

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//หั่นมองที่ประตู+ลุกขึ้นยืน

？

//เดินเข้ามา

？

//ยืนมองหน้าพ.อ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(เธอคือ?)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ก้มหัวสวัสดี+เงยหน้ามามอง

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

นี่แกเป็นบ้าอะไรทำไมทำอะไรต้องทำให้ฉันเดือดร้อนด้วยฮะ

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

//ผลักหัวพ.อ

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

ฉันต้องคอยเคลียเรื่องแต่ละเรื่องของแก

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

ฉันไม่ใช่แม่แกนะ!!

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(ไม่ใช่แม่แล้วคือใคร?)

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

นี่!ผู้ใหญ่พูดด้วยมายืนจ้องหน้าอย่างงี้ได้ไง

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

ก้มหน้าลงไปซะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ยืนเฉยๆ+ยิ้ม

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(ฉันเข้าใจละว่าทำไมฉันถึงต้องมาอยู่ในร่างนี้)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ยิ้ม

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

แกบ้าไปแล้วหรอยืนยิ้มคนเดียว

เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ

ฮุ้!!//เดินออกห้องไป

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

อ้าวว อีป้านี่ คือปากดีแท้น้อเตะปากซะดีบ่

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ทำท่าเตะ

บ้าน พ.อ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

บ้านก็สวยดูดีหนิ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ฐานะ น่าจะรวย

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//เดินเข้าบ้าน

ป้าแม่บ้าน

อ้าว!คุณหนู

ป้าแม่บ้าน

กลับมาสักทีนะคะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(นี่ใคร?)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//มองหัวถึงเท้า

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(การแต่งตัวน่าจะแม่บ้าน)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

สวัสดีครับ

ป้าแม่บ้าน

ฮึ!?(แปลกแฮะ)

ป้าแม่บ้าน

หิวรึยังคะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

หิวแล้วสิถามแปลก

ป้าแม่บ้าน

อ่อ เดี่ยวไปทำมาให้นะคะเชิญนั่งรอที่โต๊ะก่อนค่ะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//นั่ง

ป้าแม่บ้าน

//วางถ้วยข้าว

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ข้าวมีแค่นี้จะพอได้ไง

ป้าแม่บ้าน

คะ!? อ่อเดี่ยวตักเพิ่มให้ค่ะ

ป้าแม่บ้าน

//หยิบ+ตกเพิ่ม+วาง

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//กินอย่างหิวโหย

ป้าแม่บ้าน

โห่ พ่อคุณ คงหิวมากเลยนะคะเนี่ย

ป้าแม่บ้าน

//ยกน้ำซุปในถ้วยให้ พ.อ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ขอบคุณ //ยกซด

ป้าแม่บ้าน

//ยิ้ม

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

อิ่มแล้ววว//ลูบท้อง ต.อ

ป้าแม่บ้าน

โห่~หมดเลยหรอเนี่ย

ป้าแม่บ้าน

เดี่ยวป้าเก็บให้ค่ะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ขอบคุณครับ//ลุก

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

กระเป๋าผมหล่ะ

ป้าแม่บ้าน

ป้าให้คนขับรถเอาไปไว้ที่ห้องแล้วค่ะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

อ่อขอบคุณครับ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//เดินไปห้อง

ป้าแม่บ้าน

แปลกแฮะ คนเราเกิดอุบัติเหตุ จะทำให้เปลี่ยนไปขนาดนี่เลยหรอ ไม่ใช่แค่การกินแม้กระทั่งคำพูดก็เปลี่ยน

ป้าแม่บ้าน

//ยิ้ม

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//ยืนมองทรงผมตัวเองหน้ากระจก

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(อันดับแรกเปลี่ยนทรงผมดีกว่า)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//เดินกำลังจะออกจากบ้าน

ป้าแม่บ้าน

ไปไหนหรอคะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ข้างนอก//ชี้ไปข้างนอก

ป้าแม่บ้าน

อย่าเลยดีกว่าค่ะถ้า อีคุณเลขาบ้าคนนั้นรู้เข้าอาจจะว่าคุณหนูได้นะคะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

(อ่อ ที่แท้ก็เลขาเองหรอ)

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

ไม่เป็นไรหรอกผมไม่สน

ป้าแม่บ้าน

อ่อ ค่ะ ถ้างั้นตามสบายเลยค่ะ

ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)

//เดินออกจากบ้าน

จบ

ตอนต่อไป

ตัวอย่าง

นายหนาวหรอ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ