วันหยุดสุดหลอน ตอนจบ

มิ้นได้เห็นเงาสีดำๆ

อยู่ตรงประตูทางเข้า

มิ้นท์

กริ๊ด!!

เตอร์

มิ้น!

เป้

มิ้น

ปอน

มิ้น

เตอร์

มิ้นเป็นอะไร

มิ้นท์

เราเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า

เป้

มิ้นเองตาฝาดแล้ว

ปอน

มันก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่

เตอร์

นี่อย่าเพิ่งว่ามิ้นสิพวกมึงก็รู้นี่ว่ามันมีประวัติอะไรนะ

มิ้นท์

แต่เราไม่ได้โกหกนะเราพูดจริงๆ

เตอร์

เราเชื่อเราเชื่อ

เป้

นี่มิ้นออกไปอยู่คนเดียวเลยไป

เตอร์

นี่มึงจะให้มิ้นออกไปรอพวกเราอยู่คนเดียวหรอ

เป้

ก็ใช่ไง

ปอน

แต่มิ้นเป็นผู้หญิงนะเป้

มิ้นท์

ไม่เป็นไรเราอยู่คนเดียวได้

เตอร์

มิ้นไม่ต้องไปอยู่กับพวกเรานี่แหละ

เป้

เตอร์ถ้ามึงเป็นห่วงมิ้นนะมึงก็ออกก่อนไปเลย 2 คนน่ะเดี๋ยวกูอยู่กับปอนด์เอง

ปอน

เป้มึงก็ใจเย็นๆหน่อยสิ

มิ้นท์

ไม่เป็นไรเราอยู่กับพวกนายก็ได้

เป้

เห็นไหมมิ้นยังโอเคเลยมีแต่มึงคนเดียวอ่ะเตอร์

มิ้นท์

นี่อย่าทะเลาะกันเลย

ปอน

ใช่กูว่านะรีบออกจากที่นี่กันดีกว่าเถอะ

เป้

อะไรวะพวกเราเพิ่งมาถึงเองนะ

เตอร์

แต่มิ้นไม่โอเคนะเว้ย

มิ้นท์

ไม่เป็นไรเราโอเคดี

ปอน

มิ้นแน่ใจนะว่ามิ้นโอเคอ่ะ

มิ้นท์

เรามั่นใจ

เป้

เห็นไหมล่ะมิ้นเขาโอเคดีงั้นพวกเราก็ไปกันต่อดีกว่าเถอะ เสียเวลาว่ะ

หลังจากนั้นปอนด์กับมิ้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ด!

แต่เตอร์กับเป้ยังไม่ได้ยินเสียงอะไร

กรี๊ด!!

ปอน

เฮ้ย

มิ้นท์

เฮ้ย

เป้

พวกมึงเป็นอะไรกันอีกวะ

เตอร์

เป้ใจเย็นๆดิ

ปอน

มึงไม่ได้ยินเสียงหรือไง

เป้

เสียงเห*้ยอะไรของมึง

มิ้นท์

เสียงกรี๊ดไงเป้

เป้

เสียงกงเสียงกรี๊ดอะไรของพวกมึงวะกูไม่เห็นได้ยินเลย

เตอร์

เป้มึงก็ใจเย็นๆหน่อยดิวะ

มิ้นท์

เราไม่ไหวแล้วอ่ะเราอยากกลับบ้านแล้ว

เป้

ใครจะกลับก็กลับกับมันเลยกูจะอยู่

ปอน

กูก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันนะเป้กูไม่ไหวจริงๆ

เตอร์

เป้กูว่ากลับบ้านเถอะมันไม่โอเคแล้วนะ

เป้

พวกมึงออกไปรอกูข้างนอกเลยไปกูอยู่คนเดียวได้

เตอร์

เป้กูว่าพอเถอะ

เป้

โอ๊ยน่ารำคาญชิบหายเลยว่ะ

ปอน

อย่าทะเลาะกันเลยเป้เตอร์

มิ้นท์

ใช่งั้นพวกเราออกไปรอเป้ข้างนอกกันดีกว่า

เป้

เออไปกันให้หมดเลยนะกูอยู่คนเดียวก็ได้

เตอร์

เป้งั้นพวกกูออกไปรอข้างนอกนะกูไม่อยู่หรอก

เป้

เออก็เรื่องของพวกมึงเลย

หลังจากนั้นเตอร์ปอนด์มิ้นก็ได้ออกมาจากตึก

และเป้ก็ได้อยู่ในตึกคนเดียว

และก็ได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

เป้

พวกมึงช่วยกูด้วย!!

มิ้นท์

เตอร์ปอนด์ได้ยินเสียงเป้ไหม!

เตอร์

พวกเราเข้าไปดูกันดีกว่า!

หลังจากนั้นเตอร์ปอนด์และมิ้นก็ได้วิ่งเข้าไปดูเป้

และก็ได้เห็นเป้นอนอยู่กับพื้น

ปอน

เฮ้ยพวกมึงกูว่ารีบอุ้มเป้ออกไปข้างนอกกันดีกว่า

มิ้นท์

ใช่ๆเราว่าเรากลับกันได้แล้วนี่มันก็เที่ยงคืนกว่าแล้วนะ

เตอร์

งั้นเราก็อุ้มเป้ออกมากันเถอะ

？？？

พวกมึงจะไปไหน

ปอน

เฮ้ยใครวะ

มิ้นท์

กรี๊ด!

เตอร์

ใจเย็นๆกันทุกคน

？？？

พวกมึงไม่มีสิทธิ์ออกข้างนอก

ปอน

ปล่อยพวกเราไปเถอะครับ

？？？

พวกมึงอยากจะเข้ามาในตึกกูเอง

มิ้นท์

พวกเรากลัวแล้วปล่อยพวกเราไปเถอะนะคะ

？？？

เพื่อนมึงอยากจะลองดีกับกูเองนะ

เตอร์

ปล่อยพวกเราไปเถอะครับพวกเราขอโทษ

？？？

มึงคิดว่ากูจะปล่อยพวกมึงไปได้ง่ายๆหรอ

หลังจากนั้นเป้ก็ได้ตื่นขึ้น

เป้

ผมขอโทษครับ!

？？？

มึงอยากเจอกูดีนัก

เป้ก็ได้นั่งขอโทษและร้องไห้

เป้

ผมขอโทษ

เตอร์

เป้มึงไปทำอะไรเอาไว้

มิ้นท์

ขอร้องล่ะค่ะปล่อยพวกเราไปเถอะ

ปอน

ปล่อยพวกเราไปเถอะนะครับพวกเรากลัวแล้ว

？？？

กูไม่ปล่อยพวกมึงไปง่ายๆหรอก!

หลังจากนั้น

ภาพก็ได้ตัดไปตอนเช้าตรู่

คนแถวนั้น

นี่พวกหนูเป็นอะไรกันไปหรือเปล่า

เป้

อย่าทำอะไรผมเลยครับผมกลัวแล้ว

คนแถวนั้น

นี่คนจ้าหนู

คนแถวนั้น

พวกหนูมาทำอะไรที่ตึกแห่งนี้

มิ้นท์

เมื่อคืนพวกเรามาหาอะไรอะไรสนุกทำกันที่ตึกนี้ค่ะ

มิ้นท์

แต่มันก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น

ปอน

ใช่ครับ

เตอร์

ก็กูบอกเป้แล้วว่าให้กลับมึงก็ไม่ยอมกลับกันอะ

เป้

กูจะไม่มาที่นี่อีกแล้ว

เป้

กูว่ากลับกันดีกว่านี้ก็เช้าแล้วนะ

คนแถวนั้น

แล้วพวกหนูไม่รู้ประวัติที่นี่กันเหรอจ๊ะ

มิ้นท์

พวกเรารู้ค่ะแต่พวกเราแค่อยากรู้เฉยๆว่ามันจริงอย่างที่เขาพูดหรือเปล่า

ปอน

ใช่ครับ

หลังจากนั้นเตอร์เป้ปอนและมิ้นก็ได้กลับบ้าน

แล้วก็ตัดจบไปเป็นที่เรียบร้อย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ