อสูรดีๆก็มีนะ|ดาบพิฆาตอสูรxoc
-อามาเนะ-
// การกระทำ
* * การสื่อจิต
~ การลากเสียง
() การคิดในใจ
ตัวประกอบ
อ่านจบแล้วรู้สึกอยากเข้าไปในมังงะเลย
ตัวประกอบ
หิวแล้วสิ//เดินไปหาไรกิน
ตัวประกอบ
ไม่มีไรกินเลยต้องออกไปซื้อหรอเนี้ย
ตัวประกอบ
ไอหนูเดินระวังรถด้วยนะ
โจนะ{พระเจ้า}
ดีจังตื่นแล้วหรอ//จิ้มแก้ม
โจนะ{พระเจ้า}
เอ๋!ข้าเป็นพระเจ้าต่างหาก
ตัวประกอบ
พระเจ้า!!แสดงว่าฉันตายแล้วหรอ
โจนะ{พระเจ้า}
ฉันจะให้เธอไปเกิดใหม่
โจนะ{พระเจ้า}
ได้ยินว่าอยากไปอยู่ในดาบพิฆาตอสูรหนิใช่ไหม
ตัวประกอบ
ใช่ๆจะได้ไปอยู่จริงหรอ
โจนะ{พระเจ้า}
ใช่จีะฉันจะลงไปดูแลเธอด้วยนะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
มืดจังจะโดนอสูรกินก่อนได้ใช้ชีวิตไหมเนี้ย!
โจนะ{พระเจ้า}
ไม่ต้องกลัวหรอกอสูรคงไม่กินกันเองหรอกนะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
หมายความว่ายังไง!ข้าเป็นอสูรหรอ
โจนะ{พระเจ้า}
ก็นะจะได้สนุกๆไง
ฟูนะ ฟุยูมิ
สนุกอะไรจะโดนฆ่าเมื่อไรก็ไม่รู้
โจนะ{พระเจ้า}
//กระโดดขึ้นไหล่ฟุยูมิ
ฟูนะ ฟุยูมิ
นั้นเสียงใครหน่ะ
โจนะ{พระเจ้า}
*รีบไปดูกันเถอะ*
อสูร
มาเป็นอาหารของข้าเถอะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
//พุ่งเข้ามาเตะ
อสูร
บังอาจจะมาแย่งอาหารข้าคนนี้หรอ!
ฟูนะ ฟุยูมิ
//พุ่งเข้าไปตัดคอ
ฟูนะ ฟุยูมิ
คุณเป็นอะไรรึป่าวคะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
ไม่ต้องกลัวนะฉันไม่ทำอะไรหรอก
ฟูนะ ฟุยูมิ
ถ้าจะทำคงทำไปนานแล้วไม่ช่วยหรอกค่ะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
ฟูนะ ฟุยูมินะคะ//ยิ้ม
อามาเนะ
อามาเนะค่ะ ขอบคุณจริงๆนะคะที่ช่วยฉันเมื่อกี้
ฟูนะ ฟุยูมิ
(อามาเนะตัวจริงสวยจัง)
ฟูนะ ฟุยูมิ
คุณอามาเนะอยู่นิ่งๆก่อนนะคะ//จับมืออามาเนะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
มนต์อสูรโลหิต! โลหิตแห่งการรักษา
อามาเนะ
ขอบคุณนะคะ//ยิ้มให้
ฟูนะ ฟุยูมิ
คุณอามาเนะจะกลับเลยไหมคะ
อามาเนะ
ค่ะแต่ก็กลัวอสูรเหมือนกันค่ะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
งั้นเดี๋ยวฉันจะพาคุณอามาเนะกลับเองนะคะ
อามาเนะ
เอ๋ รบกวนยูมิจังไปรึป่าวจ๊ะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
ไม่หรอกค่ะฉันเต็มใจ!//ยิ้ม
อามาเนะ
งั้นก็ได้จ๊ะขอบคุณอีกรอบนะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
เอ๋!คงส่งได้แค่นี้นะคะคุณอามาเนะ
อามาเนะ
จริงด้วยฉันเองก็ลืมไปเลยอสูรไม่ถูกกับดอกฟูจิ
อามาเนะ
งั้นถ้ามีโอกาสให้ฉันได้ตอบแทนยูมิจังนะจ๊ะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
ไม่เป็นไรเลยค่ะ ไปก่อนนะคะคุณอามาเนะ//ยิ้มแล้วกระโดดออกไป
อามาเนะ
เป็นอสูรที่น่ารักจริงๆเลย
โจนะ{พระเจ้า}
ยูมิจังเดี๋ยวฉันกลับมานะ
โจนะ{พระเจ้า}
น่าๆเดี๋ยวกลับมา
ฟูนะ ฟุยูมิ
อืมอย่าไปนานนะ
ฟูนะ ฟุยูมิ
ถึงจะเป็นอสูรแต่ก็กลัวนะย่ะ
โจนะ{พระเจ้า}
รู้แล้วๆ//หายตัว
ฟูนะ ฟุยูมิ
ดีนะเมื่อกี้อสูรตัวนั้นไม่ได้เก่งมากถ้าเก่งขึ้นมาเราเองก็คงไม่รอด
Comments