การมอบเลือดแด่ท่านแวมไพร์
ตอนที่ 1: ย้อนเวลา
( ) =คิดในใจ // = แสดงอาการ
ฟาซากิ
am sry just leave me.
ฟาซากิ
ทำไมชีวิตมันแย่อย่างนี้กันนะ
ฟาซากิ
งั้นก็...Let it goๆ
เซลาล่า
หุปปากไปเลย อีนี่!
ฟาซากิ
เฮ้อ(ใช่แล้วนี่คือชีวิตของฉันเองแหละ โดนกลั่นแกล้ง รังแก และอีกมากมาย รู้สึกเหมือนฉันไร้ประโยชน์จัง ฉันควรทำอะไรกันนะ)
เซลาล่า
นี่ ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ ยอมแพ้ละหรอ? ง่ายจัง
ฟาซากิ
ม่ายรู้สิ~ //แสยะยิ้ม
ฟาซากิ
ถ้าทำกับเราขนาดนี้ ไม่x่าไปเลยล่ะ?
เซลาล่า
ไม่อย่างนั้น ก็ไม่สนุกสิ //กระชากผม
เซลาล่า
//ผลักฟาซากิลงแม่น้ำ
ฟาซากิ
(ฉันต้องจบลง...แบบนี้? ฉันไม่อยากตายนะ!)
แสงปริศนาออกมาจากมือฟาซากิ
ฟาซากิ
นี่มัน? //มองที่มือ
ฟาซากิ
ฉันกลับมา? //วิ่งออกไป
เซลาล่า
กล้าเมินชั้นหรอ! //อารมณ์เสีย
ฟาซากิ
นี่เราโดนเซลาล่าทำร้ายไปแค่แผลเดียว? //จับที่แผลตรงแก้มด้านขวา
ฟาซากิ
เจ็บ!ไม่ใช่ความฝันหรอกหรอ
ฟาซากิวิ่งอย่างไม่มีจุดหมายด้วยเหตุที่ว่า "จะไม่โดนเซลาล่ารังแกอีกต่อไป" เมื่อมาไกลพอสมควร
ฟาซากิก็พักอยู่ที่โขดหิน ตอนนี้เธออยู่ในป่าดอกไม้ลิลลี่ที่งดงาม
ฟาซากิ
แฮกๆ เฮ้อ ไกลรึยังเนี่ย เซลาล่าน่าจะ...ตามมาไม่ทันละนะ //มองไปรอบๆ
ฟาซากิ
เราอยู่ที่ไหนเนี่ยยยย
ฟาซากิ
(เริ่มหิวแล้วอ่ะ ไปหาผลไม้ดีกว่า กองทัพต้องเดินด้วยท้อง)
ฟาซากิ
(นี่ใช่ผลไม้มั้ยเนี่ย แต่ใช่ไม่ใช่กินก่อนละกัน รู้สึกเหมือนจะหน้ามืดเลย)
ฟาซากิ
//หายหน้ามืดแต่เวียนหัวแทน
ฟาซากิ
//ล้มลงโดยที่ยังถือผลไม้ไว้มือข้างซ้าย
Comments