คุณเธียร
มินตรา
เรื่องที่คุณเธียรให้ทำ
มินตรา
ฉันจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ
เธียร
รู้ใช่มั้ยว่าผมหมายถึงอะไร
ภาคิน
พรุ่งนี้อยู่ฟาร์มมั้ย
ภาคิน
ถามสิว่ากูเครียดเรื่องอะไร
เธียร
เห็นบ่นตั้งแต่เดือนที่แล้ว
เธียร
ยังหาตัวไม่เจออีกรึไง
ภาคิน
เด็กตัวแค่นั้นจะหนีไปไหนได้
เธียร
ได้ข่าวว่าหลานมึงอายุ22
ภาคิน
แต่ก็ตัวเล็กนิดเดียว
ภาคิน
ไอ้ภาคต้องตามมาบีบคอกูแน่ๆ
ภาคิน
ถ้ารู้ว่ากูทำลูกมันหาย
ภาคิน
กูช่วยไอ้ภาคมันเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเท่านี้🤏
ภาคิน
ส่วนตอนนี้ก็โตขึ้นมานิดนึง
เธียร
ถ้ารักขนาดนั้นทำไมถึงปล่อยให้หนีไปได้
ภาคิน
หลานกูไม่ใช่คนแบบนั้น
ภาคิน
ต้องโดนลักพาตัวไปแน่ๆ
ภาคิน
เคยพาไปเล่นด้วยตั้งหลายครั้ง
เธียร
ครั้งล่าสุดที่กูเจอหลานมึง
ภาคิน
แต่ก็ไม่น่าจะลืมชื่อหลานกูนี่หว่า
ภาคิน
คราวนี้มึงช่วยจำให้ขึ้นใจด้วยนะ
ภาคิน
ไอ้ตัวเล็กของกูชื่อธารา
เธียร
ขอโทษที่มารบกวนตอนดึก
มินตรา
ไม่เป็นไรค่ะคุณเธียร
มินตรา
มีอะไรให้ฉันทำหรอคะ
เธียร
ส่งไฟล์ตารางงานพรุ่งนี้ของคนงานทั้งหมดมาให้ผม
มินตรา
ฉันทำงานผิดพลาดตรงไหนหรอคะ
เธียร
ผมแค่จะเปลี่ยนอะไรนิดหน่อย
มินตรา
เดี๋ยวฉันเปลี่ยนให้ก็ได้ค่ะ
มินตรา
คุณเธียรสั่งมาได้เลย
เธียร
อีก30นาทีผมจะส่งไฟล์ที่แก้แล้วให้คุณ
เธียร
ยังไงคุณช่วยส่งต่อให้กับคนงานด้วยนะครับ
ขุนเขา
คุณเปลี่ยนตารางงานหรอครับ
ขุนเขา
คุณไม่เคยเปลี่ยนกะทันหันแบบนี้มาก่อน
เธียร
ฉันจำได้ว่าไม่ได้เปลี่ยนของนายนะ
เธียร
ปกตินายประจำอยู่ที่คอกม้าอยู่แล้วไม่ใช่หรอ
เธียร
ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่อย่าทักมาหาฉันส่วนตัว
ขุนเขา
ทำไมถึงมีแค่ตารางงานของเด็กใหม่ที่ถูกเปลี่ยนหรอครับ
เธียร
มันไม่ใช่เรื่องของนาย
เธียร
ฉันคิดว่านายจะจำกฎได้หมดทุกข้อซะอีกนะ
เธียร
ว่าห้ามสงสัยในสิ่งที่ฉันทำ
เธียร
ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
เธียร
โดยเฉพาะเรื่องในฟาร์ม
ขุนเขา
ขอโทษที่รบกวนเวลาส่วนตัวครับ
เธียร
อย่าให้มีครั้งต่อไปก็พอ
ภาคิน
ทำไมไม่ออกมาต้อนรับกู
ภาคิน
งั้นกูไปคนเดียวก็ได้
ภาคิน
แล้วตอนไหนถึงจะพร้อม
ภาคิน
แล้วกูจะมาแต่เช้าเพื่ออะไร
ภาคิน
ช่วงบ่ายอยากไปทุ่งด้วย
เธียร
มึงจะไปแย่งวัวกินหญ้าหรอ
ภาคิน
อาทิตย์ที่แล้วกูก็มาขี่ม้า
ภาคิน
มึงไม่เห็นเรื่องมากแบบนี้
ภาคิน
ทำไมครั้งนี้ห้ามจังวะ
เธียร
จะไปช่วยคนงานกูเก็บขี้ม้า?
เธียร
เด็กใหม่ทำงานเป็นไงบ้างครับลุงเบิ้ม
เบิ้ม
หมายถึงเจ้าหนูธาราหรอครับ
เธียร
ขอโทษด้วยที่เพิ่มงานให้ลุง
เธียร
เดี๋ยวผมจะเพิ่มค่าแรงให้
เบิ้ม
ไม่เป็นไรเลยครับคุณเธียร
เบิ้ม
ดีซะอีกที่มีคนมาช่วย
เธียร
คงไม่ได้ไปทำให้ลุงลำบากมากกว่าเดิมนะครับ
เบิ้ม
ถึงจะติดเล่นไปหน่อยก็เถอะ
เธียร
ถ้ามีเรื่องอะไรให้มารายงานผม
ภาคิน
กูย้ายมาอยู่กับมึงเลยดีมั้ย
ภาคิน เพื่อนสนิทสมัยม.ต้นเพียงหนึ่งเดียวของเธียร
ชายผู้มีนิสัยขี้เล่นและใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ ซึ่งแตกต่างกับเธียรโดยสิ้นเชิง
ทั้งคู่กำลังยืนรับลมอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าสีเขียว กลิ่นของธรรมชาติทำให้พวกเขารู้สึกผ่อนคลายจนอดไม่ได้ที่จะหลับตาลงเพื่อซึมซับบรรยากาศดังกล่าว
เธียร
มาสมัครเป็นคนงานในฟาร์มของกูสิ
เธียร
ได้มาอยู่ที่นี่สมใจแน่
ภาคิน
สนใจมาร่วมธุรกิจกันมั้ยล่ะ
เธียร
แค่นี้งานกูก็เยอะพอแล้ว
ภาคิน
ก็เดี๋ยวกูมาช่วยบริหาร
ภาคิน
มึงดูแลฟาร์มของมึงไป
ภาคิน
กูจะทำให้มึงเปลี่ยนใจเอง
ภาคินกระแทกเสียงใส่เพื่อนสนิทอย่างไม่พอใจ เขาใช้สายตามองค้อนอีกฝ่ายเพื่อหวังจะให้รับรู้ว่าเพื่อนคนนี้ไม่ชอบคำพูดปฏิเสธที่เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าตายด้านของเธียรเป็นอย่างมาก
เธียรยังคงตีสีหน้าเรียบเฉย แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับนิสัยแบบนี้ของภาคิน จนบางทีก็ทำใจให้ชินไม่ได้สักที
เธียร
ถ้ายังอยากขี่ม้าอยู่ก็ตามมา
เขาเอ่ยบอกอย่างไม่แยแส ก่อนจะเดินตรงไปยังคอกม้าที่อยู่ไม่ไกลมากนัก
ภาคิน
กูได้ยินมาว่าปีนี้มึงรับคนงานมาแค่คนเดียว
ภาคิน
ก็เลยต้องรับเพิ่มทุกปีไง
เธียร
มึงจะรู้เรื่องภายในฟาร์มของกูเยอะเกินไปแล้ว
ภาคิน
คิดว่ามีแค่มึงที่มีหูมีตาอยู่ทุกที่รึไง
ภาคินพูดยิ้มๆ พลางเดินเลยเพื่อนสนิทไปยังม้าตัวโปรดที่เวลามาทีไรก็ต้องได้ขี่แต่ตัวนี้ทุกครั้งไป
มือหนาเลื่อนขึ้นไปสัมผัสม้าหนุ่มที่รีบก้มหน้าตอบรับผู้เป็นนายอย่างสนิทสนม
มันใช้หน้าถูไถกับมือหนาของภาคินไปมาด้วยความเคยชิน
ตามมาด้วยเสียงร้องดีใจที่ได้เจอกับคนคุ้นเคย
ภาคิน
แล้วไหนล่ะเด็กใหม่คนนั้น
ภาคิน
กูก็ถามไปเรื่อยเปื่อย
ภาคิน
ไม่เห็นมึงต้องทำหน้าตึงขนาดนั้นเลย
ภาคิน
ตกลงจะไปขี่ม้ากับกูมั้ยเนี่ย
ภาคิน
กูก็ลืมไปว่าวันธรรมดาแบบนี้มึงไม่ออกจากห้องด้วยซ้ำ
ภาคิน
กูจะไปทุกที่ในฟาร์มมึง
ภาคิน
ก็เหมือนกับทุกครั้งที่มา
ธารา
ผมทำแบบนี้ถูกมั้ยครับลุงเบิ้ม
เบิ้ม
เองอย่ามาเถียงได้มั้ย
เบิ้ม
ฉันพึ่งบอกกับคุณเธียรไปว่าเองเรียนรู้งานได้ไว
เบิ้ม
เองก็เริ่มไม่เป็นงานแล้ว
เบิ้ม
แถมยังเป็นเด็กขี้สงสัย
ธารา
ก็ผมอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับที่ฟาร์มนี้ไงครับ
ธารา
แล้วก็เรื่องของคุณเธียรด้วย
เบิ้ม
แต่ถ้าเป็นเรื่องของเจ้านาย
เบิ้ม
เองเลิกคิดเรื่องเขาซะเถอะ
ธารา
แล้วแบบนี้ผมจะได้เจอเขามั้ยครับ
เบิ้ม
ขนาดฉันยังได้เจอกับคุณเธียรแค่เดือนละครั้งเอง
ธารา
เขาเป็นคนเก็บตัวหรอครับ
เสียงเจื้อยแจ้วดังไปทั่วทั้งบริเวณที่เป็นเล้าไก่
ชายหนุ่มใบหน้าจิ้มลิ้มบวกกับพวงแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะอากาศที่เริ่มร้อนในช่วงสายของวันธรรมดา
ร่างเล็กๆแต่ก็ไม่ได้ถึงกับผอมแห้ง นั่งยองลงกับพื้นเพื่อสะดวกในการทำความคุ้นเคยกับไก่นับไม่ถ้วนที่รายล้อมอยู่รอบๆตัว
ธาราอมยิ้ม เขารู้สึกสนุกเมื่อได้อยู่กับสัตว์พวกนี้
หารู้ไม่ว่าทุกคำพูดก่อนหน้า และการกระทำดังกล่าว ล้วนตกอยู่ในสายตาคู่คมของเจ้าของฟาร์มทั้งหมดตั้งแต่แรกแล้ว
และอีกฝ่ายก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะรู้ตัวด้วยซ้ำไป
ทั้งๆที่เขาขยับเข้ามายืนใกล้ๆตั้งขนาดนี้แล้วแท้ๆ
เธียรจ้องมองใบหน้าด้านข้างของชายที่มีอายุน้อยกว่าตนด้วยสีหน้าเรียบเฉย
นัยน์ตาแลดูว่างเปล่าและไม่ได้มีความคิดอื่นแอบแฝง
แต่ทว่ามุมปากหนากลับยกยิ้มบางเบาอย่างน่าประหลาด...
มันมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลค่ะ🤔
Comments