เสาหลักตะวัน (ดาบพิฆาตอสูร)
ep.1
มีอยู่ครอบครัวๆนึงที่อยู่กันอย่างสงบสุดบนภูเขา
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
พวกข้าไปก่อนนะ
อากิมะ(แม่ไอสึ)
หิมะหนาแบบนี้พวกเจ้าระวังตัวด้วยนะ
ไอสึ
พวกเราจะรีบกลับมานะค่ะ
อากิมะ(แม่ไอสึ)
ไปดีมาดีนะจ้ะ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//หยุด+มอง
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
รู้ตัวว่าซุ่มซ่ามแล้วทำไมไม่อยู่กับท่านแม่ล่ะ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เห้อ//ตาม
ตปก
หนาวแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
อยากจะซื้อฝืนเพิ่มรึเปล่าครับ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
⬅️บอกให้ขึ้นเขาไปก่อน
ไอสึ
เริ่มบอกไม่ค่อยเห็นทางแล้วสิ
ไอเดินขึ้นเขาสักพักจนได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินตาม
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//เดินขึ้นเขา
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ)
เคนเซเดินขึ้นเขาได้สักพักก็พบน้อยสาวตนล้มอยู่บนหิมะที่หนาพร้อมกับเลือดที่ไหลซึมเข้าหิมะ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//ทิ้งตระกร้า
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//วิ่งไปกอดร่าง
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ไอสึ! ไอสึ!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ตัวยังอุ่นอยู่ เเต่เธอเสียเลิอดเยอะเกินไป)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ต้องรีบพากลับไปทำแผล)//เอาแบกหลัง
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ทำใจดีๆไว้นะไอสึ!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//ช็อกหนักกว่าเดิม
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//ค่อยๆวางไอสึลง+เดินเข้าบ้าน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ท่านแม่ครับ
หลังจากที่เคนเซตั้งสติได้ก็เอาไอสึขึ้นหลังแล้ววิ่งลงเข้า
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ไอสึ เจ้าต้องรอด)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(แต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ไม่ใช่ฝีมือหมีแน่ หิมะตกแบบนี้พวกหมีมักจะจำศีล)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(หรือเปล่าพวกอสูร)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ถ้าเป็นพวกอสูรมันคงกินไอสึกับท่านแม่ไปแล้ว)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ข้าจะต้องไปต่อ...)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(หิมะเริ่มตกหนักขึ้นทุกที)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ข้าต้องรีบ)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ข้าจะไม่ให้เจ้าตายเด็ดขาด)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
!!//เหยียบพลาด+ตกหน้าผา
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
!//ลุกขึ้น
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ไอสึ)//มองหา
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//รีบไปกอด
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าไม่เป็นไรนะ! ถ้าไม่ไหวเจ้าไม่ฝืน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(น้องสาวข้า...กลายเป็นอสูรไปแล้วเหรอ)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ไม่สิ...ไม่ใช่)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ตอนนี้ นางแค่มีเลือดอสูรผสมอยู่นิดเดียว)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(99% นางยังเป็นมนุษย์)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(อีก 1% เป็นอสูร)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
!!//เอาดาบกัน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(น้องสาวข้าไม่ควรจะเป็นอสูร)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ตอนนี้นางแค่คุมสติไม่อยู่)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ข้าต้อง..ทำให้นางคุมสติให้อยู่)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
นางเริ่ม กัดแรงขึ้นทุกที
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ทำไม ทำไมข้าถึงให้นางกลับก่อนข้านะ)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ถ้าข้ากลับพร้อมนางไม่เอาแต่คุยกับคนอื่น)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(นางคงไม่เจอเรื่องแบบนี้)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//ดึงอฝ.มากอด
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้าขอโทษไอสึ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าทรมานมากเลยใช่มั้ย
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้าขอโทษที่มาช่วยเจ้าไม่ทัน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้าขอโทษ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//กอดแน่น
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าต้องพยายามนะไอสึ!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าต้องคุมสติเจ้าไว้นะ!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าอย่ากลายเป็นอสูรนะ!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าพยายามเข้า!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
พยายามเข้านะ!!!
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้าขอโทษ ข้าผิดเอง
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้าผิดเอง
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//ไหว้หลุมศพ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ท่านแม่ พวกข้าจะออกเดินทาง
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
พวกข้าจะหาเวลามาเยี่ยมนะครับ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//จับมือไอสึ
ไอสึ
ท่านพี่..ข้าไม่ได้ฆ่าท่านแม่-
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าไม่ได้ฆ่าแน่นอน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้ามั่นใจ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//เข้าไปในบ้าน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
นี่ดาบท่านแม่
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ข้าจะเก็บของท่านพ่อเอง
ไอสึ
//พยักหน้า+หยิบดาบอีกเล่ม
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ไปกันเถอะ//จับมือ+ไป
ทั้งสองลงเขานานจนตกกลางคืนทั้งสองคนตัดสินใจว่าจะพักกันในถ่ำจนรุ่งเช้า
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
!(หายไปแล้ว)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
นี่เจ้า หากินมาสร้างเป็นกำแพงเลยเหรอ
ไอสึ
ข้ารู้สึกไม่ค่อยชอบแสงแดดเท่าไหร่
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ไม่แปลก ในตัวน้องสาวข้ายังมีเลือกอสูรปนอยู่นิดหน่อย)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(แถมยังทำหน้าบึ้งใส่ข้าอีก!?)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
เจ้าออกมาเถอะ ข้าหาจะเอาเสื้อคลุมข้าคลุมให้เจ้าแทน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ตอนกลางวันจะได้เดินทางต่อ
ไอสึ
//จ้ามาอีกฝั่งกำแพงหิน
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(เกือบจะคลุมไม่หมด)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(น้องสาวข้าโตขึ้นเยอะเลยนี้นะ)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
(ผ่านมาแค่ไม่กี่ปีเอง)
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//ถอดเสื้อคลุมไปคลุมตัวไอสึ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ไปกันเถอะ//จับมือ
ตปก
ถ้าจะไปที่ภูเขาฟูจิ จะต้องข้าภูเขาสองลูกนั้นก่อน
ตปก
แต่ฟ้าจะมืดแล้วอันตรายมากเลยนะ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ไม่เป็นไรหรอกครับ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
ขอบคุณมากเลยครับ
เคนเซ(พี่ชายไอสึ)
//เดินต่อไป
Comments
ฮาโอะ มินามิ
*หิน
2024-08-27
0