วาสนาชาตินี้เราคงไม่ได้คู่กัน(ไม่แต่งต่อ)
⁰⁵
แม่ของภาพวาด
กินข้าวไหมลูก
ภาพวาด
ไม่ครับๆ//ถือกระเป๋า
แม่ของภาพวาด
ตั้งใจเรียนนะลูก//ลูบหัว
เวลาสั้นๆแต่มีความสุขเหมือนมีสารแห่งความสุข*เอ็นโดรฟินโพยพุ้งออกมา
*เป็นฮอร์โมนที่หลั่งออกมาจากใต้สมองที่รู้จักกันในชื่อ 'สารสุข' เปรียบเสมือนมอร์ฟีนธรรมชาติที่ร่างกายหลั่งขึ้นมาก็ต่อเมื่อมนุษย์มีความสุข ความพึงพอใจ ผ่อนคลาย และหลั่งเพื่อกระตุ้นความรู้สึกในแง่บวกเมื่ออยู่ในภาวะเครียดฮอร์โมนชนิดนี้ก็จะลดลง
แม่ของภาพวาด
ครับ//มองลูกตน
แม่ของภาพวาด
แม่รักลูกนะดูแลตัวเองด้วย//ยิ้ม
ภาพวาด
รักเหมือนกันครับ//ยิ้ม
ไนท์
วาด!//จะเดินมาหาภาพวาด
ไนท์
ว่าไงเจ้า//ยิ้มหวาน+ลืมเรื่องของภาพวาด
สุดท้ายเราก็ไม่สำคัญเท่าแฟนเขาสินะ
อาจารย์
สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน
อาจารย์
อาจารย์จะให้ทุกคนจับคู่ร้องเพลงนะคะ
อาจารย์
ห้อง1ก็จะมาเรียนห้องเราอีกวันนะคะ
น่านเจ้า
เรามาร้องเพลงด้วยกันนะ//จับมือ
ยอดฟ้า
เรามาคู่กันนะ..//ยิ้มอ่อน
น่านเจ้า
ไม่อยากให้ใครมาคั่นกลางขออยู่ข้างข้างกันไป
ไนท์
ที่ไหนมีเธอก็ควรมีฉัน
น่านเจ้า
เธอไม่ต้องไปมองไกล
ไนท์
ถ้าหากจะมีอะไรที่คั่นตรงกลางระหว่างฉันและเธอ
น่านเจ้า
ก็ขอให้มีแค่คำว่ารัก
ไนท์
ข้างเธอนั้นต้องมีฉันอยู่
ภาพวาด
แต่เธอยังรักอยู่เรื่อยมา ช้ำอยู่เรื่อยมา กับโลกที่เขาให้เธอแค่น้ำตา
ยอดฟ้า
กับฉันที่เห็นเธอมีค่า รักเธอมากกว่า กลับทำอะไรให้เธอไม่ได้เลย
ภาพวาด
ถ้าหากว่าเปลี่ยนให้ฉันเป็นเขา คนที่ยืนข้างเธอ
จะทำให้เธอได้เจอกับรักที่ไม่มีวันเสียใจ
ยอดฟ้า
สลับให้คนที่คอยทำร้ายให้กลายเป็นคนไม่มีใคร
ให้ฉันกลายเป็นคนเดียวที่รักเธอ..
เพลง ถ้าฉันเป็นเขา อินดิโก้
อาจารย์
เสียงเข้ากันมากค่ะ//ยิ้ม
Comments