ตอนที่5

ตอนที่4
ที่รถ
NovelToon
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินมาที่รถ
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
เกล้า//วิ่งตามมา
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
นี่คุณ
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
โมโหยัยใบ้นั่นจนไม่สนใจฉันเลยหรอ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ขึ้นรถซะ
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
เกล้า
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
//วิ่งมาตรงหน้ารถ
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
ฝนตกหนักขนาดนี้
ฝนตกนะคับ
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
คุณยังเลือกไปกับไอลินไม่ใช่วาวา
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
หมายความว่ายังไง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฝนตกหนักแล้วเกี่ยวอะไรด้วย
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//พิงรถ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอมายังไงก็กลับไปอย่างงั้น//❄️
❄️=เย็นชา-เสียงเย็นชา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ขึ้นรถ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//บีบแตร
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
//ทุบรถของพอ.
มีนา(เพื่อนนอ.)
มีนา(เพื่อนนอ.)
//เดินออกไป
ที่คอนโดของพอ.กับนอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//วิ่งมาข้างหน้าทางเข้าห้อง
มีบอดี้การ์ด 2 คนขวางไว้
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
เข้าไม่ได้นะครับ
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
+1
ข้างในห้อง
NovelToon
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ถอดเสื้อคลุมสูทเอาให้คนรับใช้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ล็อคประตู//พูดกับคนรับใช้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แล้วห้ามให้ใครเข้ามา
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
ค่ะ
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
//ปิดประตู
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//พยายามจะเข้า
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
ไม่ได้ครับ
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
//ดันนางเอกไม่ให้เข้าไป
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
ยังไงก็เข้าไม่ได้//ผลักนอ.ออก
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ล้ม
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ลุกขึ้น
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
//เดินออกไป
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ไปตรงหน้าประตู
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ใส่รหัส
แต่พอ.ล็อคไว้ไม่ให้ใครเข้า
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ตีประตู
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทรุดลงกับพื้น
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//สลบไป
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//นั่งอ่านหนังสือ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ดูนาฬิกา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ไปถามวาวาว่าเธอรู้สึกผิดรึยัง
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
ค่ะ
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
ขอโทษค่ะคุณเกล้าเธอหมดสติไป//รีบวิ่งมา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ลุกขึ้นไปดู
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//อุ้มนอ.เข้ามา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
รีบไปเตรียมยามาสิ//ตะโกน
NovelToon
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//นอนยังไม่ตื่น
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//นั่งเฝ้านอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ตื่น
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//มองพอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ลุกขึ้นนั่ง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ง่วงตาจะปิด
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//จับหน้าพอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//มอง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
คงนอนหลับสนิทดีสินะ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ขอโทษค่ะฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงหลับไป)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(กินอะไรหรือยัง)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ถอนหายใจ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
วาวา//จับหน้านอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
จากนี้ไปอย่าทำงานที่ร้านกาแฟได้ไหม
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำหน้าสงสัย
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ทำไมล่ะ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
คนอย่างมีนา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
จะทำเธอหลงทาง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฉันหางานอื่นให้เองนะ//จับตัวนอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(แต่ฉันชอบที่นั่นมากฉันอยากทำงานที่นั่นต่อ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//บีบปากนอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
บอกแล้วไง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ว่าไม่อนุญาต
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำหน้าเศร้า
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ถอนหายใจ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
จากนี้ไป
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอเลิกติดต่อกับมีนาซะ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ปล่อยมือ+ลุกเดินออกไป
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ลุกวิ่งออกไปหาพอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//จับแขนพอ.ที่กำลังเดินอยู่
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//หันมา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอจะพูดอะไรอีก
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ยิ้ม
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ยื่นใบหย่า
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ดึงมาดู
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(พวกเราอย่ากันเถอะ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//มองหน้านอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอโกรธฉันอยู่งั้นหรอ//❄️
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ฉันไม่ได้โกรธคุณแต่ฉันอยากมอบให้คุณตั้งนานแล้ว)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เพราะมีนางั้นหรอ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แล้วเธออยากหย่ากับฉันไหม
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ไม่เกี่ยวกับเธอค่ะ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(เป็นฉันเองที่อยากหย่ากับคุณ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ก็ได้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
หย่าก็ได้//❄️
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แต่เธอต้องไปมือเปล่า
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แล้วก็คืนเงินที่จ่ายกับเธอมาทั้งหมดด้วย
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เมื่อไหร่ที่ครบแล้วฉันก็จะปล่อยเธอไป//นั่งตรงโซฟา
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//วิ่งไปเอาอะไรบางอย่างมา
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ยื่นบัตรเครดิตให้พอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ยิ้ม
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//หยิบมาแล้วมอง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
หึ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
หมายความว่าไง
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(เงินที่คุณให้ฉันฉันไม่ได้ใช้เลย)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
หึ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฉันไม่ได้หมายถึงเงินที่ฉันจ่ายกับเธอไป
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แต่ฉันหมายถึงเงินที่ตระกูลฮอว์กใช้จ่ายกับคุณไปทั้งหมด//ตะคอก
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ฉันขอทยอยผ่อนได้ไหม)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอเป็นคนใบ้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
พูดก็ยังไม่ได้เลย
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ถ้าไปอยู่ข้างนอกไม่หวังอดตายจะมีปัญญาคืนหรอ//ตะคอก
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(แต่ถ้าเราหย่ากันคุณกลับไอลินก็จะแต่งงานกันได้)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(แบบนี้แล้วคุณก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
พอกันที//ตะคอก
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//โยนใบ้หย่า
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ยืนขึ้น
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เมื่อไหร่ที่คุณคืนเงินมาตอนนั้นเราค่อยมาคุยเรื่องหย่ากันอีกที
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ปาบัตรเครดิตใส่นอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินหนีออกไป
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//หยิบใบหย่า+กอดใบหย่า
จบ
โปรดติดตามตอนต่อไป
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!