IdentityV ข้าจะเฝ้ามองดูแลพวกท่านเอง
ความหนาวเหน็บ
???:แด่ผู้สูงส่ง...//กินอาหาร
???:ท่านแม่เราจะไปที่ใดกันครับ//โดนอุ้มอยู่
ท่านแม่:แฮ่กๆๆมิเป็นไรหรอก
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
เราทั้งสองจะ..ต้องมิเป็นไร..แฮ่กๆ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//รีบวิ่งไปที่ใดซักที่
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แฮ่กๆ
รอบตัวที่ผมเห็นนั้นเป็นหิมะเต็มไปหมด
พวกเรามาไกลถึงเพียงนี้เลยอย่างงั้นหรอ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แฮ่กๆ..//ค่อยๆวิ่งช้าลง
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
นั้นไงเราใกล้ถึงแล้ว
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//รีบวิ่งอีกครั้ง
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แฮ่กๆๆ..//อยู่หน้าบ้าน
*คิดว่ารอบๆเป็นหิมะหนาๆนะ*
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แฮ่กๆ..//รีบเปิดประตูเข้าไป
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แฮ่กๆ..//ล็อคประตู
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
...//กอด...เอาไว้แน่น
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เดินสำรวจในบ้าน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ห้องครัว..//เดินสำรวจต่อ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนสินะ..//เดินขึ้นไปข้างบน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เปิดประตู
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ห้องนี้ก็ด้วย...
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เม้มปากแน่น
???:แฮ่กๆ..ทะท่านแม่..ขะข้ารู้สึกเจ็บ..
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//มองลูก
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
!!!//เห็นเลือด
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//รีบเอาลูกไปวางที่เตียง
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูกแม่ๆ//พูดด้วยน้ำเสียงสั่น
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เอาผ้าที่ห่อตัวออก
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//ดูบาดแผล
บาดแผลยาวตรงที่ท้องฝั่งซ้าย ต่อให้จะไม่ลึกแต่กลับยาวยิ่งนัก จากท้องเป็นแผลยาวถึงรอบเอวครึ่งฝั่ง(รู้สึกเจ็บแปล๊บๆเลย)
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
!!!
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไม่เป็นๆ เจ้าจะต้องมิเป็นไร//รีบหาอะไรมาพันแผลพูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน
???:ท่านแม่..ข้าเจ็บเหลือเกิน..
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
!!//น้ำตาเริ่มคลอ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไม่เป็นไรๆ เจ้าต้องอดทนนะ//จับมือลูกแน่นพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มจะไหลเต็มที
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
เจ้าอดทนเอาไว้แม่จะไปหา---
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูก-----ได้ยิน-----ไหม--//รีบจับหน้าลูกพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา
เพราะความหนาวเหน็บหรือที่ทำให้ข้าไม่รู้สึก
ท่านแม่ข้าเจ็บ...เจ็บ..เจ็บเหลือเกิน
ข้าไม่ไหวแล้ว...ตาของข้า...
???:เจ็บจัง..อึก!//พยายามที่จะลุกนั่ง
???:อัก!ท่านแม่!!//น้ำตาไหลเอามือกุมแผลที่ท้องแน่น
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูกแม่!//เปิดประตูเข้ามา
???:ฮึกๆ..ท่านแม่..ข้าเจ็บ..ฮึกๆ//เอามือทั้งสองจับแผลพร้อมเสียงสะอื้น
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไม่เป็นไรลูกแม่//รีบเข้าไปปลอบ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไม่เป็นไร แค่เจ้ายังอยู่ๆ ก็พอ//กอดลูก
???:ฮึกๆ//กอดกลับมองไปที่กระจก
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ฮึกอึก//เห็นตัวเองที่น้ำตากำลังไหลออกมา
นานเท่าไดแล้วนะที่ข้ามิได้เห็นตัวเองเช่นนี้
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
-----//ร้องไห้อย่างหนัก
ช่างเถอะขอแค่มีท่านแม่อยู่ก็ดีแล้ว
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//กอดท่านแม่แน่น
จากความเหนื่อยที่สะสมมานานและแล้วข้าก็ได้พัก
ในขณะที่ข้าฝันนั้นข้าได้คิดว่า"ข้าหนีมานานเท่าไรแล้วนะ แล้วทำไมข้าต้องเจอกับเรื่องเหล่านี้ พวกเขาทำร้ายเราทำไม"
...ทำร้ายความสุขของข้าทำไม...
บางสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
อืม~//ยืดแขน
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ละ ลืมไปเลยข้าบาดเจ็บนี่นา
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ถ้าทำแบบนี้แผลอาจจะฉีกกว่าเดิมก็ได้//เปิดผ้าพันแผลออก
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ทำไมถึงไม่มีบาดแผลเลยล่ะ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
เอ๊ะ//หันไปมองทางประตู
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ท่านแม่
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูกรัก//รีบเดินเข้ามา
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//กอดลูกชายของตน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แม่ดีใจดีใจเหลือเกินที่ลูกไม่เป็นอะไร
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เริ่มร้องไห้ออกมา
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ทะท่านแม่
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
...//กอดตอบ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ข้าก็ดีใจดีใจเหลือเกินที่ข้าไม่เป็นอะไร
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//กอดแน่นขึ้น
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//พละกอดเช็ดน้ำตา
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไหนๆเจ้าก็หายดีแล้ว
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แม่ทำอาหารไว้แล้วไปกินก่อนที่อาหารจะเย็นดีกว่านะ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แม่จะไปตักอาหารรอลูกด้านล่างนะจ๊ะ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ครับท่านแม่
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//จุ๊บหน้าผาก
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เดินออกไปรอด้านล่าง
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//เอาผ้าคลุมไหล่
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
อากาศหนาวมากเลย
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//เดินลงไปด้านล่าง
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//วางอาหาร
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
นั่งสิจ๊ะ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//เดินมานั่ง
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//มองอาหาร
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เดินมานั่ง
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ก่อนทานอาหารอย่าลืมนะจ๊ะ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//ผสานมือเข้าหากัน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//สวดภาวนาในใจ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//สวดภาวนาในใจ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
(แด่พระผู้เป็นเจ้าได้โปรดทรงเมตตาให้ลูกของข้านั้นอยู่รอดปลอดภัยด้วยเถิด)
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
(แด่ผู้สูงส่งได้โปรดให้ข้ากับท่านแม่นั้นอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขด้วยเถิด)
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
(จนกว่าเราลูกแม่ทั้งสองจะถึงเวลาแยกออกจากกัน...)
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูกจ๊ะ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลืมตาได้แล้วนะ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//ลืมตา
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ทานอาหารได้แล้วนะ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ครับ//ยิ้ม
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//เริ่มทานอาหาร
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//+
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูกไปนอนก่อนได้เลยนะจ๊ะเดี๋ยวที่เหลือแม่จัดการเอง
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
ราตรีสวัสดิ์ครับท่านแม่
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
เช่นกันจ๊ะ
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//เดินขึ้นไปบนห้องนอน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//กำลังล้างจาน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
...
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//ร่างกายเริ่มสั่น
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//น้ำตาเริ่มไหล
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ขอโทษนะ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ข้าขอโทษ..
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ฮึก..ข้าทำมันลงไปแล้ว
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ข้าทำมันลงไปแล้ว...
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ข้าขอโทษ..ขอโทษ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
แต่ข้าไม่อยากให้ลูกของเราตาย...
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ข้าขอโทษ..
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เริ่มร้องไห้หนักขึ้น
ย้อนกลับไปตอนที่บลูบอลสลบ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ลูกบลูได้ยินแม่ไหม!!
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เอาหูแนบอกบลู
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//หัวใจเริ่มเต้นช้าลงกว่าปกติ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไม่..ข้าไม่ยอม
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ข้าจะไม่ยอมให้ลูกของเราสิ้นชีพแน่
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ต่อให้จะต้องแลกด้วยชีวิตของข้าก็ตาม
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เอามือลูบหัวบลูบอล
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
ไม่เป็นไรเจ้าจะต้องมิเป็นไร//ยิ้ม
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//รีบวิ่งไปด้านล่าง
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เดินเข้าห้องมา
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//เปิดทางลับห้องใต้ดิน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//รีบวิ่งขึ้นไปหาบลูบอล
บลูบอล ฮัสโฟเดล/เด็ก
//ร่างกายเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
//อุ้มบลูบอลลงไปห้องใต้ดิน
วิเวียน ฮัสโฟเดล/ท่านแม่
อดทนไว้นะลูกแม่
Comments
เหมียว
เห็นกี่ทีก็หมั่นเขี้ยวจริงๆ
2024-06-22
1