วาสนามารดา {รามเกียรติ์}Ss2 ๔. ลิงงั้นรือ?

๔. ลิงงั้นรือ?

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

ท่านแม่!//บินมา

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

หือ?ครุฑ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

มีอะไรจ๊ะ?

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

ท่านแม่เบื่อหรือไม่ขอรับ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

อืม~

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ข้าเบื่อเต็มทีแล้วล่ะ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

พาข้าออกไปบินเที่ยวหน่อยจะได้หรือไม่?

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

ได้ขอรับ!

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

//อุ้มนางพิมพา+บินออกไป

/ท่ามกลางท้องฟ้า/

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ข้าไม่ได้ออกมานานเท่าไหร่แล้วนะ..?//ยิ้ม

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

ก็หลายปีแล้วขอรับ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

เจ้าอยู่มาหลายปีเช่นกันร่างกายกำยำขึ้นหรือยังล่ะ?

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

ขอรับ!//เผลอปล่อยมือ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

อ..!//ร่วงลงกลางท้องฟ้า

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

ท่านแม่!!

ฟุบ!!..

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

อึก...//แตะหัวตัวเอง

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

โธ่..ดีนะข้าไม่เป็นอะไร

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

//เหาะผ่านมาพอดี+มอง

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

//เหาะลงมา

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

เจ้านางเป็นผู้ใด?

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

กระไรเจ้านางจึงมาอยู่ที่นี่ เป็นสาวเป็นนางแท้ๆ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ข้า ...

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

หรือว่า..

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

เจ้านางจะเป็นยักษ์!?

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ม..ไม่ใช่!

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ข้ามิใช่ยักษ์!

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

ข้าจะพาเจ้าไปหาพระราม!

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ขอร้องอย่าพาข้าไป

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

กระไรจึงบอกเช่นนั้น

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ข้า..ยังไม่พร้อม

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

เอาอย่างงี้..

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

เมื่อผ่านไป2วันมาเจอข้าที่นี่อีกคราหนึ่ง..

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

...

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

ก็ได้

หนุมาน[มีพลังวิเศษและเล่ห์กล]

//เหาะออกไป

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

...

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

นั่น..ลิงวิเศษพูดได้รือ?

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ข้าพึ่งเคยพบเคยเห็น

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

//เดินระเร่ไปตามป่า

ท่านแม่!!

เสียงครุฑได้ดังอื้อฉาวไปทั่วนภา

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

หะ!?

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ครุฑ!//เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

//บินรอบๆ+ร้องเรียก

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ครุฑ!!แม่อยู่นี่!//จะโกน

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ครุฑได้ยินแม่มั้ย!?

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

แม่อยู่นี่!

ครุฑ[ผู้เฝ้าประตูทางเข้าป่าหิมพานต์]

หรือว่าจะถูก..ลมพัดลมเพแรงไปไหนไม่รู้แล้ว..//บินไปที่อื่น+ไม่ได้ยินเสียงร้องเรียก

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

เฮ้อ..

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

ช่างเถอะ

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

//เห็นแผ่นหิน

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

อืม~ว่าแล้วก็ง่วง

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

//ขึ้นแผ่นหิน

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

//นอน

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

อีก2วันเดี๋ยวลิงนั่นก็มา ...

นางพิมพา[ผู้ให้พร+แม่ของทศกัณฐ์]

//หลับตา+หลับ

/เขาไกรลาส/

พระอิศวร[ผู้ปกครองเหล่าเทวดา]

ข้าสงสารนางเหลือเกิน

พระอิศวร[ผู้ปกครองเหล่าเทวดา]

ต้องนอนกลางป่ากลางเขาผู้เดียว

พระอิศวร[ผู้ปกครองเหล่าเทวดา]

งั้นนางโรมไปช่วยดูแลนางพิมพาลับๆ2คน

พระอิศวร[ผู้ปกครองเหล่าเทวดา]

//เสก

...

[ผู้ให้สาระความรู้]

นางโรม = คนรับใช้(มั้ง) ผู้เดียว = คนเดียว นางเจ้า = เธอ ระเร่ = เร่ร่อน อีกคราหนึ่ง = อีกครั้งหนึ่ง กระไร = ทำไม เป็นสาวเป็นนาง = ผู้หญิง เช่นกัน = เหมือนกัน กำยำ = แข็งแกร่ง/แข็งแรง หรือยัง = รึยัง