ผมเข้าไปอยู่ในนิยายที่ตัวเองแต่งขึ้น!?
ข้าโดนทิ้ง
ลูซิเฟอร์(นอ.)
ข้าไม่อยากไปเหยียบที่นั่นอีก
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
ทำไมล่ะครับท่านลูซี่
ลูซิเฟอร์(นอ.)
ไอพ่อค้าปากหมานั่น
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
หมายถึงท่านรัมหรอครับ
ลูซิเฟอร์(นอ.)
ใช่สิ่เจ้าหมอนั่นน่ะเป็นอะไรก็ไม่รู้
ลูซิเฟอร์(นอ.)
อยู่ไปก็เข้าหาข้า
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
เค้าอยากรู้จักท่านหรือป่าวคับ
ลูซิเฟอร์(นอ.)
ข้าก็ไม่รู้สิ
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
มีอะไรหรอท่านลูซี่
ลูซิเฟอร์(นอ.)
แล้วกอญ่าล่ะ
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
อ่ะ...เอ่ออ
กอญ่า(เพื่อนนอ.2)
ต้องขอบใจท่านมากที่มาเป็นเพื่อนข้า
บาตรหลวงอาชา
ข้าเห็นว่าเจ้าอยู่คนเดียวน่ะ
บาตรหลวงอาชา
แล้วเพื่อนเจ้าล่ะ
กอญ่า(เพื่อนนอ.2)
ตอนข้าไปมัดเชือกรองเท้าพอขึ้นมาอีกทีพวกเค้าก็หายไปแล้ว( ≧Д≦)
กอญ่า(เพื่อนนอ.2)
ข้าโดนทิ้ง
บาตรหลวงอาชา
ไม่เป็นไรเจ้ายังมีข้าอยู่
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
ท่านกอญ่าครับ
ลูซิเฟอร์(นอ.)
นี่ไงเจอแล้ว
กอญ่า(เพื่อนนอ.2)
พวกนายไปไหนกันมา
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
ร้านก๋วยเตี๋ยวครับ
กอญ่า(เพื่อนนอ.2)
พวกนายทิ้งชั้นน
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
นี่ครับ
อัสเตอร์(เพื่อน.นอ.)
ผมเอาก๋วยเตี๋ยวมาฝาก
ลูซิเฟอร์(นอ.)
กินแล้วก็เงียบไป
Comments