พชรนาคา [ดวงใจราชาพญานาค เจอกันอีกครั้ง

ต่อ

เพชร(นอ.)

//เดินออกมาจากห้องน้ำ//

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

เอ้าพี่เพรช! เข้าห้องน้ำเร็วจัง

เพชร(นอ.)

เร็วหรอ?

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

//ดูนาฬิกาข้อมือ//⌚พี่เข้าไปประมาณ2 .22 วินาที

เพชร(นอ.)

โห่ว ถึงขั้นจับเวลาเลยหรอ

พี่ภพ(พร.)

กูมาแล้วววว

พี่ภพ(พร.)

คิดถึงกูรึป่าวไอพวกน้องเ×ี้ย

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ทักทายฉบับวอนตีนน้องมากอะไอพี่ภพ!

เพชร(นอ.)

พี่ภพ

เพชร(นอ.)

กวนตีนหรอไอสาสส

พี่ภพ(พร.)

โถ่ไอเชี่ย ทักทายธรรมดามันดูล้าหลัง

พี่ภพ(พร.)

ต้องทักทายแบบกุนี่

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

//เมิน//พี่เพรชเห็นร้านไอติมตรงนั้นป่ะ

เพชร(นอ.)

//เมิน2//หึ้ยเห็น เราไปซื้อกันดีกว่าพิมพ์

พี่ภพ(พร.)

เดี๋ยว!

พี่ภพ(พร.)

พวกเมิงกล้าดียังไงมาเมินกุ

พี่ภพ(พร.)

กุเป็นพี่มึงนะไอเด็กพวกนี้

พี่ภพ(พร.)

เห้ย!

พี่ภพ(พร.)

อย่าเมินกุดิ๊ไอพวกบ้า//วิ่งตาม//

1 ชม. ต่อมา

เพชร(นอ.)

//กินไอติมรสชาเขียว// อร่อย

เพชร(นอ.)

เพชร(นอ.)

//มองพี่ภพ//

พี่ภพ(พร.)

แดร๊กไปสิมองกุหาแ×่เมิงหรอ

เพชร(นอ.)

คืองี้พี่

เพชร(นอ.)

นั่นคำพูดผมต่างหาก

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

จริงค่ะ!

เพชร(นอ.)

ที่สำคัญนะพี่ แม่พี่ก็แม่ผมและก็แม่ยัยพิมพ์ด้วย

เพชร(นอ.)

ด่าแม่ตัวเองล่ะ 1

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ว้ายๆๆๆๆ

พี่ภพ(พร.)

เอ้าอีเด็กเป×รต สองตัวนี้

พี่ภพ(พร.)

คอยดูนะ กุจะแจ้งพี่หน่วงมาลากพวกเมิงไปออกรายการ

เพชร(นอ.)

รายกานไรอะ เถียงทันภพหรอ 5555

พี่ภพ(พร.)

สั×

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ไม่ต้องเถียงหรอกพี่หน่วง เถียงพี่ภพดีกว่า5555

พี่ภพ(พร.)

ไอ×่ารากนี่!!!

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

กินไอติมหมดล่ะ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ไปเยี่ยมคุณย่ากันค่ะ

พี่ภพ(พร.)

มันควรจะไปตั้งนานล่ะแต่พวกเมิง...@_#@฿฿#@@฿_฿&฿@#//โดนปิดปาก//

เพชร(นอ.)

//ปิดปากภพ// ไปกัลน้องพิมพ์

เพชร(นอ.)

//ลากภพไปด้วย//

พี่ภพ(พร.)

ไอ×ัส ลากกุ หา×่องเมิงหรอ

เพชร(นอ.)

พูดมากพี่คนทั้งโรงพยาบาลมองพี่เหมือนดาราอะตอนนี้

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

จริงค่ะ //ตะโกนบอก//ทุกคนคะไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวหนูเอาคนบ้าไปเก็บเอง

พี่ภพ(พร.)

เอ้าอีพิมพ์!!!

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

หิหิ

ณ ห้องผู้ป่วย ชั้นใน

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

คุณย่าค่ะหนูพิมพ์มาแล้ว

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

//วิ่งไปที่เตียงคุณย่า//

ย่าพรพิสุทธิ์

ยัยพิมพ์

ย่าพรพิสุทธิ์

//ลูบหัว

ย่าพรพิสุทธิ์

เจ้าภพ เจ้าเพรช

เพชร(นอ.)

สวัสดีครับคุณย่า

พี่ภพ(พร.)

คุณย่าเป็นยังไงบ้างครับเนี่ย

ย่าพรพิสุทธิ์

หึ ย่าดีขึ้นล่ะ แต่หมอให้นอนโรงพยาบาลสัก3 สัปดาห์

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

คุณย่า คุณย่าต้องหายดีแล้วกลับมาอยู่กับพิมพ์ที่บ้านนะคะ

ย่าพรพิสุทธิ์

โถ่ยัยพิมพ์

ย่าพรพิสุทธิ์

หนูก็โตแล้วนะลูก ที่สำคัญเราก็ทำงานที่นี่ด้วย จะเป็นไรไปแค่เดินมาเยี่ยมย่าตินพักช่วงงาน

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

โถ่คุณย่าอ่ะะ

พี่ภพ(พร.)

น้องเป็นงี้แหละครับย่า

พี่ภพ(พร.)

ติดย่าสุดๆ

พี่ภพ(พร.)

แถมกวนตีนด้วยนะครับย่า//กระซิบ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ได้ยินนะโว้ยย!!

เพชร(นอ.)

เหอะๆ

ย่าพรพิสุทธิ์

//มองเพรช

ย่าพรพิสุทธิ์

เพรช มาใกล้ๆย่าซิ๊

เพชร(นอ.)

ครับ

เพชร(นอ.)

//เข้าไปใกล้ๆ

ย่าพรพิสุทธิ์

//ยื่นแหวนให้

เพชร(นอ.)

//รับมา//

เพชร(นอ.)

คุณย่า!?

เพชร(นอ.)

ให้ผมทำไมล่ะครับเนี่ย

ย่าพรพิสุทธิ์

มันเป็นของแม่หลาน

ย่าพรพิสุทธิ์

แกสั่งเสียก่อนจากไปว่า ถ้าหลานโตแล้วให้เอาแหวนพญานาคนี้ให้กับหลาน

พี่ภพ(พร.)

โห่ววว

พี่ภพ(พร.)

ย่าครับแต่บ้านเรานับถือครุฑไม่ใช่หรอ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

นั่นสิคะคุณย่า

ย่าพรพิสุทธิ์

ใช่จ่ะบ้านเราไม่นับถือพญานาคแต่ครอบครัวแม่หลานเขานับถือกัน

ย่าพรพิสุทธิ์

ที่สำคัญแม่ของหลานมีความลับที่ไม่ได้บอกใครด้วยนะ

ย่าพรพิสุทธิ์

ซึ่งยายรู้

ย่าพรพิสุทธิ์

แต่ยายไม่บอกหรอก

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

อ่าวคุณย่าาา

พี่ภพ(พร.)

เหลี่ยม...

เพชร(นอ.)

(รู้เลยนิสัยไอพี่ภพนี่ได้ใคร)

ย่าพรพิสุทธิ์

เอาไปคิดกันเอาเอง

ย่าพรพิสุทธิ์

หิหิ

ย่าพรพิสุทธิ์

เอาหล่ะ

ย่าพรพิสุทธิ์

ย่าขอเข้าเรื่อง

ย่าพรพิสุทธิ์

ยัยพิมพ์ ตาเพรช

ย่าพรพิสุทธิ์

ออกไปก่อน

ย่าพรพิสุทธิ์

ย่ามีเรื่องจะคุยกับตาภพ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

โอเคค่ะ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ไปพี่เพรช

เพชร(นอ.)

อืม

เพชร(นอ.)

//เดินออกไป

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

พี่ภพ(พร.)

คุณย่ามีเรื่องอะไรจะคุยกับผมครับ

ย่าพรพิสุทธิ์

หึ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

เห้อออ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ทำไมคุณย่าต้องให้พวกเราออกมาด้วยอะพี่เพรช

เพชร(นอ.)

เอาเถอะ

เพชร(นอ.)

คุณย่ามีเรื่องสำคัญคุยกับพี่ภพล่ะมั้ง

เพชร(นอ.)

เราอย่าไปกวนพวกเขาเลย

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

งั้นๆๆๆ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

เดี๋ยวหนูไปหาไรกินตรงนู้นนะ

เพชร(นอ.)

เอ้า

เพชร(นอ.)

ยัยพิมพ์

เพชร(นอ.)

เห้อ

เพชร(นอ.)

ชั่งเถอะอยู่คนเดียวก็ได้ตรงนี้

เพชร(นอ.)

//เดินเล่นตามทางเดิน//

เพชร(นอ.)

//ชน//

ปั๊ก!

เพชร(นอ.)

ฮรึก!

พี่นที(พอ.)

//จับเอว//

เพชร(นอ.)

!!!

เพชร(นอ.)

・⁠/⁠/-//⁠・

พี่นที(พอ.)

เป็นอะไรรึป่าวครับ

เพชร(นอ.)

มะๆๆๆๆ ไม่เป็นอะไรครับ

พี่นที(พอ.)

//ปล่อย//

เพชร(นอ.)

ขอๆๆๆ ขอโทษครับที่ผมเดินชน

พี่นที(พอ.)

ไม่เป็นไรครับ

เพชร(นอ.)

(ทำไมหัวใจเราเต้นงี้อะ💓)

พี่นที(พอ.)

เจอกันอีกแล้วนะครับ

เพชร(นอ.)

จะๆๆเจอกันที่ไหนหรอ ครับผมๆๆ ไม่เห็นรู้เรื่องเลยยย

เพชร(นอ.)

แหะๆๆๆ

พี่นที(พอ.)

ในห้องน้ำไงครับ

พี่นที(พอ.)

เห็นคุณมองหน้าผมล่ะวิ่งออกไปเลย

พี่นที(พอ.)

ผมยังสงสัยอยู่เลยว่าอะไรติดหน้าผมรึป่าว

เพชร(นอ.)

อ้อ หรอครับ5555 ผมๆๆๆ

เพชร(นอ.)

แค่ๆๆๆ

เพชร(นอ.)

ตกใจนิดหน่อยครับเลยทำตัวไม่ถูก

เพชร(นอ.)

ขอโทษด้วยนะครับถ้าทำให้เข้าใจผิด

พี่นที(พอ.)

ไม่เป็นไรหรอกครับ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

พี่เพรชชช!!

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

//รีบมาหา

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

พี่เพรชช โฮกๆๆ//หอบ//

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

อยู่ เฮือกๆๆ นี่ ฮรึก เอง//หอบ

เพชร(นอ.)

ใจเย็นๆนังพิมพ์

เพชร(นอ.)

มีอะไรเห็นรีบมาหา

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ป่าว!

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

หนูแค่ตกใจ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

หันมาแล้วพี่หาย

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ว่าแต่

พี่นที(พอ.)

//มอง

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

//มองกลับ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

นี่ใครอะพี่

เพชร(นอ.)

เอ่ออ..คือ..

พี่นที(พอ.)

ผมชื่อ นที ครับ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

โอ้ว

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ชื่อเหมือนน้ำเลย

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

(ก็น้ำนี่หว่า)

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ชื่อพิมพ์คะ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

ส่วนนี่พี่ชายหนูชื่อเพรช

เพชร(นอ.)

ยินดีที่ได้รู้จักครับแหะๆ^^

พี่นที(พอ.)

เช่นกันครับ

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

//มอง// (หึ้ยย แอบชอบพี่เราป่าวแว้)

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

(พี่เพรชดวงดีเว่อร์มีผู้ชายหล่อๆมาชอบอรึ๊ยย><)

เพชร(นอ.)

อ่า....ถ้าไม่มีอะไรแล้ว

เพชร(นอ.)

ผมๆๆขอตัวก่อนนะครับคุณ นที

เพชร(นอ.)

ป่ะ ยัยพิมพ์//ลากออกไป

พิมพ์(น้องคนเล็ก)

เดี๋ยวสิพี่~~

พี่นที(พอ.)

//มองตาม

มณีจินดา(นร.)

หึ

มณีจินดา(นร.)

ทำไมต้องสนใจมันด้วยล่ะเจ้าคะ

มณีจินดา(นร.)

ดูทรงมันคงไม่ได้ใยดีเจ้าพี่สักนิด

พี่นที(พอ.)

เหมือนที่ข้าไม่ได้ใยดีเจ้าใช่ไหม

มณีจินดา(นร.)

เจ้าพี่!

มณีจินดา(นร.)

ข้าเป็นพระคู่หมั้นของพระองค์นะเจ้าคะ

มณีจินดา(นร.)

ทำไมถึง...

พี่นที(พอ.)

//ตะคอก// ฟังข้านะจินดา ข้าไม่เคยรักเจ้าเลย แม้แต่ครั้งเดียว

พี่นที(พอ.)

เจ้ามัน คือต้นเหตุของทุกอย่าง

พี่นที(พอ.)

ข้าไม่สาปเจ้าให้จองจำใต้บาดาลก็ดีขนาดไหนแล้ว

มณีจินดา(นร.)

เจ้าพี่!!

พี่นที(พอ.)

//เดินจากไป//

มณีจินดา(นร.)

คอยดูเถอะ อีเพรชธารา กุไม่ยอมให้มรึงมาแย่งเจ้าพี่ ของกุเป็นครั้งที่สองแน่

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ