ความทรงจำที่ไม่อาจลืม [The Last Memory]
ตอนที่3
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
คุณน้าสวัสดีค่ะ
ชาน[ช่วงมัธยม]
สวัสดีครับ แม่
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
น้าไม่รู้ว่าจะมาด้วย เดียวน้าทำอาหารเพิ่มให้นะ
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
ไม่เป็นไรค่ะ
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
เดี๋ยวหนูกลับไปกินที่บ้านค่ะ
ชาน[ช่วงมัธยม]
ดีแล้ว แม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยเพิ่ม
ชาน[ช่วงมัธยม]
ยัยลูกแมวน่ะกินเยอะจะตาย
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
นั้นสิพูดกับเพื่อนแบบนี้ได้ยังไง
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
หนูกินเยอะๆก็ดีแล้วม่านตา
ชาน[ช่วงมัธยม]
จากแมวเป็นหมูอะนะแม่
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
ไอชาน!!!//เท้าเอว
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
ชาน!!//เท้าเอว
ชาน[ช่วงมัธยม]
ครับผม//วิ่งขึ้นห้องอย่างไว
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
ลูกคนนี่นิ!!
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
ขอโทษด้วยนะม่านตา
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
ถ้าขาดชานไปหนูก็คงหมดสนุกพอดี😊
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
เดี๋ยวแม่เป็นห่วง
เจน(แม่ชาน+ฟาน)
จ้า กลับดีๆนะ
ชาน[ช่วงมัธยม]
💬นอนหรือยัง
ชาน[ช่วงมัธยม]
หรือว่านอนไปแล้วว่ะ
ชาน[ช่วงมัธยม]
วันนี้นอนไวแปลกๆนะ
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
เมื่อคืนไม่เห็นข้อความอ่ะ
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
พึ่งเห็นตอนเช้า
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
มีอะไรหรือเปล่า
ชาน[ช่วงมัธยม]
แค่อยากคุยเล่น
ชาน[ช่วงมัธยม]
รูปนี้สวยไหม
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
มันเหมือนของฉันเลย
ชาน[ช่วงมัธยม]
ของเธอที่ไหนกันล่าวว
ชาน[ช่วงมัธยม]
ของฉันต่างหาก
ม่านตา[ช่วงมัธยม]
ค่ะ//หันไปมอง
[ครูศิลปะ]
เที่ยงนี้หลังกินข้าวเสร็จ มาซ้อมวาดรูปอีกทีนะ
[ครูศิลปะ]
ถ้ามีอะไรผิดพลาดจะได้แก้ไขทัน
ชาน[ช่วงมัธยม]
คนเก่งอย่างลูกแมวจะมีอะไรผิดพลาดด้วยหรอ//ยิ้ม
Comments