ผมคือลูกบุญธรรมของครอบครัวเท็นนิสัน
บทที่1:หนูเมลน่ารักมาก
เมล:นายเอก
//นอนพิงไหล่เบ็น
เบ็น
(เร็วสิเร็วเข้า).คิดในใจ+เหงื่อตก
เมล:นายเอก
ง่ำๆๆ//นอนพิงไหล่อยู่
ทุกคนอาจจะสงสัยทำไมเมลถึงมานอนพิงไหล่ก็เพราะ~
เขาเป็นพี่น้องกันไม่ใช่พี่น้องเเท้ๆ พ่อเเม่เบ็นรับเมลมาจากที่รับเด็กกำพร้า
ทำให้เมลเป็นลูกบุญธรรมของพวกเขา
คนในบ้านรวมถึงเบ็นห่วงน้องมากๆ เพราะน้องชอบเหม่อลอยหน้านิ่งเเละขี้เซ้าตลอดเวลา
ทำให้เมลต้องตัวติดเบ็นมากๆ
เเต่ใครจะรู้ว่า....ทำไมน้องเมลถึงเก็นยังงั้นเอาเป็นว่า~ ความลับ🤫🤐
ตปก.
คุณครู:ครูขอย้ำอีกทีว่าซัมเมอร์ปีนี้ครูจะมาสอนแทน
ตปก.
คุณครู:ยังพอมีเวลาให้ลงทะเบียนเรียนนะคะ
เบ็น
โทษที ฉันดีใจไปหน่อย//มองนอ.+ลูบหัว
เบ็น
ไปกันเถอะ เลิกเรียนแล้ว//จูงมือนอ.+เดินออกไป
เมล:นายเอก
//โดนจูงมือ+ทำหน้างงๆ
ตปก.
ครู:เรียนซัมเมอร์ให้สนุกนะ
ตปก.
ครู:เจอกันอีกที ตอนเปิดเทอมนะจ๊ะ
ตปก.
ครู:เบ็นจามินเเละคุณเมล//เรียกทั้งสอง
ตปก.
ครู:ก่อนไปครูขอคุยไรเเปปนึงได้ไหม//หยิบเครื่องบินกระดาษออกมา
เมล:นายเอก
//มองเบ็น+หน้านิ่ง
ตปก.
ครู:ส่วนหนูเมลรอข้างนอกก่อนนะจ๊ะ^^
ตปก.
ครู:อาจารย์ขอคุยกับพี่เธอก่อน
เมล:นายเอก
//พยักหน้า+ไปรอข้างนอก
Comments