การตื่นขึ้นในรอบ5พันปี บทที่4

บทที่4

เฟย ซูเหวิน(โซ)

แล้วเหตุอันใดทำให้ท่นมาเยือนที่แห่งนี้กันขอรับ

โรเซ่ แมดซ็อกซ์

//หลับบนตักซูเหวิน

เฟย ซูเหวิน(โซ)

//ลูบหัวโรเซ่

เกล แมดซ็อกซ์

ข้ามาเพื่อเชื้อเชิญท่านไปที่อาณาจักรครับ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

//กำหมัด

เกล แมดซ็อกซ์

เพื่อตอบแทนบุญคุณ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

....งั้นหรือ..

เฟย ซูเหวิน(โซ)

เดินทางเมื่อใดรึขอรับ

เกล แมดซ็อกซ์

อีก3วันแล้วกันครับ

เกล แมดซ็อกซ์

ท่านสะดวกหรือไม่ครับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

//พยักหน้า

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้าไม่รู้จักโลกนี้มากนัก...

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ฝากท่านสอนข้าด้วย

เกล แมดซ็อกซ์

ครับ...//ยิ้ม

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ท่านมีนามว่าเอียนสินะขอรับ

เอียน มาเวอริค

ชะ..ใช่ครับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ช่างเป็นบุคคลที่มีใบหน้าคล้ายสตรีจังนะขอรับ//ยิ้มอ่อน

เอียน มาเวอริค

(เป็นท่านมากกว่าที่งดงาม)//หน้าแดงแปร๊ด

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

นายท่านได้เพลาบรรทมแล้วนะขอรับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ยังเคร่งกับข้าเรื่องเช่นนี้อีกหนา//หัวเราะเบาๆ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

พระกายาของท่านยังไม่ฟื้นฟูนะขอรับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้าปรับตัวได้แล้วนะเอ๋อร์หรง

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

แต่ยังไงท่านก็ต้องหมั่นบำรุงขอรับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

....//ถอนหายใจ+ยิ้มอ่อน

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้าไม่เถียงเจ้าแล้วตามใจเถิด

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ขอรับ//ยิ้ม

เกล แมดซ็อกซ์

(ยิ้มเป็นด้วยหรอ)//มองฮาน

เอียน มาเวอริค

(คนละคนสินะ)

โรเซ่ แมดซ็อกซ์

งื้มม//พลิกตัว

โรเซ่ แมดซ็อกซ์

พี่นางฟ้า....//ละเมอ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้าควรรับศิษย์เพิ่มดีรึไม่เอ๋อร์หรง....//มอง

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

นายท่าน....

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ข้าน้อยขอค้านขอรับ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ยังไง...พวกมนุษย์ก็มิอาจไว้ใจได้...

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ความผิดข้าเองทั้งหมด...

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

อย่าได้กล่าวเช่นนั้นสิขอรับ!!

เฟย ซูเหวิน(โซ)

.....ช่างเถอะ...

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ท่านทั้ง2ไปพักเถิด

เฟย ซูเหวิน(โซ)

เอ๋อร์หรงค่อยมาพบข้าอีกทีเถอะ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

เพราะท่านเป็นคนเช่นนี้จึงโดนเอาเปรียบเสมอไงขอรับ..//ลุกขึ้น

เฟย ซูเหวิน(โซ)

...//เงียบ

เกล แมดซ็อกซ์

ข้าต้องขอตัวนะครับ//ยิ้มเจื่อน

เอียน มาเวอริค

เช่นนั้นขอลานะครับ//ยิ้มเจื่อนไม่ต่างกัน

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ตามข้ามา//เดินนำ+น้ำเสียงเยือกเย็น

. .

เฟย ซูเหวิน(โซ)

มาแล้วรึเอ๋อร์หรง

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ร่ำสุราอยู่งั้นหรือขอรับ...

เฟย ซูเหวิน(โซ)

มาดื่มกับข้าสิ..//ยิ้ม

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ขอรับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

นานแล้วหนาที่เจ้ากับข้ามิได้ร่ำสุราร่วมกัน//ยกจอกสุราขึ้นมา

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

นั่นสินะขอรับ//ยิ้ม

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้ายังจำตอนเจ้าเป็นเพียงทารกน้อยได้อยู่เลยแต่ตอนนี้เจ้ากลับโตถึงเพียงนี้เชียวรึนี่

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

นายท่าน...//หูแดง+อับอาย

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

เหตุใดท่านจึงมาร่ำสุราขอรับ...

เฟย ซูเหวิน(โซ)

....//เงียบ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้ายังจำเสียงหัวเราะของเสี่ยวเวิ่นได้อยู่เลยล่ะนะ...//มองดวงจันทร์

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

//เงียบ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ทั้งเจ้าและนางเป็นศิษย์ที่ข้าทั้งเอ็นดูและหวงแหนมากที่สุดราวกับลูกของข้า

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

//ผงะ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

แต่กระนั้น...

เฟย ซูเหวิน(โซ)

//หลับตา

ท่านอาจารย์!!!!ได้โปรดสงบสติเถิดเจ้าค่ะ!!!......

เฟย ซูเหวิน(โซ)

......

เฟย ซูเหวิน(โซ)

นี่ข้าทำเสียบรรยากาศเสียได้//หัวเราะเบาๆ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

หากมัวแต่เศร้าสร้อยกระนั้นรสสุราก็เสียกันพอดี

หมับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

//จอกตกจากมือ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ท่านอาจารย์...

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ท่านเป็นผู้ที่ข้าเถิดทูนเหนือหัวและเป็นผู้ที่ข้ารักมากที่สุด

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

โปรดอย่าได้กล่าวโทษตนเองเลยนะขอรับ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ศิษย์เห็นอาจารย์เศร้าสร้อยก็เจ็บปวดไปด้วย....//กอดแน่น

เฟย ซูเหวิน(โซ)

เอ๋อร์หรง...//กอดกลับ

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ขอบใจเจ้ามาก..//ลูบหัวเบาๆ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

(ข้า...)

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

(ขออภัยที่โลภในตัวท่านขอรับท่านอาจารย์แต่ข้าขอโลภต่อไปนะขอรับ)

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

ข้าจะอยู่กับท่านตลอดไปขอรับ....

เฟย ซูเหวิน(โซ)

ข้าก็เช่นกันเอ๋อร์หรง

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

//ขบฟันแน่น

เฟย ซูเหวิน(โซ)

หากเด็กคนนั้นมาเห็นเจ้าคงโดนนางท้าประลองเป็นแน่แท้//หัวเราะเบาๆ

เฉิน ฮวาหรง(ฮาน) [ข้ารับใช้ซูเหวิน)

คงเป็นเช่นขอรับ//หัวเราะ

ศิษย์พี่ท่านอาจารย์!

เฟย ซูเหวิน(โซ)

....//ยิ้มอ่อน

ติดตามตอนต่อไป

วิน

ขอบคุณที่ชอบนิยายผมนะครับ!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ