My Angel🪽:นางฟ้าหักปีกเพื่อมารัก
เ
ซินซิน
เราก็บอกกับเจ้าแล้ว
ซินซิน
ว่าเราลืมทางกลับบ้าน
สรุจ
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน
สรุจ
บ้ารึเปล่า..ห้องแคบๆนี่ไม่พอ
ซินซิน
แต่คนเดียวที่เราไว้ใจคือเจ้า
แต่เขาไม่มีเงินพอที่จะช่วยเหลือใครได้
แค่ลำพังตัวเองยังเอาตัวไม่รอด
เขามองร่างกายเธอที่เต็มไปด้วยรอยแดง
เธอดูอ่อนแอมากแถมนี่ก็มืดแล้ว
สรุจ
ชายกับหญิงที่พึ่งรู้จักกัน
สรุจ
จะนอนห้องเดียวกันได้ยังไง
ซินซินหลับก่อนสรุจเสียอีก
สรุจใช้ผ้าห่มอุ้มเธอไปวางไว้บนเตียง
สรุจ
เลิกเรียกว่าเจ้าได้แล้ว
สรุจ
จะกลายเป็นคนไม่มีมารยาท
สรุจ
ช่างเถอะขี้เกียจจะคุยด้วย
ซินซิน
งั้นให้เรียกว่าอะไร
สรุจ
แบบนี้ค่อนน่าฟังขึ้นหน่อย
สรุจ
ไปตามหาบ้านตัวเองเถอะนะ
ซินซิน
ให้เราออกไป..คนเดียวหรอ
สรุจ
ก็ไม่ควรจริงๆนั่นแหละ
สรุจ
แต่งตัวพะรุงพะรังเหมือนคนบ้าซะแบบนี้
สรุจ
ฉันคงไม่มีเงินให้ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่หรอกนะ
สรุจ
แต่เสื้อผ้าฉันไปก่อนแล้วกัน
ซินซิน
ก็แค่..ทำให้มันสั้นลง
ถึงจะแต่งตัวมีอมๆก็ทำอะไรซินซินไม่ได้
สรุจ
อ่ะนี่ถุงเท้า แล้วก็รองเท้าไม่รู้ว่าเธอจะใส่ได้รึเปล่า
เขาใส่ถุงเท้าและรองเท้าให้เธอ
เธอนั่งมองเขาจากมุมด้านบนพร้อมกับอมยิ้ม
สรุจ
ส่วนเสื้อกับรองเท้าถุงเท้า
สรุจไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอ
สรุจ
งั้นก็ขอให้เธอตามหาบ้านให้เจอ
ซินซินหันหน้าไปมองแผ่นหลังที่ค่อยๆไกลออกไป
สรุจที่วันนี้ออกบ้านสายว่าปกติ
หญิฃสาวแถวนั้นต่างมองเขาไม่ละสายตา
สรุจ
(…ปช่อยยัยนั่นไว้จะดีจริงหรอ)
เมื่อวางความกังวลจากซินซินไว้ไม่ได้
ด้านซินซินเองก็เดินไปตามทางเรื่อยๆ
ซินซิน
ที่แห่งนี้ไม่มีใครเหมือนเราเลยหรือ
เสียงชื่อที่คุ้ยเคยดังจากด้านหลัง
โรร่า
เธอมาอยู่ที่แห่งนี้ได้อย่างไร?
โรร่า
เราได้ยินข่าวของเธอแล้ว
ซินซิน
โรร่า..ดีใจที่ได้เจอเธอ
โรร่า
มีคนขอพรจากเราเยอะเลย
โรร่า
แล้วเธอล่ะสมควรกลับแล้วท่านริชาร์ดจะไม่เป็นห่วงแย่หรือ
ซินซิน
เราก็รู้ว่าอย่างนั้น
ซินซิน
แต่ว่า..เรากลับตอนนี้ไม่ได้
ซินซิน
มีชายคนนึงที่เราต้องขอบคุณ
โรร่า
ถ้าหากไม่กลับไปวันนี้ จะยิ่งโดนโทษสถานหนัก
โรร่า
นางฟ้าชั้นสูงอย่างท่านไม่ควรจะลงมา
โรร่า
จำเรื่องเล่านางฟ้าผู้สูงส่งคนนั้นไม่ได้แล้วหรือ
โรร่า
ว่าหมดเที่ยงคืนของวันนี้ไป
Comments