Loveless Marriage | วิวาห์กำมะลอ
คิดถึง
ศิลา
ตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว
ศิลา
ผมอนุญาตให้คุณกลับไปก่อนได้ครับ
เพียงพราว
เอ่อ ได้หรอคะ//ถาม
ศิลา
แต่ผมจะเป็นคนไปส่งคุณเอง
เพียงพราว
ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ
เพียงพราว
อีกอย่าง เพียงจะต้องไปหาน้องสาวที่โรงพยาบาลก่อนค่ะ
ศิลา
งั้นผมก็จะไปกับคุณที่โรงพยาบาลครับ
ศิลา
ไปกันเถอะครับ//จับแขนเพียง
ศิลา
ถ้าคุณไม่ยอมไป ผมจะหักเงินเดือนคุณนะ//ออกคำสั่ง
เพียงพราวทำอะไรไม่ได้ นอกจากเดินตามหลังเขาต้อยๆ
ภีม
จะกลับแล้วหรอวะ//ถามศิลา+มองเพียง
มัดหมี่
พี่ศิคะ//เดินเข้าประตูมา
มัดหมี่
....//มองเพียงพราวหัวจรดเท้า
ศิลา
.....//ถอนหายใจเบาๆ+ค่อยๆปล่อยมือเพียง
มัดหมี่
นั่นใครคะ//รีบควงแขนศิลา
ศิลา
พนักงานในร้านครับ//เสียงนิ่ง
ศิลา
คุณมัดมาทำอะไรที่นี่ครับ
มัดหมี่
การที่มัดจะมาหาพี่มันต้องมีเหตุผลทุกครั้งเลยหรอคะ//หน้าหงอย
ศิลา
คุณมัดไม่ควรจะมาในที่แบบนี้หรอกนะครับ
มัดหมี่
นี่...พี่ศิเป็นห่วงมัดหรอคะ//มองศิลา
ศิลา
....ครับ//ตอบแบบไม่มองหน้า
ศิลา
ถ้ายังไงผมขอตัวก่อนนะครับ//เอาแขนออก
ศิลา
ผมจะไปทำธุระครับคุณมัด//มองเพียง
มัดหมี่
ไปกับคนนั้นหรอคะ//ชี้ไปที่เพียง
ภีม
มึงจะไปไหน//ถามศิลาเบาๆ
ศิลา
ไปโรงบาล//จับแขนเพียง
ศิลาพาเพียงพราวออกไปทันที โดยไม่สนว่าใครจะมองยังไง
มัดหมี่
พี่ศิ!//เรียกตามหลัง
ภีม
เขาไม่รักก็ควรถอยนะ//เสียงแข็ง
มัดหมี่
แล้วนายจะยุ่งอะไรด้วย!//มองค้อน
ภีม
ฉันเป็นเพื่อนมัน ฉันมีสิทธิ์จะยุ่ง!//ตะคอก
มัดหมี่
ไอ่บ้านี่! ฉันเกลียดนาย!//ตะโกนด่าตามหลัง
Comments