ตอนที่ 1

"ถ้าลูกเป็นเด็กดี เดี๋ยวแม่จะพาไปทะเลนะ"

ชีวิตที่ล้วนแล้วแต่ผ่านเรื่องโกหกมามากมาย หากความจริงคือคำโกหก คุณจะรับได้ไหม

คำโกหกที่สามารถพูดออกมาได้ง่ายๆ แต่ถ้าไม่ได้ตั้งใจที่จะโกหก คุณจะอภัยให้เขาไหม

กลิ่นควันบุหรี่ที่ตลบอบอวลไปทั่วห้องแคบๆ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว มีแค่ตัวผมที่นั่งกอดเข่าในห้องมืดกับความคิดที่ฟุ้งซ่าน

ทำไมผมถึงมาอยู่ตรงนี้นะ? ผมกำลังทำอะไรอยู่?

ตัวผมคือเรื่องโกหกหรือความจริงที่กำลังดำดิ่งและจมลง ถูกความว่างเปล่าโอบล้อมมืดมิดและเย็นยะเยือก ล่องลอยไปกับความคิด ลมหายใจที่รวยริน และความรู้สึกที่เริ่มจางหาย สิ่งนี้คือความจริงหรือความฝันผมไม่อาจแยกได้

ถ้าบนโลกนี้ไม่มีใครจำผมได้อีกแล้ว ผมจะถูกลืมและถูกโลกนี้กลืนกินสินะ...

ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดด...ติ๊ดดดด

กริ่ง...

เสียงนาฬิกาปลุกที่ย้ำเตือนให้ผมต้องใช้ชีวิตไปอีกวัน เป็นเสียงที่ฟังกี่รอบก็ไม่เคยรู้สึกชอบเลย แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของมันหรอก มันแค่ทำตามหน้าที่

"นายเป็นไงบ้าง... มาช่วยฉันจัดของที่หลังร้านทีสิ"

ทำไมถึงต้องถามว่า เป็นไงบ้าง ทั้งที่ก็ไม่เคยสนใจจริงๆสักหน่อย

ผมทำงานในมินิมาร์ทเล็กๆ แต่ส่วนใหญ่ได้ทำงานที่หลังร้านมากกว่าเพราะผู้จัดการบอกว่าหน้าผมไม่รับแขกน่ะ

ในความเงียบที่หลังร้านมีเพียงเสียงเก็บของที่ผมกับผู้จัดการกำลังช่วยกันเรียงสินค้าใส่ตู้ ผมคิดมาตลอดว่าผู้จัดการคงเป็นคนที่ใจดีไม่อย่างนั้นคงไม่รับคนไม่ได้เรื่องอย่างผมมาทำงานด้วย

"นายดูเป็นคนที่คิดเยอะนะ" จู่ๆผู้จัดการก็พูดขึ้น

"คะ ครับ"

"นาย เอ่อ..." ท่าคิดแบบนั้นมันอะไรน่ะ อย่าบอกนะทำงานด้วยกันมาตั้งหนึ่งปีไม่รู้จักชื่อผมน่ะ

"อาโตมุ ครับ!"

"อ่อ อาโตมุ หน้านายมันไม่รับแขกสุดๆ หาเวลาผ่อนคลายซะบ้างนะ อย่างน้อยก็ลองไปห้องสมุดดูสิ"

"คะ ครับ ผู้จัดการ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ตอนที่ 2