คู่หมั้นผมเป็นมาเฟียครับ ตอนที่4 มาเฟียสาว

เรนจ์(เพื่อนของพระเอก)

วันนี้พวกเธอจะกินอะไรสั่งเลยเราเลี้ยงเอง

นาวา(เพื่อนพระเอก)

สายเปย์ก็มาว่ะ พออยู่กับแฟน

เรนจ์(เพื่อนของพระเอก)

อะไรของมึง ของมึงมึงจ่ายเองเลย

นาวา(เพื่อนพระเอก)

ไม่อ่ะจะกินกะแฟน

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

กูไม่มีคู่โว้ยจะมาหวานอะไรกันขนาดนี้

นาวา(เพื่อนพระเอก)

กู ขอโทษ

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

ไปซื้อของมากินดีกว่า

นาวา(เพื่อนพระเอก)

เครครับเพื่อน

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

โอ๊ย //เดินชน//

แพร(รุ่นน้องของนางเอก)

ฉะ ฉันขอโทษ ไม่เป็นไรใช่มั้ย

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

คะ ครับไม่เป็นไร😊

แพร(รุ่นน้องของนางเอก)

อ่ะนี้ สตอร์เบอรี่ถึงสะว่าเป็นคำของโทษก็แล้วกัน

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

กะ ก็ได้ค้าบ คุณชื่ออะไรหรอ

แพร(รุ่นน้องของนางเอก)

แพรค่ะ

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

ครับ ผมพัตฒ์นะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก

แพร(รุ่นน้องของนางเอก)

เช่นกันค่ะ

แพร(รุ่นน้องของนางเอก)

งั้นฉันไปก่อนนะ

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

ครับ

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

มาล่ะ

นาวา(เพื่อนพระเอก)

สตอร์เบอรี่นั้นน่ากินจังว่ะ

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

ไม่ได้

เรนจ์(เพื่อนของพระเอก)

มึงอย่าไปแย่งของขวัญจากคนที่เขาชอบสิ

นาวา(เพื่อนพระเอก)

หมายความว่าไง

เรนจ์(เพื่อนของพระเอก)

น้องแพรให้มา ห้อง5/7

นาวา(เพื่อนพระเอก)

อ่อคนมีความรัก

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

บ้าน่า

เรนจ์(เพื่อนของพระเอก)

555 อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงชอบน้องเขา หน้ามึงมีความรักมาตั้งแต่ไกลเลย

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

ชัดขนาดนั้นเชียว

นาวา(เพื่อนพระเอก)

ครับ

ตะวัน(พระเอก+ขี้หึง)

ชัดมากกก

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

พวกนายยย

ตะวัน(พระเอก+ขี้หึง)

ว่า

นาวา(เพื่อนพระเอก)

ว่า

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

พวกนายเคยรู้จัก โรสแห่งโลหิตป่ะ

ธารา(เพื่อนนางเอก)

คืออะไรหรอ

อลิซ(เพื่อนของนางเอก)

นั้นสิ

จันทรา(นางเอก)

เล่าให้ฟังหน่อย

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

เคร

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

มีคนเคยเล่าให้ฉันฟังว่า มีมาเฟียแก็งหนึ่งลึกลับมาก มาเฟียแก็งนั้นเป็นผู้หญิงทั้งแก็ง และหัวหน้าแก็งนั้นได้ชื่อว่าโรสแห่งโลหิต ที่แปลว่า ผู้หญิงที่สวยงดงามเหมือนกุหลาบแต่กลับบ้าเลือดและเลือดเย็นที่สุด

เรนจ์(เพื่อนของพระเอก)

น่ากลัวชิบหาย

นาวา(เพื่อนพระเอก)

ใช่ ดีแล้วที่พวกเขาไม่อยู่ที่โรงเรียนเรา

พัตฒ์(เพื่อนพระเอก)

ใช่

จันทรา(นางเอก)

...

ธารา(เพื่อนนางเอก)

...

นาวา(เพื่อนพระเอก)

ช่างมันเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย เดี๋ยวอาหารเย็นหมด