พี่ชายได้โปรดอย่าเกลียดผมเลย
ข้าวที่อร่อยที่สุด
แทยุน(ตอนเด็ก)
แม่ครับน้องเขาจะไม่เป็นอะไรแน่ใช่มั้ยครับ/มองจิน
ยอ/แม่แทยุน
ใช่แล้ว น้องเขาปลอดภัยแล้วจ้ะ/ยิ้มปลอบใจ
แทยุน(ตอนเด็ก)
(ถึงยังไงก็อดเป็นห่วงไม่ได้แผลเยอะซะขนาดนี้แถมยังเด็กด้วย)
ยอ/แม่แทยุน
งั้นเดี๋ยวแม่ไปทำงานก่อนนะจ๊ะ ส่วนกลับข้าวอยู่ในตู้เย็นนะถ้าน้องเขาตื่นก็เวฟกินกันนะ
ยอ/แม่แทยุน
งั้นแม่ไปก่อนนะ/กอดแทยุน
แทยุน(ตอนเด็ก)
ฉันจะทำไงกับนายดีเนี่ย
จิน(ตอนเด็ก)
ม...มะ.../เสียงเบา
แทยุน(ตอนเด็ก)
หืม?/เข้าไปฟังใกล้ๆ
จิน(ตอนเด็ก)
มะ..ไม่..ผมขอโทษด้วย/ละเสมอ+ร้องไห้
แทยุน(ตอนเด็ก)
นายนี้น่าสงสารจริงๆ/ลูบหัวจิน
จินรู้สึกถึงมืออุ่นๆบนหน้าผาก
จิน(ตอนเด็ก)
นายเป็นใคร!!/ตกใจ
แทยุน(ตอนเด็ก)
ผู้มีพระคุณของนายไง/ตื่น+งวงเงีย
จิน(ตอนเด็ก)
ที่นี่ที่ไหน/ระแวง
แทยุน(ตอนเด็ก)
คงหิวใช่มั้ยเดี๋ยวฉันเอาข้าวมาให้
แทยุน(ตอนเด็ก)
อะนี้กินสิ/ป้อนข้าว
แทยุน(ตอนเด็ก)
ไม่ต้องระแวงขนาดนั้นฉันไม่ใส่ยาพิษหรอก
แทยุน(ตอนเด็ก)
งั้นฉันจะกินให้ดู/เอาข้าวเข้าปาก
แทยุน(ตอนเด็ก)
อะต่อไปตานายแล้ว/ตักข้าวให้
จิน(ตอนเด็ก)
อ..อะ..อร่อยมากครับ
แทยุน(ตอนเด็ก)
ใช่มั้ยหล่ะแม่ทำอาหารอร่อยที่สุดแล้ว555
จิน(ตอนเด็ก)
/กินข้าวอย่างอร่อย
แทยุน(ตอนเด็ก)
ไม่สนใจกันเลยสินะ/ยิ้ม
จิน(ตอนเด็ก)
(ยิ้มน่ารักจัง)
Comments