โชคชะตาของยัยเด็กสาวผู้อาภัพ เพื่อนคนเเรก

เพื่อนคนเเรก

สวัสทุกคน

เราชื่อโมเดล

คนอื่นชอบเรียกเราว่าเมลโล่

ตอนเรายังเด็กตอนเพิ่วเกิดเรากลับชักกระทะนหัน

ชักเกลือบทุกวัน

เเต่ตอนนี้ไม่มีเเล้ว

เพราะนั่นเป็นเพราะพ่อ

ที่ทำให้เราหายในวันนี้

พ่อลงทุนเอาเข็มเเทงนิ้วบีบเลือดใส่ปาก

อาจจะฟังดูดาร์ค

เเต่เราก็รัก

เเม่เราชอบถามเราบ่อยๆว่า

"จะเลือกพ่อหรือเเม่"

เราไม่ตอบอ่ะไร

ถ้าเป็นเพื่อนๆจะเลือกอ่ะไรคะ

ตอนเด็กๆอ่ะเราไม่เคยมีเพื่อนเลยนะ

จะเรียกว่าโดนเเบนดีกว่า

ก็นั้นเเหละ

เเต่มีเพื่อนคนนึงที่ทำให้เรา

มีเพื่อนเเละมีความสุขมาก

นี่คือ"ออมสิน"

ย้อนกลับไปเมื่อป.3

ตอนเขียนรองเท้า

ออมสิน

//เขียนรองเท้า

โมเดว

นี่เธอชื่อ"ออมสิน"หรอ

ออมสิน

อ่าใช้เเล้ว

ออมสิน

เเล้วเธอหล่ะ

โมเดว

ฉันชื่อ"โมเดว"หรือจะเรียก"เมลโล่"ก็ได้

ออมสิน

ยินดีที่ได้รู้จักนะโมเดว

โมเดว

เช่นกัน"ออมสิน"

พวกเราเล่นด้วยกันมานาน

ประมาณ1ปี

เเต่ตอนป.4

เธอก็หายตัวไป

นานมากเเล้วที่เธอหายไป

มันเป็นความทรงจำที่จำไม่เคยลืมเลย

เเละสุดท้ายของการบันทึกนี้

"ฉันยังจำเธอได้เสมอเเละไท่มีวันลืมเพื่อนคนเเรกของฉัน"

จบการบันทึก





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ