THE END

โอ๊ยยยย!ผมตื่นแล้วววว ง่วงมากกกกก แล้วผมก็ไปอาบน้ำแต่งตัวและก็ไปชวนเพื่อนเหมือนเดิม ผมคิดในใจอยู่เสมอว่าต้องปราบผีร้ายให้ได้ คิดแล้วคิดเล่า ...........

พวกผมเดินผ่านป่าแต่ยังไม่เจอลุงแกอีกผมก็คิดว่าน่าจะมาตอนบ่ายและพวกผมก็รีบวิ่งเพราะกลัวไม่ทัน เอ๊ะ!! จะกลัวไม่ทันทำไมก็ในเมื่อครูเขาใจดีนี่หว่า ..........

"คุณครูครับขออนุญาตเข้าห้องครับ"ผมบอก

"คุณครูครับขออนุญาตเข้าห้องครับ"เพื่อนบอก แล้วหลังจากนั้นคุณครูเกิดปวดอุจจาระแบบกระทันหัน

"นักเรียนคะ ครูขอไปเข้าสุขาแป็ปนึงนะคะเดี๋ยวครูมา"ครูนาบอก และนางก็ไปเข้าห้องน้ำ แล้วหลังจากนั้นผมก็ไปที่โต๊ะของคุณครูและเอายาขึ้นมา ทำการใส่ในน้ำแฟนต้าแดงของคุณครูคนใหม่ แล้วผมก็ไปนั่งที่โต๊ะเหมือนเดิม

"มึงใส่ยัง"เพื่อนถาม

"ใส่แล้วๆ"ผมบอก แล้วผ่านไปสักพักครูก็เข้ามา

"โอ๊ยยคอแห้งจังดื่มน้ำหน่อยดีกว่า"ครูนาบอก และคุณครูคนใหม่ก็ทำการดื่มน้ำแดงจนหมดขวด และคุณครูก็สอนต่อไป ผมก็แอบสงสัยว่าทำไมไม่เป็นอะไรเลยว่ะ ผมก็คันหัวอยู่ตั้งนาน แล้วคุณครูก็ได้ปล่อยพวกผมกลับบ้าน แล้วตอนนั้นผมจะกลับบ้านแล้วผมเห็นคุณครูร้องออกมาแล้วก็สลายหาย

"เป็นไปไม่ได้.........เป็นไปไม่ได้"ครูนาบอก น้ำเสียงของคุณครูคนใหม่ดูใหญ่กว่าปกติ ตอนนั้นพวกผมกลัวจนปิดตา แล้วผ่านไปสักพักพวกผมก็เปิดตา ปรากฏว่าไม่มีครูแล้วเพราะครูได้สลายหายไปแล้วพวกผมก็ดีใจมากๆ

"เย้ๆๆๆ ในที่สุด"เพื่อนบอก

"ไปหาลุงคนนั้นกันนนนนนน"ผมบอก แล้วพวกผมก็กลับไปที่ป่า

"ลุงครับพวกผมกำจัดผีร้ายได้แล้วว"ผมบอก

"ในที่สุด ขอบใจมากนะเด็กๆ"ลุงบอก

"ออเครครับอย่าลืมน้ำปั่นด้วย"เพื่อนบอก

"ไปซื้อกันตอนนี้เลย"ลุงบอก แล้วพวกผมก็พยักหน้า ........

พวกผมซื้อน้ำปั่นเสร็จแล้วก็ไปทะเลต่อ พวกผมไปกับเดินเพราะใกล้มากก

"วันนี้เราฉลองกับน้ำปั่นนะ ถ้าไม่ได้พวกเทอช่วยไว้ลุงก็คงปราบไม่ได้''ลุงบอก

"เดี๋ยวๆๆ แล้วลุงรู้ได้ไงว่าคุณครูผมเป็นผี"เพื่อนถาม

"ลุงแค่อยากให้แปลเฉยๆแล้วนึกว่ามันจะไม่กลับมาอีกแล้วแต่ที่ไหนได้ผีร้ายคือครูพวกเทอ"ลุงบอก

"ในที่สุดก็จะไม่มีใครถูกหลอกหลอนสักที ผมดีใจสุดๆเลยยยยย"

THE END