looking for my love
เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นในห้วงนิทรา
มันยากจะลืมใครสักคนในนั้นมาก แม้จะรู้ว่า เขาไม่มีอยู่จริง (?)
เด็กสาวคนหนึ่งได้จมลงสู่ห้วงนิทราในยามราตรี เมื่อเธอรู้ตัวนั้นเธอก็ได้อุ้มเด็กชายหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งไว้ในอ้อมแขน
เด็กเล็กคนนั้นเรียกเธอว่า "แม่"
ลูก (?)
มะ...มะ //ยิ้มแป้น
เธอสำรวจดูเด็กเล็กวัยแบเบาะคนนึงที่ยิ้มแย้มให้เธอ
ทันใดนั้น ก็มีผู้ชายคนนึงค่อยๆเดินมาแล้วหยุดตรงหน้าเธอ
ผู้ชายคนนั้นมีเส้นผมและดวงตาสีดำ หล่อเหลาและร่างกายกำยำ และดูเหมือนว่าฉันจะสูงแค่อกของเขา และเขาจะเป็น ตำรวจ?
???
ที่รัก ผมต้องไปทำงานแล้วหละ //ยิ้ม+เดินเข้ามาและจุมพิตไปที่หน้าผากของฉัน
ชายผู้นี้ เขาคือสามีของฉันงั้นหรอ?
???
ที่รักครับ ผมจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุดนะ ส่วนลูก...เป็นเด็กดีของแม่นะครับ เดี๋ยวพ่อจะรีบมาเล่านิทานให้หนูฟังนะ
สิ้นสุดคำพูดเขาก็จุ๊บไปที่แก้มกลมของลูกชายของเราทันที
เด็กน้อยหัวเราะออกมาและโบกมือบ๊ายบายผู้เป็นพ่อของตน ฉันมองไปที่ดวงตาของเขาและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
มันเป็นความรู้สึกที่ฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อนจากที่ใด มันอบอุ่นและเต็มไปด้วยความรัก...ใช่ ฉันรักผู้ชายคนนี้มาก
เขาเดินออกไปจากบ้านของเรา แต่จู่ๆฉันก็รู้สึกว่า ฉัน...จะต้องเสียคนๆนี้ไปตลอดกาล
แต่ฉันขยับไปได้แม้แต่ก้าวเดียว จู่ๆภาพก็ตัดไป ดูเหมือนว่าจะผ่านไป1อาทิตย์แล้วนะ แต่เขาไม่ได้กลับบ้านเลย
Me
ฉันต้องตามหาเขา ต้องตามหาที่รักของฉัน
ฉันเดินออกจากบ้านหลังนี้ไปพร้อมกับลูกน้อยในอ้อมอก ใจนึงก็ไม่อยากเอาลูกไป แต่ความเป็นแม่ฉันจึงได้เอาเด็กคนนี้ไปด้วย
ฉันได้นั่งอยู่บนเรือแล้วแต่ลูกฉัน...หายไป ฉันมองไปรอบๆและได้พบกับผู้คนมากมายคุยกันเสียงดังเจี้ยวจ๊าวกันใหญ่
เวลาผ่านไปไม่นาน ด้านหน้านั้นมีอาคารหลังหนึ่งลอยอยู่ในทะเล และในความคิดของฉันที่นั้นต้องมีสามีของฉันแน่ๆ ฉันจึงกระโดดลงน้ำและพยายามว่ายไปหาอาคารนั้นให้ไวที่สุด
Me
รอฉันก่อนนะ ที่รัก ฉัน...จะต้องเจอคุณแน่
ฉันว่ายน้ำไปเรื่อยๆแต่แล้วแรงของฉันก็หายไป...ทันใดนั้นก็มีมือของคนๆนึง ดึงฉันขึ้นไปบนบันไดของตึกนั้น
Me
//รีบวิ่งเข้าไปด้านในตัวอาคารแต่พบกับ...ความว่างปล่าว
ฉันยืนอยู่นานมากๆ จนฉันร้องไห้ออกมา หัวใจฉันกำลังจะแตกสลาย...แต่จู่ๆก็มีแสงๆหนึ่งสว่างวาบไปทั่วบริเวณ
เมื่อฉันลืมตาขึ้นมา ฉันได้มาอยู่บนสะพานสีเขียวที่ไร้ซึ่งปลายทาง และมีทางเชื่อมมากมาย
Me
สะพานนี้เหมือนมันจะคล้ายกับสะพานลอยเลยนะ...
เเละจู่ๆก็รู้สึกหนักที่แขนของฉัน เมื่อมองลงไปฉันได้เจอกับลูกชายสุดที่รัก
ฉันเดินต่อไปเรื่อยๆและได้ไปพบกับชาวต่าวชาติผู้หนึ่ง เขามีผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้าสวย เขาเข้ามาทักฉัน
？？？
สวัสดีครับ พอดีว่าคุณตามหาสามีคุณ...ใช่ไหม
？？？
คุณตามหาสามีคุณสินะครับ งั้นตามผมมาสิ
ฉันเดินตามเขาไปเรื่อยๆและจู่ๆรอบๆก็มีผู้คนนับพันเดินอยู่บนสะพานด้วย ฉันจึงกอดลูกชายไว้แน่นๆในอ้อมอก เนื่องจากกลัว....กลัวว่าลูกชายฉันจะหายไป
ฉันเดินไปเรื่อยๆและคุยกับชาวต่างชาติคนนั้นไปตลอดทาง
และในที่สุด เราก็มาที่จุดสิ้นสุดของสะพานนี้แล้ว ฉันค่อยๆเดินลงบันไดมา และได้พบกับคุณยายประมาณ3คนนั่งอยู่ที่พื้นและมองมาที่ฉัน
Me
คุณยายคะ ทำไมถึงมานั่งตรงนี้หรอ
？？？
แล้วหนูมาตามหาใครหละ...
？？？
งั้นหรอ...อีกเดี๋ยวก็เจอแล้วหละ
ก่อนที่ฉันจะเดินจากไปฉันได้ยื่นเหรียญ10 ให้คุณยายท่านนั้น และเริ่มเดินต่อไปพร้อมกับฝรั่งคนนั้น
จู่ๆคุณยายก็ร้องทักขึ้นมา
Me
มีอะไรหรอคะ //หันกลับมามอง
？？？
ยายจะบอกว่า อย่าหันกลับมาเด็ดขาดนะ แล้วก็ขอให้โชคดีด้วยหละ
？？？
แต่...อีกเดี๋ยวหนูก็จะตื่นแล้วนะเด็กน้อย
Me
ค..ค่ะ ขอบคุณค่ะ //ฉันหันกลับไปและเริ่มเดินอีกครั้ง
ฉันเดินไปเรื่อยๆ และยิ้มให้กับลูกชายตัวน้อยของฉันและจู่ๆฉันก็ภาพตัดไป...
ณ ทางเดินเข้าไปที่ห้างๆหนึ่ง
ฉันลืมตาขึ้นมา รอบๆเป็นสถานที่คุ้นแต่ก็ไม่คุ้นในคราวเดียวกัน แต่โชคดีมากที่ลูกชายของฉันยังอยู่ แต่ชาวต่างชาติคนนั้นหายไปซะแล้ว
ความคิดและความรู้สึกในตอนนั้นคือ ความกลัว ความรักและความสิ้นหวัง
ฉันได้เดินต่อไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าจะมีคนเดินผ่านฉันไปแต่พวกเขาเดินเร็วเป็นอย่างมาก
หยดน้ำจากฟ้าได้ตกลงมากระทบกับแก้มของฉัน ก่อนที่ฝนห่าใหญ่จะตกลงมาโหมกระหน่ำใส่ฉันและลูกน้อย
Me
ทำยังไงดี....ล...ลูกครับ...!!!!
ทันใดนั้น ลูกชายของฉันก็กลายเป็นตุ๊กตาเน่าของฉันในวัยเด็ก ร่างกายของฉันเริ่มหดเล็กลงเรื่อยๆจนกลายเป็นเด็กน้อยวัยหัดเดิน
ฉันเดินไปร้องไห้ไป ภาวนาให้ฉันได้ลูกชายของฉันคืน ดูเหมือนว่าฉันจะต้องเสียลูกชายฉันไปอีกคน
ฉันเดินไปพร้อมภาพความทรงจำที่ทยอยเข้ามาในความคิดของฉัน
ทั้งภาพแห่งความสุขที่พวกเราอยู่ด้วยกันครบทั้งพ่อแม่ลูก หรือ ภาพที่เราไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ทานอาหารด้วยกัน ดูดาวและภาพที่ทำให้ฉันเจ็บปวดที่สุดคือ
ภาพที่ฉันได้นอนในอ้อมแขนของผู้เป็นสามีพร้อมกับลูกชายที่นอนอยู่บนอกของพ่อของเขา...
???
Twinkle, twinkle, little star
How I wonder what you are
Up above the world so high
Like a diamond in the sky
Good night ‚ my little baby
Me
ที่รัก คุณไปหัดร้องไห้นั้นด้วยหรอคะ น่ารักจังเลย
???
ขอบคุณครับที่รัก ผมอยากร้องไห้นี้ให้ลูกฟังตั้งนานแล้วหละ
พวกเราหัวเราะกับเบาๆและได้จูบกันก่อนที่นะหลับตาลง พร้อมจะเข้าสู่ห้วงนิทรา
ฉันไม่อยาก ไม่ต้องการ และไม่มีวันที่จะยอมเสียพวกเขาไป พวกเขาคือทุกๆอย่างของผู้หญิงอย่างฉัน ครอบครัวที่อบอุ่น
และในที่สุดฉันก็เดินมาเจอประตูทางเข้าห้างๆหนึ่ง แต่ทางเข้ามีผู้ชาย2คนที่ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนของสามีฉัน พวกเขาเห็นฉันและตกใจก่อนจะพยายามห้ามไม่ให้ฉันเข้าไปในนั้น ในขณะที่ทุกสิ่งกำลังจะเลือนหายไปเพราะฉัน...กำลังจะตื่น
Me
ให้ฉันเข้าไปเถอะค่ะ....ฉันอยากเจอกับคนรักของฉัน เป็นครั้งสุดท้าย
ฉันพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตาของฉันเอง พร้อมกับเดินเข้าไปอ้อนวอนพวกเขา
และในที่สุดชายทั้ง2 ก็ปล่อยให้ฉันเข้าไปในนั้น
ฉันรีบวิ่งเข้าไป ความรู้สึกอันหลากหลายถาโถมเข้ามาในคราวเดียว ทั้งความเสียใจ ความสิ้นหวัง ความดีใจ ความรัก ความคิดถึง ความเป็นห่วงและ...ความกล้ว
ตอนนี้ฉันอยู่ในห้างที่...ฉันหุ้นเคยมาก แต่ลูกชายฉันไม่กลับมาอีกแล้ว
ร่างกายฉันกลับมาเป็นปกติทุกอย่าง ฉันได้สำรวจรอบๆก่อนจะเจอผู้คนมากมายมุงดูอะไรสักอย่าง ในขณะนั้นหัวใจของฉันก็ล่วงลงไปที่ตาตุ่ม
ฉันค่อยๆเดินไปและขอทางด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาและดวงตาที่เริ่มมีน้ำตามาคลอ
ฉันได้แต่ภาวนาขอให้อย่าเป็นสามีของฉันเลย....แต่สุดท้ายฉันก็ต้องใจแตกสลายเป็นเศษฝุ่น เพราะสิ่งที่ผู้คนมุงดูอยู่คือ สามีของฉัน ที่นอนจม...กองเลือด
ฉันรีบวิ่งไปหาเขาด้วยความเร็วทั้งหมดที่ฉันมี แต่เหมือนฉันจะพุ่งไปไม่ถึง แม้เขาจะนอนอยู่ห่างไปแค่เอื้อมมือ...แต่ทำไมฉันถึง...ไปไม่ถึงเขา
น้ำตาล้วงลงไปบนพื้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องโหยหวนของฉันที่ดังออกมา ฉันพยายามที่จะไปหาเขาอีกแต่ไม่สำเร็จและไม่มีทางเป็นไปได้เลย...แม้แต่น้อย
???
ที่รักครับ....ผมรักคุณนะ แต่คุณต้องตื่นแล้ว
???
คุณไม่สามารถอยู่ในมิตินี้ได้แล้ว
???
ถ้าผม....มีจริงก็คงดี เราคงได้รักกันแต่ทั้งหมดเป็นเพียง ความฝัน
Me
ฝ...ฝันอะไร! ฉันรักคุณ คุณต้องรอด คุณต้องอยู่กับฉันนะ
Me
คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะตาย!
???
ขอโทษครับที่รัก ขอโทษนะลูก...
???
ที่รัก ถึงแม้ผมจะไม่มีตัวตนจริงๆ แต่ยังไงผมจะพยายามไปเจอคุณอีก...ให้ได้
Me
ที่รัก!! หยุดพูด รถพยาบาลจะมาแล้วนะคะ
ฉันพูดไปพร้อมน้ำตาที่ไม่มีทางหยุดไหลได้ หัวใจดวงน้อยของฉันดูเหมือนจะหยุดเต้นได้ตลอดเวลา
จะต้องทำยังไง ทำยังไง มีทางไหนบ้างที่จะให้เขารอด มันต้องมี มันต้องมี!
???
ผมอยากจะบอกคุณว่า สักวันเราอาจจะได้พบกันใหม่ แต่ตอนนี้....อรุณสวัสดิ์นะครับ ภรรยา...ของผม
เมื่อสิ้นคำพูดนั้นของสามีของฉันได้ตายลงในที่สุด สถานที่รอบๆของฉันอันตรธานหายไปต่อหน้าของฉัน
คำพูดสุดท้ายในความฝันนั้นคือสิ่งที่ฉันจะไม่มีวันลืมเลือนไปเด็ดขาด...
ที่รักของฉัน จะรอวันที่เรามาครองรักกันอีกครั้ง แม้ว่าวันนั้นอาจจะไม่มีจริงก็ตาม...
ฉันได้ตื่นขึ้นมาในตอนรุ่งเช้า ที่ใบหน้าของฉันมีคราบน้ำตาอยู่ หัวใจของฉันเจ็บไปหมด มันเจ็บเหลือเกิน เจ็บเกินไป
Me
สามีของฉัน....ไว้สักวันเราต้องพบกันนะคะ
Comments