ไม่ต้องเป็นห่วงผมขนานนั้นก็ได้ครับ!
ตอนที่1
เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกของแอด
ผิดพลาดประการใดของอภัยด้วย
ขออนุญาติเจ้าของรูปทุกรูปด้วยนะคะ
คลีน(พี่ชายนายเอก)
นายเป็นอะไรรึเปล่า
ชาน(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับพี่
คลีน(พี่ชายนายเอก)
นายรู้ไหมเนียว่าวันนี้วันหยุดนะ
ชาน(นายเอก)
งานเเค่นี้ไม่เเป็นไรหรอก
คลีน(พี่ชายนายเอก)
เเต่ชานพูดอย่างนี้มา3อาทิแล้วนะ
คลีน(พี่ชายนายเอก)
ก็ได้แต่ลงมากินข้าวบ้างนะ
ชาน(นายเอก)
กี่โมงแล้วเนีย
นาฬิกา:เทียงคืนจะตี1แล้วโว๊ยยยยไปนอน
ชาน(นายเอก)
พี่น่าจะนอนแล้วมั้ง
ชาน(นายเอก)
ลงไปกินข้าวดีกว่า//เดินลงบันได
คลีน(พี่ชายนายเอก)
คิดไว้แล้วเชียว
ชาน(นายเอก)
อะพี่ยังไม่นอนอีกหรอ//ตกใจ+สะดุ้ด
คลีน(พี่ชายนายเอก)
มานั่งสิ
ชาน(นายเอก)
ครับ..?//นั้งตรงโต๊ะกินข้าว
คลีน(พี่ชายนายเอก)
เอากินสิ//ยกข้าวมาให้ชาน
คลีน(พี่ชายนายเอก)
กินเสร็จไป"นอน"นะ
คลีน(พี่ชายนายเอก)
ไม่ใช่ไปทำงานต่อเข้าใจไหม//ยิ้มหลอน🙂
ชาน(นายเอก)
เข้าใจครับ//โกหก+กลัว😶
คลีน(พี่ชายนายเอก)
กินเสร็จขึ้นห้องเลยนะเดียวเก็บให้
ชาน(นายเอก)
//เดินขึ้นห้อง
ชาน(นายเอก)
ครึ่งนึ่งแล้ว สู้ๆ!
แอดเอง
เรื่องนี้เป็นเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอาจสั้นไปหน่อย
Comments