ตัวร้าย ข้าจะปกป้องท่านเอง
บทที่1 นิยายชื่อดัง
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
//กดโทรศัพท์
//การกระทำ
()ความคิด
📞โทร
ซานซาน
📞ฉันว่าจะโทรหาแกพอดี
ซานซาน
📞มีนิยายออกใหม่ของนักเขียนชื่อดัง
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞อือ อ่านจบแล้ว //นอย
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞ซานซานแต่ว่าบทตัวร้ายออกจะหดหู่น่าสงสารเกินไปหน่อยมั้ย
เม้ามอยหลังอ่านนิยายชื่อดังออกใหม่ อัพรวดเดียวจบ
ซานซาน
📞เสี่ยวหลันแกอินกับบทตัวร้ายเกินไป
ซานซาน
📞ยังไงทุกอย่างก็ถูกกำหนดไว้โดยนักเขียนอยู่แล้ว
ซานซาน
📞ขึ้นชื่อว่าตัวร้ายยังไงก็ต้องตาย
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞หยุดเลยนะ!
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞ตัวร้ายของฉันออกจะน่ารักน่าสงสารแถมยังหล่ออีกด้วย เก่งทั้งบุ๋นทั้งบู๊
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞พูดอะไรเกรงใจหัวใจดวงน้อยๆของฉันหน่อย
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞ตัวร้ายของฉันเพิ่งตายไปนะ ฉันอุตส่าห์ใส่ชุดนักเรียนทั้งที่ไม่ใช่วันเรียนมาไว้อาลัยเพื่อตัวร้ายเลยนะ
ที่ใส่ชุดนักเรียนทั้งที่ไม่ใช่วันเรียนเพราะชุดสีขาวหรือสีดำทั้งตัวในตู้เสื้อผ้าไม่มีเลยสักตัวไงล่ะ
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
//มองดอกไม้ในมือ
แทนถึงความรักที่บริสุทธิ์และงดงามหรือหมายถึงการ [เริ่มต้นใหม่]
ซานซาน
📞แล้วแกจะไว้อาลัยที่ไหนล่ะ//เอ็นดูเพื่อน
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞หลุมฝังศพพ่อกับแม่ที่ซานจิง
พ่อกับแม่นางเอกประสบอุบัติเหตุรถยนต์กะทันหันตอนเธออายุ15ปี จนตอนนี้ก็อายุ18แล้ว เธออยู่ได้เพราะทำงานพาร์ทไทม์หาเลี้ยงตัวเอง และเช่าบ้านเล็กๆอยู่ เธอจะไปเยี่ยมหลุมฝังศพพ่อกับแม่เธอทุกปี จนตอนนี้ก็ผ่านมา4ปีได้แล้ว
ซานซาน
📞งั้นเสียใจด้วยนะกับตัวร้ายที่เธอเฝ้าเชียร์มาตลอด
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
📞แค่นี้ก่อนนะ
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
ทำไมรถเมล์เที่ยวนี้มาช้ากว่าทุกวันนะ
เธอนั่งรอมาเกือบ2ชั่วโมงแล้ว รถเมล์ก็ไม่มีที่ท่าจะมาให้เห็นสักที
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
//อิ่มเอมใจ
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
//จับดอกไม้ในมือแน่น
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
(ถ้าเป็นฉัน ฉันช่วยนายให้ได้ จะปกป้องนายด้วยร่างกายแสนบอบบางของผู้หญิงนี่แหละ)
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
//แววตามุ่งมั่น+ดูรูปในโทรศัพท์
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
//ขิต
เสี่ยวหลัน(ร่างเก่า)
(ยังเป็น...แค่เด็กมัธยมอยู่...เลย)
Comments