ความทรงจำที่ดี (4)

เมื่อ15ปีก่อน

เทียร์น่า

ตันหยง!!

ตันหยง

หืออ.

เทียร์น่า

พวกเราไปเล่นกันมั้ย

ตันหยง

เอาสิ

ตันหยง

แล้วคนข้างหลังเธอคือ..

เทียร์น่า

อ๋อ.นี้คือธันลูกของเพื่อนแม่ฉันเอง

ธันย์

สวัสดีครับ

ตันหยง

สวัสดีค่ะ

เทียร์น่า

นี้ๆไปเล่นกัน

ตันหยง

อืมๆ

เทียร์จับมือตันหยงให้เดินตามเธอไปแต่สายตาของตันหยงยังคงจ้องธันอยู่

เทียร์น่า

ธันไปเล่นกันน

ธันย์

รู้แล้วๆ

ธันย์

มาเล่นซ่อนหากันมั้ย

เทียร์น่า

เอาสิ

เทียร์น่า

ใครจะเป็นคนเริ่ม

ตันหยง

งั้นมีเป่ายิงฉุบกัน

เทียร์น่า

ได้ๆ

เทียร์น่า

123เป่ายิงฉุบ

ตันหยง

เทียร์เธอแพ้เริ่มคนแรกเลย

เทียร์น่า

ได้ๆ

เทียร์น่า

งั้นเริ่มเลยน้าๆ

เทียร์น่า

1..2...3

ตันหยง

ธันไปซ่อนกันเถอะ

ธันย์

อืม

เทียร์น่า

4....5...10

เทียร์น่า

จะหาแล้วน้าา

เทียร์ไปเริ่มหา

เทียร์น่า

อยู่ไหนกันน้าาา

ตันหยงกับธันไปซ่อนอยู่ด้วยกันที่ซ่อนตรงนั้นมันเล็กมากทำให้ต้องเบียดกันนิดหน่อย

ตันหยง

เอ่อออ

ธันย์

เป็นอะไรหรือป่าว

ตันหยง

ป่าวววไม่มีอะไรหรอก

พื้นที่มันเล็กมากๆทำไมให้ตันหยงอยู่ไม่นิ่งเพราะอึดอัดธันก็อึดอัดเมื่อเวลาผ่านไปนานแล้วเทียร์ก็ยังหาทั้งคู่เลยเจอจนทั้งคู่ตกลงกันว่าจะออกไปธันไปออกไปก่อนแล้วตามด้วยตันหยงแต่ตันหยงดันพลาดทำให้ล้มลงไปทับธันทำให้ปากทั้งคู่ประกบกัน

ตันหยง

ตกใจ!!!

ตันหยง

//รีบลุกขึ้น

ตันหยง

ขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ

ธันย์

ไม่เป็นไร

เทียร์น่า

เจอแล้วโป้งตันหยงโป้งธัน

ตันหยง

เฮ้ออ.โดนเจอจนได้

เทียร์น่า

ตอนไปตันหยงเป็นนะ

ตันหยง

ได้ๆ

ทั้งสามเล่นกันจนเย็นพวกเขาจะเล่นกันต่อแต่ก็ต้องหยุดลงเพราะพ่อแม่ของพวกเขาไปเรียนพวกเขาเข้าบ้านกัน

เทียร์น่า

เจอกันพรุ่งนี้นะ

ตันหยง

โอเค.บายๆ

เทียร์น่า

บายๆ

ธันย์

ไปกันเถอะเทียร์

เทียร์น่า

อืม.ไปๆ

เทียร์น่า

ไปก่อนนะ

ตันหยง

อืม.

ตั้งแต่วันนั้นพวกเขาก็ได้มาเล่นกันมาเรื่อยๆทำให้ธันกับตันหยงสนิทกันมากๆจนเทียร์สงสัยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร

ตันหยง

เทียร์คือว่า...

เทียร์น่า

มีอะไรหรือป่าวว

ตันหยง

คือว่า.....

เทียร์น่า

หืออ.อะไรหรอ

ตันหยง

คือว่า.... ฉันชอบธันอ่ะ

เทียร์น่า

......

ตันหยง

เธอช่วยฉันจีบเขาหน่อยได้มั้ย

ตันหยง

ได้มั้ย

เทียร์น่า

(ทำไมมันเจ็บจัง)

เทียร์น่า

(ทำไม....)

ตันหยง

เทียร์

ตันหยง

เทียร์!!!

เทียร์น่า

ห๊ะ!!!

ตันหยง

เป็นอะไรหรือป่าวว

เทียร์น่า

อ๋อ.ป่าวว

ตันหยง

ช่วยฉันได้มั้ย

เทียร์น่า

เอ่ออ

ธันย์

เทียร์

เทียร์น่า

ห๊ะว่า

ธันย์

แม่เธอเรียกอ่ะ

เทียร์น่า

อ๋อ.อืม

เทียร์น่า

เดี๋ยวฉันมานะ

ตันหยง

อืม

เทียร์ได้เดินไปหาแม่ของเธอทำให้ธันและตันหยงไปอยู่ด้วยกันสองคนตามลำพังตันหยงคิดในใจอยู่นานก็ได้พูดออกมา

ตันหยง

เอ่อออคืิอว่า...

ตันหยง

ฉันมีเรื่องอยากจะบอกนายอ่ะ

ธันย์

มีอะไรหรอ

ตันหยง

คือว่า....

ตันหยง

ฉันชอบนายมานานแล้วอ่ะ//เขิน

ธันย์

หึ.ทำไมพึ่งมาบอกล่ะ

ตันหยง

ห๊ะ.หมายความว่าอย่างไง

ธันย์

ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน

ตันหยง

จริงหรอ

ธันย์

อืม.ใช่

ตันหยงดีใจมากจนเผลอไปกอดธันตันหยงตกใจจะเอามืออกแต่ธันก็จับเอาไว้ก่อนทำให้ตันหยงเขินมากทั้งคู่กอดจนไม่รู้เลยว่ามีคนมองอยู่

เทียร์น่า

เจ็บจัง//มองทั้งคู่

ใช่ค่ะตันหยงคนรักของธันเพื่อนสมัยเด็กของพวกเราพวกเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กทำให้ฉันเจ็บมากๆเวลาที่พวกเขารักกันฉันถามเสมอว่าทำไมตรงนั้นถึงไม่เป็นฉัน

เค้าเองน้าๆ

ไม่เป็นไรน้าเทียร์

เค้าเองน้าๆ

เธอเก่งที่สุดแล้วว

เค้าเองน้าๆ

ทุกคนว่าเทียร์กันมั้ยย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ