เกลียดนักจับมาเป็นที่รักซะเลย
เกลียดนักจับมาเป็นที่รักซะเลย (ตอนที่1)
เเม่(โซ)
โซพ่อเเม่กลับก่อนน่ะพอดีพ่อกับเเม่มีธุระต่อหน่ะ//🥺🥺
โซ(นายเอก)
ครับไม่ต้องห่วงผมหรอกเเค่นี้สบายมาก//ยิ้ม
เเม่(โซ)
มากอดหน่อย//(โซเดินเข้าไปกอดเเม่)
พ่อ(โซ)
มากอดพ่อด้วย🥺//(โซเดินเข้าไปกอดพ่อ)
เเม่(โซ)
งั้นพ่อกับเเม่กลับล่ะน่ะ//🥺🥺
โซ(นายเอก)
กลับเลยครับโซก็ว่าจะไปเก็บห้องต่อ//(ผลักพ่อกับเเม่ไห้เดินไป)
ธาม(พระเอก)
(เดินเข้าไปในห้อง)
โซ(นายเอก)
นายไช่ป่ะที่เป็นรูมเมทกูอ่ะ?
โซ(นายเอก)
เอ้านี้นายผมถามเงียบทำไมอ่ะ//(ทำหน้าหงุดหงิด)
ธาม(พระเอก)
ไม่อยากพูดกับคนโง่//😏
โซ(นายเอก)
กูถามมึงดีๆน่ะๆ//🙄
ธาม(พระเอก)
ก็มึงโง่ไงถ้ากูไม่ไช่รูมเมทมึงกูจะเดินเข้ามาทำไมว่ะห่ะ//🤨
โซ(นายเอก)
เเล้วนายชื่อไรอ่ะ??
โซ(นายเอก)
กูเริ่มรำคาญมึงล่ะ//😤
โซ(นายเอก)
(เดินออกไปจากห้องเเละเเตะตระกล้าธาม)
Comments