ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมใคร ep 2

แสงสว่างจากแสงแดด ส่องเข้ามาผ่านผ้าม่านในห้องเช่าในตึกแห่งหนึ่ง

ร่างเพรียว ที่ยังอยู่ในชุดนอน หน้าอกใหญ่ที่เบียดเข้ากับหมอนข้าง ชุดนอนที่สั้น เผยให้เห็น ขาวเนียนขาวงาม ผมยาว สีฟ้าคราม กระจายตามพื้นที่เตียง นอน ดวงตาสีฟ้าที่ค่อยๆลืมตาขึ้น มือเรียวยกขึ้นมาขยี้ตาเพื่อปรับความชัดของสายตา

y/u

อึก...//ลุกขึ้น

ร่างเพรียวลุกขึ้นนั่งนิ่ง ใบหน้าคมสัน จมูกโด่งงาม ดวงตาสีทองอร่าม ที่ส่องประกายบวกกับผมสีฟ้าคราม ที่ส่องสว่างเงางาม ริมฝีปากอวบอิ่ม ชมพูอ่อนนุช ขนตาที่ยาวงาม ที่ใครๆเห็นก็ต้องชอบ ความสวยของเธอสามารถทำให้คนในโลกสนใจเธอได้

y/u

.....

y/u

ฮะ.!

y/u

//ก้มหน้ามองมือตัวเอง

y/u

หืม? ไม่จริงน่า

y/u

ความฝันงั้นเหรอ

y/u

ไม่มีทาง//ดึงแก้มนวล

y/u

ฮึก! เจ็บๆ

y/u

ไม่ใช่ว่าฉันตายแล้วเหรอ

y/u

ไม่มีทาง

y/u

ฉันตายตอนที่อยู่ทะเลนี่

y/u

การระเบิดของเฮลิคอปเตอร์ ไม่มีทางที่จะมีคนไปเจอฉัน

y/u

แต่เดี๋ยวนะ//มองรอบๆห้อง

ดวงตาสีทองได้มองไปรอบๆห้องนอน ของหรูที่ตกแต่งห้อง เป็นของหรูที่เรียบง่าย สบายตา เตียงสีฟ้าอ่อน ใหญ่

y/u

ไม่ใช่ประเทศอิตาลีงั้นเหรอ

y/u

ของตกแต่งแบบนี้//ลุกขึ้น + เดินไปยังของประดับ+ยกขึ้นมาดู

y/u

ของตกแต่ง

y/u

ของชาวชาวเมือง มอสโก

y/u

ไม่จริงน่า

y/u

ฉันอยู่อิตาลี

y/u

ไม่มีทางที่ฉันจะมาอยู่ที่รัสเซีย

y/u

5- 555

y/u

ไม่มีทางหรอกมั้ง

ก๊อกๆ

โฮซิรุ

พี่y/u ตื่นได้แล้ว คุณพ่อให้มาบอกนะค่ะวันนี้คุณพ่อมีเรื่องจะคุยด้วยนะคะ

หญิงสาว น่ารักคนหนึ่งที่เปิดประตูเข้ามาในห้อง ดวงตาสีฟ้าอ่อนนุ่ม ที่เปล่งประกาย ระยิบระยับ ผมสีชมพูอ่อนที่พริ้วงาม ผิวขาวงาม พร้อมกับรอยยิ้มน่ารักๆ

ใครๆเห็นต่างก็ต้องลงไหล

y/u

ฮ่ะ

โฮซิรุ

ไม่ต้องมาฮ่ะ เลยนะ

โฮซิรุ

วันนี้เราจะท่านข้าวพร้อมหน้ากันนะคะ

y/u

(เอ่อ อ่อ ไปตามก่อนละกัน)

y/u

อ่า งั้นเหรอ

y/u

เอิ่ม

y/u

เดี๋ยวพี่ลงไป พี่ขออาบน้ำหน่อยนะ

โฮซิรุ

ค่ะ //นิ่ง

y/u

ก็จะอาบน้ำไง

โฮซิรุ

ฮ่า ฮ่าคะ เดี๋ยวฉันจะลงไปรอพี่นะคะ//ยิ้ม

y/u

อื้ม

โฮซิรุ

เร็วๆนะคะ คุณพ่อรออยู่นะ//ยิ้มร่า เดินออกจากห้องก่อนจะปิดประตูห้อง

y/u

เฮ้อ

y/u

( นี่มันอะไรกัน ตกลงฉันคือใครกัน )//เดินเข้าห้องน้ำ

หลังหน้าประตูห้อง

โฮซิรุ

(ไม่หรอกมั้ง พี่ไม่มีทาง เรียกตัวเองว่าพี่หรอก ไม่มีทาง ต้องมีอะไรแปลกๆแน่ๆ)//ยื่นนิ่ง

ในห้องน้ำ

y/u

มม-ไม่มีทาง

y/u

ผมสีฟ้ากับดวงตาสีฟ้านี้

y/u

ฉันมีผมสีขาว

y/u

ดวงตาสีฟ้าอ่อน

y/u

ร-หรือว่า ฉันเผลอมาสิงสู่ร่างของคนอื่นงั้นเหรอ

y/u

หรือว่าความตายในตอนนั้น

y/u

ไม่มีทาง

y/u

ฉันตายในทะเล ฉันโดนระเบิดกระทบใส่

y/u

สนไม่รู้สึกตัว แขนของฉันก็ขาดจากแรงระเบิดแล้ว

y/u

อีกทั้ง ท้องของฉันยังโดนเหล็กทะลุตัว แล้ว ฉันไม่มีทางรอด

y/u

นี่มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ

y/u

อึก !

ความทรงจำ ที่จู่ๆ พุ่งพรวดขึ้นมาสร้างความเจ็บปวดให้หญิงสาว

ความทรงจำในตอนเด็กของร่างนี้ได้โผล่มาขาดๆหายๆ

ก่อนจะตัดภาพลง

y/u

ฮึก ปวดหัวชะมัด

y/u

ตอนที่ องค์กรฉีด เทม ในสมองยังไม่เจ็บปวดขนาดนี้เลยแฮะ

y/u

ให้ตายสิ

y/u

ต้องรีบไปตามนัดก่อนสินะ

y/u

หมายถึงกินข้าวหรือเปล่านะ

y/u

ใช่แล้วละ

y/u

//ถอดกระดุมเสื้อ

y/u

เปลี่ยนเสื้อก่อนแล้วกัน

ณ ห้องอาหารหรู ที่กว้างพอตัวของตกแต่งหรูหรา

y/u

//เหลือบมองทาง

โฮซิรุ

อ๊ะ พี่ พี่มาแล้วเหรอ มาเร็วสิคะ ยื่นอะไรอยู่ตรงนั้น

y/u

อ่า ขอบคุณนะ พอดีคิดอะไรเพลินไปหน่อยนะ

โฮซิรุ

ไม่เป็นไรๆ

โฮซิรุ

พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไร

y/u

เหรอ//เหลือบมองทั้งสองสลับกัน

ต.ป.ก ช

ถึงจะยังไง

ต.ป.ก ช

ฉันก็คิดว่าแรกควรเอาน้องสาวเป็นแบบอย่างหน่อยนะ

ต.ป.ก ญ

ตื่นก็สาย วันๆเอาแต่หมกตัวในห้อง คอมของแกมันดีอะไรนักหนา

y/u

(คอม ? หมายความว่าไงนะ)

ต.ป.ก ญ

คิดจะเงียบหรือไง

ต.ป.ก ญ

ยังไม่ตอบแม่อีก

y/u

อ่า ขอโทษคะ พอดีไม่ค่อยสบายเลย ทำตัวแปลกๆไป

ต.ป.ก ญ

ไม่สบายอะไรกัน

ต.ป.ก ญ

แกอย่ามาตอแหลมากนัก

ต.ป.ก ช

นี่คุณ!

ต.ป.ก ช

ในเวลาอาหารไม่ควรพูดคำยาบ

ต.ป.ก ญ

ขอโทษด้วยคะ ฉันลืมตัว

ต.ป.ก ช

เอาเถอะ

ต.ป.ก ช

ฉันลืมบอกแกy/u พรุ่งนี้อย่าลืมไปทำงานกับฉัน

y/u

ทำงานอะไรเหรอคะ

y/u

(งานอะไรนะ)

ต.ป.ก ช

เรื่องที่บริษัท รอถึงที่นั้นฉันจะบอกแกเอง

โฮซิรุ

พี่ y/u ได้ไปทำงานกับพ่อเหรอคะ ดีจังเลย

โฮซิรุ

ฉันเองก็อยากไปทำงานดูบ้างนะค่ะ ถ้ามีโอกาส

ต.ป.ก ช

ไว้พ่อจะพาโฮซิของพ่อ ไปดูงานที่บริษัทนะ

โฮซิรุ

จริงเหรอคะ! ดีใจจังเลย

โฮซิรุ

ขอบคุณมากนะค่ะคุณพ่อ//ยิ้มแฉ่ง

y/u

(อะไรกันบรรยากาศแบบนี้)//เหลือบมองโฮซิรุ

ต.ป.ก ญ

ก็ดีนะคะ

ต.ป.ก ญ

ซิรุของเราเองก็เรียนเก่ง อาจจะรู้จักงานที่พ่อจะสืบทอดนะคะ

ต.ป.ก ช

ดี

ต.ป.ก ช

ยิ่งเก่งยิ่งดี

ต.ป.ก ช

พ่อชอบคนที่เก่งๆ

โฮซิรุ

งั้นเหรอคะ ถ้าฉันโฮรุ จะตั้งใจเรียนมากๆเบยนะคะ

ต.ป.ก ญ

ลูกแม่เนี่ยรอบรู้จริงๆ

โฮซิรุ

ขอบคุณคะ

ต.ป.ก ช

งั้นไว้พ่อว่างๆ พ่อจะพาไปพบเพื่อนพ่อ เขามีลูกๆ อายุพอๆกับลูก

โฮซิรุ

จริงเหรอค่ะ?

ต.ป.ก ช

จริง

โฮซิรุ

ดีใจจังเลยคะ

โฮซิรุ

หนูดีใจจังที่จะได้มีเพื่อนแบบนี้

y/u

(อ่า ฉันอยู่เป็นก ขหรือเปล่านะ)//มองอาหารบนจาน

y/u

//เหลือบมองอาหารบนจานคนอื่นๆ

y/u

(ถึงจะเป็นบ้านที่หรู แต่ดูจากการจัด อาหารบ้านๆ มาให้ลูกสาวคนโตแบบนี้ )

Y/u ได้มองอาหารบนโต๊ะที่จัดสวยงาม ต่างจากตรงที่เธอนั่ง ที่มีเพียงเนื้อสเต็กชิ้นเดียว

y/u

(ทะแมงๆ และ)//นวดขมับ

:นี่y/uฉันอ่านนิยายเรื่องนี้ มันสนุกมากเลยนะ

:นิยาย?

:ใช่แล้ว นิยายเรื่องนี้ค่ตจะ เบียดเสียดเลยละ

:ยังไง

:ก็นางเอกมันร่านอะ

:ทั้งที่พี่สาวก็ตกอยู่ในอันตรายนะ รวมถึงพ่อแม่ นะ

:เอาตัวรอดคนเดียว

:แถมยังไปอยู่กับเจ้าหนี้ที่เป็นพวกพระเอกเฉย

:ถ้าฉันพี่สาวนะ ฉันจะฉีกเนื้อนางเอกให้หมดเลย

:รินเนี่ยติดนิยายจังนะ

:แหม่ๆ ทำไม่ไม่ลองอ่านดูละ

:สนุกนะ

:ขอผ่านนะ

:อยากอ่านอยู่หรอก แต่ฉันขี้เบื่อนะ กว่าจะได้พักงาน ก็ต้องทำงานเอกสารให้กับหัวหน้า

:ไม่ชกบ้างเหรอเนี่ยเธอเนี่ย

:ก็มี

:เอาเถอะ //ยัดนิยายให้อีกฝ่าย

:ไปอ่านดูเพลินๆก็ได้ เนื้อหาสนุกดี พอได้อยู่

:งั้นเหรอ ร้นเนี่ยขี้เซาจังนะ

หน้าแดงหมดแล้วนะ

:อายเหรอ

::เปล่าสักหน่อย!

y/u

(คิดถึงรินชะมัด)

โฮซิรุ

พี่y/u รีบทานข้าวสิคะ

โฮซิรุ

//จิ้มเนื้อที่ปาดไว ยื่นให้อีกฝ่าย

โฮซิรุ

อ้าม~ คะ

โฮซิรุ

อร่อยนะคะ//แสยะยิ้ม

y/u

เหอะ! //ยิ้มกระตุก

y/u

( อีน้องสาวนี่ แม่งเก่งวะ)// อ้าปาก

เสียงดังขบเคี้ยวเนื้อดังจอบๆ

y/u

อึก! //ปิดปาก

y/u

(เนื้อเน่า งั้นเหรอ)//คายเนื้อออกมา

โฮซิรุ

เอ๋! ทำไม่พี่ ถึงคายออกมาละคะ นั้นมันเนื้อชั้นดีเลยนะคะ//ยิ้มแย้ม

ต.ป.ก ญ

ทำอะไรของแกนะ รู้ไหมมันสกปรกนะ!

ต.ป.ก ช

เฮ้อ หน้าระอายมากนะ

ต.ป.ก ช

y/uวันนี้ เธออยู่บ้าน ฉันทนเห็นเธอในนิสัยแบบนี้มากพอแล้ว

โฮซิรุ

เอ๋ะ แล้วงานที่จะไปกับพี่ละคะ?

ต.ป.ก ช

เดี๋ยวพ่อพาลูกไปแทนพี่เค้า

โฮซิรุ

แต่ พี่เค้าคงเสียใจแย่นะคะ คุณพ่อพาเธอไปด้วยเถอะคะ

ต.ป.ก ช

เฮ้อ ก็ได้

ต.ป.ก ช

ไปเตรียมตัวเถอะ

โฮซิรุ

ค่ะ!//ยิ้มร่า

y/u

//มองอาหารบนจาน

y/u

//เงยหน้ามองโฮซิรุ

y/u

(ร้ายจังนะ เด็กน้อยแบบเธอ ควรเจอฉัน ดีสุด)//ยิ้ม

y/u

ขอบคุณนะ น้องสาวพี่เนี่ย

y/u

มี"น้ำใจ"ต่อผู้อื่นจังเลยนะ

ต.ป.ก ช

พอๆ แกรีบไปแต่งตัวชะ

y/u

(ตั้งแต่เปิดตู้เสื้อผ้า ก็เจอแต่เสื้อเก่าๆ )

y/u

หึ

y/u

(เดี๋ยวเราเจอกันแน่ยัยเด็กน้อย)

y/u

ได้คะ งั้นหนูขอยืมชุดของตน้อได้ไหมคะ

ต.ป.ก ช

แล้วแต่แกเถอะ ยังไงพวกแกสองพี่น้องก็พี่น้องเดียวกัน

โฮซิรุ

เอ๊ะ- แต่--

ต.ป.ก ญ

ซิรุ ลูกคงไม่ขี้งกต่อพี่ใช่ไหมจ๊ะ

โฮซิรุ

ค-ค่ะ

โฮซิรุ

แน่นอน

โฮซิรุ

พี่จะใส่ชุดหนูตัวไหนก็ได้ หนูให้พี่หมดเลยนะ

y/u

งั้นเหรอ ดีจัง น้องพี่เนี่ย รู้จักแบ่งปันแล้วสินะ

ต.ป.ก ช

แต่ จะว่าไป

ต.ป.ก ช

ชุดแกไม่มีหรือไง

ต.ป.ก ช

ถึงใส่ชุดของน้อง

y/u

พอดีชุดมันเก่าหมดแล้วค่ะ คุณแม่ก็ไม่ได้ซื้อให้เลย วันนี้ก็จะไปงานกับคุณพ่อแบบนี้

y/u

ฉันเลยอาสาขอยืมชุดน้องไปใส่ก่อนนะคะ

ต.ป.ก ช

//เหลือบมองภรรยาตนเอง

ต.ป.ก ญ

ค-คือ ว่า แม่ลืมนะจะ

ต.ป.ก ญ

แม่คงไปไหนมาไหนแล้วลืม ไว้ แม่จะซื้อชุดสวยๆที่ลูกชอบให้นะ

y/u

งั้น ก่อนไปซื้อชุด หนูขอไปด้วยนะคะ พอดีอยากได้ชุดที่เลือกเอง

ต.ป.ก ญ

ไม่ได้หรอกจะ

ต.ป.ก ญ

ลูกจะต้องไปงานกับพ่อนะ

y/u

ไว้วันที่ว่างก็ได้นิคะ

y/u

ได้ไหมคะ พ่อ//หันไปมองพ่อ

ต.ป.ก ช

ตามใจลูก

y/u

ขอบคุณค่า //ยิ้ม

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ