เดี๋ยวพวกพี่จะปกป้องเจ้าตัวเล็กเอง
เจ้าเล่ห์จริงๆ
คาเรน(แม่คินน์)
คินน์ลูกกก
คาเรน(แม่คินน์)
เป็นไงบ้างลูก
คาเรน(แม่คินน์)
เรื่องเจ้าตัวเล็กน่ะ
คินน์
น้องเขายอมคุยกับผมนะครับ
คาเรน(แม่คินน์)
จริงหรอเนี่ย
คาเรน(แม่คินน์)
ลูกไปทำยังไงให้น้องยอมคุยล่ะ
คินน์
ผมก็แค่เอาของกินไปล่อครับ//ยิ้ม
คาเรน(แม่คินน์)
เจ้าเล่ห์จริงๆ
คาเรน(แม่คินน์)
แล้วสรุปเจ้าตัวเล็กมีชื่อไหม
คาเรน(แม่คินน์)
แล้วน้องยอมคุยอะไรอีกไหม
คาเรน(แม่คินน์)
แล้วน้องได้พูดถึงไอ้สารเลวนั่นเมะ
คินน์
ผมว่าเรื่องนี้ อย่าไปถามน้องเลยดีกว่าครับ
คินน์
ผมอยากให้น้องลืมเรื่องเลวร้ายให้เร็วที่สุดครับ
คาเรน(แม่คินน์)
จริงด้วยสิ
คาเรน(แม่คินน์)
แม่ก็ลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย
คาเรน(แม่คินน์)
ลูกแม่นี่เก่งที่สุดเลย//ลูบหัว
อาเบล
พี่คินน์...ผมมองไม่เห็น//สวมผ้าปิดตาอยู่
คินน์
เดินไปอีกนิดข้างหน้าก็เป็นประตูห้องนอนแล้วครับ//จับเอวอาเบล
คินน์
ถึงแล้ว//เอาผ้าปิดตาออก
อาเบล
อันนี้ห้องนอนของผมหรอครับ
อาเบล
//วิ่งกระโดดขึ้นเตียง
คินน์
อย่าวิ่งสิเดี๋ยวก็หกล้มหรอก
อาเบล
ที่นอนนุ่มมากเลยครับ//นอนกลิ้งไปมา
อาเบล
พี่คินน์จะนอนแล้วหรอครับ
อาเบล
แล้วห้องนอนพี่คินน์ล่ะ
คินน์
เดี๋ยวคืนนี้พี่นอนเป็นเพื่อนเจ้าตัวเล็กไง
คินน์
เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่พี่จะพาเราไปสมัครเรียนนะ
อาเบล
ผมจะได้อยู่ใกล้ๆพี่ไหมครับ
อาเบล
ราตรีสวัสดิ์ครับพี่...คินน์//นอนลง
คินน์
ราตรีสวัสดิ์ครับ//ยิ้ม
Comments