บันทึกต้องพิศวง ภาค ปริศนากุญแจที่สาปสูญ
ตอนที่ 1 การค้นพบ
ณ ศูนย์วิจัย ประวัติศาสตร์และสิ่งลี้ลับแห่งหนึ่ง
ฝ้าย
พร้อมจะไปเมือง เฮยาน่า ยัง
เจ้าหน้าที่
หน่วย B ทุกคนเตรียมตัวออกเดินทาง
เจ้าหน้าที่
เราจะขึ้นรถไปถึงสนามบินและขึ้นเครื่องตอนเที่ยง
เจ้าหน้าที่
ตามกำหนดการจะถึงเมือง ชิโอน่า ตอน3ทุ่ม แล้วพรุ่งนี้ เราค่อยเดินต่อ
เจ้าหน้าที่
เมื่อถึงจุดท้ายของเรา ที่เมืองเฮญ่าแล้ว ค่อยพัก โรงแรมริมทะเลกัน
รถคันที่ ฝ้ายและโจ นั่งด้วยกัน เกิดดับกลางทาง
ฝ้ายจึงโทรหาหัวหน้า เพื่อแจ้งเหตุ
ฝ้าย
รถเกิดเสียกลางทาง ทำไงดีคะ
เจ้าหน้าที่
งั้นเราจะเดินทางไปก่อน ส่วน รถของน้องฝ้ายและคนอื่นๆในรถรอที่นั่นก่อน
เจ้าหน้าที่
เดี่ยวพี่แจ้งให้ทางบริษัท ส่งรถมาให้
เจ้าหน้าที่
อยากกลับบ้านจัง
เจ้าหน้าที่
อยากกลับไปนอนดู Netflix แล้วก็กินหนมมากเลบ
ขณะที่เจ้าที่คนอื่นๆ พูดคุยระหว่างรอรถ
ฝ้าย
นายอ่านเนื้อหาการสำรวจหรือยัง
โจ
จะให้เราไปสำรวจห้องใต้ดินที่จู่ๆก็ค้นพบ
โจ
แถมมันไม่ได้เปิดมา500กว่าปี มันจะมีอะไรเหลือ
โจ
ไม่โดนโจร พังข้างของและขโมยเพชรและสมบัติไปหมดแล้วหรอ
ฝ้าย
นี้เป็นการค้นพบ ที่น่าทึ่งมากเลยนะ
ฝ้าย
ห้องลับใต้ปราสาทร้าง ที่ไม่ได้ถูกเปิดมา500ปี บางทีอาจมีบัยทึกโบราณอยู่ก็ได้
โจ
เธอคิดจริงๆหรอว่ามันจะไม่เคยถูกเปิดออกมา 500ปี
โจ
แค่เอาขวานจามใส่ประตูก็เข้าไปได้แล้ว
โจ
ฉันว่า พวกเราโดนหลอกไปทำข่าว เรียกกระแสเข้าเมืองมากกว่า
ฝ้าย
(หลบหน้าและไม่อยากคุยด้วย)
โจ
ในใจ(ช่างเถอะ เดี๋ยวฉันทำงานนี้เสร็จก็จะเลื่อนขั้น ไปอยู่ในสำรวจเมืองโบราณ)
โจ
ในใจ(หน่วยนี้มีแต่พวกขี้เกียจ ไม่ก็คนเพี้ยนๆ งานสำรวจเด็กๆ แบบนี้ แต่เพราะเธอมันก็เลยสนุก)
โจ
ในใจ(แต่ฉันจะอยู่แบบนี้ต่อไม่ได้ ไม่งั้นฉันจะไม่ก้าวหน้า ต้องรีบไปอยู่หน่วยที่ดีกว่านี้)
ฝ้าย
ในใจ(จริงจังไปซะทุกอย่างเลย)
ฝ้าย
ในใจ(สำหรับนักสำรวจ ก็ควรจะสนุกกับเรื่องราวแปลกประหลาดและสถานที่ลึกลับซื)
ฝ้าย
ในใจ(นี้ถ้าไม่ใช้งานสำคัญฉันจะขอไปสำรวจคนเดียวก็ได้ ไม่อยากเอาคนแบบนี้ไปด้วยหลอก)
ทุกคนขึ้นรีบขึ้นรถและรถได้เดินทางไปถึงสนามบิน
WWW
สวัสดีนักอ่านและนักเขียนทุกคนครับ
WWW
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่5 จากเรื่องที่แต่งมาทั้งหมดแต่ เอาไปลงแอปอื่น
WWW
อยากฝากนักอ่านติดตามและเราจะลงตอนใหม่ ทุกวันอาทิตย์
เสียงกริ๊ดดังออกมาจากในซอยที่มืดมิด
ผู้เคราะร้าย
ใครก็ได้ช่วยที
ผู้เคราะร้าย
ออกไปนะ ไอโรคจิต
ริสซี่
ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะตัดขาเธอน่าจ๊ะ
หญิงผู้โชคร้ายหนีจนมาถึงทางตัน
ผู้เคราะร้าย
(ทรุดลงกับพื้น)
ผู้เคราะร้าย
ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ(เริ่มร้องไห้)
ผู้เคราะร้าย
ไม่นะ ออกไป(รีบวิ่งสวนออกข้าง ริสซี่)
ผู้เคราะร้าย
กรี๊ด(โดนริสซี่ จับแขนไว้อย่างรุนแรง)
ริสซี่
ฉันคงต้องลงโทษเธอแล้วละ
จากนั้นก็มาเสียงร้องและเสียงโหยหวน ดังก้องในซอยนั้นเป็นเวลาซักพัก
WWW
น้องๆหนูๆ ระวังตัวด้วยนะครับ อย่าไปไหนกับคนแปลกหน้า และพระวังบุคคลที่มีท่าทางแปลกๆ และผู้มีปัญหาทางจิตด้วย ไม่งั้นอาจโชคร้าย อย่างเช่นผู้หญิงคนนี้
WWW
และนี้คือตัวอย่างความสนุกที่ น้องฝ้างของเราจะได้เจอรู้สึกยังไงบ้างครับ
WWW
งั้น ทุกคน เป็นกำลังใจให้น้องฝ้ายด้วยนะครับ
WWW
น้องน่าจะต้องการเยอะมากๆเลย
Comments