4:)

เจฟ(มือขวานางเอก)
เจฟ(มือขวานางเอก)
/หยุดแล้วก้มหัว
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/หยุดตาม
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/งง
มาแล้วหรอ..
เสียงผู้หญิงได้ดังขึ้น
เจฟ(มือขวานางเอก)
เจฟ(มือขวานางเอก)
/ครับนาย
อันอัน
อันอัน
/หันหน้ามา
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/ตกใจในความสวย
อันอัน
อันอัน
/เจฟออกไปก่อน❄️❄️
เจฟ(มือขวานางเอก)
เจฟ(มือขวานางเอก)
ครับ/เดินออกไป
อันอัน
อันอัน
/นั่งก่อนสิโรอัน❄️❄️❄️
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
คุณรู้ชื่อผมได้ไง/นั่งลง
อันอัน
อันอัน
/มีอะไรบ้างที่ฉันไม่รู้❄️❄️
อันอัน
อันอัน
/เอาล่ะต่อจากนี้เรียกฉันว่าพี่❄️
อันอัน
อันอัน
/แต่อย่าคิดว่าฉันจะญาติดีกลับนาย❄️
อันอัน
อันอัน
/ฉันแค่สงสารเฉยๆ😒❄️
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ครับ/แอบเสียใจนิดๆ
อันอัน
อันอัน
/ป้าพรค่ะ
ป้าพร
ป้าพร
ค่ะคุณหนู/เดินมา
อันอัน
อันอัน
/พาเด็กคนนี้ไปพักหน่อยค่ะหนูมีธุระ
อันอัน
อันอัน
อยู่แบบสงบๆแล้วฉันจะกลับมา/❄️❄️
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ครับ
ป้าพร
ป้าพร
ตามมาค่ะ/เดินนำ
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ครับ
ป้าพร
ป้าพร
/คุณผู้ชายนี้ต้องระวังตัวอีกเยอะน่ะค่ะคุณหนูไม่ธรรมดาอย่างที่คิด
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ครับ ขอบคุณที่บอกครับ
ป้าพร
ป้าพร
จ้ะ นี้จ้ะห้องของคุณผู้ชาย
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/ขอบคุณครับ
ป้าพร
ป้าพร
เดี๋ยวตอนเย็นป้ามาเรียกน่ะค่ะ
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ครับ
ปล.ตอนนี้13:40
เวลาทานข้าวปกติคือ17:00หรือเลทมา18:00
แต่ต้องรอให้นางเอกกลับจากการทำงานก่อนถึงจะกินข้าวกันได้~
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
เห้อ ผมอยากกลับไปหาพ่อจัง/คิดถึงพ่อ น้ำตาไหล🙂
ป้าพร
ป้าพร
ฟังอยู่/รู้สึกสงสาร
ป้าพร
ป้าพร
เห้อสู้ๆน่ะค่ะคุณชาย/คิดในใจ
ป้าพร
ป้าพร
ทนกับคุณหนูให้ได้/คิดในใจ
ตัดมาที่โรอัน
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/ร้องไห้จนหลับไป
ตึ้กๆๆๆ!!!
แอดไม่รู้เสียงเคาะประตูเป็นไง
ตึ้กๆๆๆ!!
ตื่น!!!!เปิดประตูเดี๋ยวนี้!
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/สะดุ้งกลัวไม่กล้าลุกไปเปิด
อันอัน
อันอัน
/พังประตูเข้ามา
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
พี่อันอัน/กลัว
อันอัน
อันอัน
วันนี้นายไม่ต้องกินข้าว/❄️❄️❄️
อันอัน
อันอัน
ฉันเรียกนายมาหลายรอบแล้ว!!/❄️❄️
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ผมขอโทษครับให้ผมกินข้าวเถอะน่ะ/ยกมือไหว้
อันอัน
อันอัน
อย่าหวัง/❄️❄️
อันอัน
อันอัน
นายไม่ต้องกินข้าวและไม่ต้องออกจากห้องจนกว่าฉันจะสั่ง!/❄️❄️
อันอัน
อันอัน
ป้าค่ะ/❄️❄️
อันอัน
อันอัน
ล็อกประตูด้วยค่ะห้ามเปิดให้เขาออกมา❄️❄️/พูดจบก็เดินออกไป
ป้าพร
ป้าพร
ฮึก ป้าขอโทษน่ะค่ะคุณชายแต่ป้าจำเป็นต้องทำ/ล็อกประตู
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ฮึก ปล่อยผมไป ปล่อยผม ฮือฮือ อึกปล่อย/เคาะประตู
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
ปล่อยผมฮึกปล่อย/เคาะต่อไปเรื่อยจนเลือดออก
โรอัน(พอ.)
โรอัน(พอ.)
/สลบไปเพราะความเหนื่อยและเจ็บ
ขอตัดแบบดื้อๆ รอชมครั้บ
ส่าพระเอกของเราจะเอายังไงต่อจะมีใครมาช่วยเค้ารึป่าวอิอิ
หรือพระเอกจะต้องทนต่อการกระทำของนางเอกรอดูน่ะค่ะ
ปล. ถ้าเนื้อเรื่องใดทำให้ไม่พอใจขออภัยคั้บผมมมมจะพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดคั้บ💗รักคนอ่านทุกคนนนน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!