จากเพื่อนสู่รักแรก จากเพื่อนสู่รักแรก

จากเพื่อนสู่รักแรก

สวัสดีคับผมชื่อทะเลผมเป็นคนรักการเรียนมากกๆผมไม่เคยโดดเรียนเลยผมตั้งใจเรียนตลอดจนตอนนี้ผมอายุ21ปีอยู่ปี3ละยังไม่เคยมีแฟนเลย

(ตัดภาพมาที่บ้าน)

(เกว แม่เลี้ยงของทะเล) (เร็น พ่อทะเล)

เกว: ตื่นได้แล้วโตแล้วน่ะอย่าตื่นสาย

ทะเล: คับแม่เกวอย่าบ่นสิ!!

เร็น: เกวฝากบอกทะเลวันนี้เพื่อนจะมาตอน4โมงเย็นให้รีบกลับบ้านละ ผมไปทำงานละ

เกว: ทะเลอาบนํ้าเสร็จรีบลงมาทานข้าวน่ะ

ทะเล: ค้าาบ~~

(ทะเลอาบนํ้าเสร็จ)

ทะเล: แม่เกวครับมีอะไรให้ทานบ้างค้าาบ

เกว: แหมพูดเพราะมาเชียว มีแซนวิชค่ะ

เกว: วันนี้พ่อบอกว่าให้ทะเลกลับบ้านตอน4โมงเย็นน่ะเพื่อนพ่อจะมา

ทะเล: ครับแม่เกว ผมไปน่ะครับสวัสดีครับ

เกว: จ้าา

(ตัดมาตอนบ่ายสามห้าสิบ)

ทะเล: ผมกลับมาแล้วครับผม

เกว: อ่าวทำไมกลับเร็วก่อนตั้ง10นาที

ทะเล:ผมเลิกเร็วครับ

( บรื้น~~บรื้น เสียงรถ)

เกว: พ่อน่าจะมาแล้วน่ะทะเลรีบไปอาบนํ้าเร็ว

ทะเล: ครับแม่

(เวลา4โมง10นาที)

(กายพ่อหาดทราย) (มะลิแม่หาดทราย)

เร็น: ลูกมานั่งเร็ว

ทะเล: ครับ

เร็น: กายนี่ลูกกูเอง ส่วนนี่เกวแม่เลี้ยงกาย

ทะเล: สวัสดีครับ

กาย: นี่หาดทรายลูกกู ส่วนนี่มะลิแม่ของหาดทราย

หาดทราย: สวัสดีครับ

กาย: เข้าเรื่องเลยละกัน

เร็น: มีไรว่ามา

กาย: คือกูอยากฝากหาดทรายไว้ที่บ้านมึงหน่อย กูต้องไปอยู่เมกา หาดทรายไม่ยอมไปเลยรู้สึกเป็นห่วงมันไม่คอยพูดเข้าสังคมไม่เก่งกูคิดว่าเจ้าทะเลคงเข้าสังคมได้อยากจะฝากไอ้หาดทรายจนกว่าจะเรียนจบไม่รู้ว่ามึงกับคุณเกวจะสะดวกไหม

เวน: สะดวกสิยินดีอยู่แล้ว แล้วมึงจะไปวันไหน

กาย: ว่าจะไปพรุ่งนี้เลยอ่ะ

เร็น: งั้นก็ให้เจ้าหาดทรายมาพรุ่งนี้เลย

กาย: งั้นขอบคุณมึงมากน่ะเพื่อน

เกว: งั้นเดี่ยวเกวไปยกอาหารมาให้น่ะครับ

ทะเล: แม่ครับไม่ต้อง ผมยกเอง

หาดทราย: งั้นผมไปช่วย

ทะเล: จะไปก็ตามมา

หาดทราย: //เดินตาม

หาดทราย: เอิ่มนี่แกชื่อทะเลใช่ป่ะ ละ...ละ...เราชื่อหาดทราย

ทะเล: จะมึงกูก็ได้น่ะไม่ติด

หาดทราย: งั้นกูชื่อหาดทรายยินดีที่ได้รู้จัก