รักนี้ห้ามไม่ได้ อ่อนไหว

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

โรงแรมหรู ในกรุงโซล

เมื่อรถจอด คนของโรงแรมก็รีบวิ่งมาเปิดประตูให้ชูซอลอย่างเป็นงาน

พนักงานตอนรับ โรงแรม

สวัสดีค่ะคุณหนู //โนมตัวลง

ชูซอล

เอาเหล้าขึ้นไปให้ผมด้วย แล้วไม่ต้องแจ้งใครว่าผมเข้าพักที่นี่ เข้าใจใช่ไหม//มองนิ่ง

พนักงานตอนรับ โรงแรม

เข้าใจแล้วค่ะ //ก้มหน้า

จีอา

คุณจะพาฉันไปใหนคะ //เธอถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล

ชูซอล มองนิ่ง แต่ไม่ตอบอะไรเธอกลับไป

มึนอู(อาของชูซอล)

ไอ้หมอนั้นมันพาใครมา

“”เงียบ“”

มึนอู(อาของชูซอล)

ฉันถามไม่ได้ยินหรอ?

พนักงานตอนรับ โรงแรม

ไม่ทราบค่ะ คุณมึนอู

พนักงานตอนรับ โรงแรม

คุณหนูแค่บอกให้เอาเหล้าไปให้ และไม่ให้บอกว่าเข้าพักค่ะ

มึนอู(อาของชูซอล)

หึ!!ก็แค่นั้น //มองแรง

มึนอู(อาของชูซอล)

ไปเอาเหล้ามาเดียวฉันเอาไปให้หมอนั่นเอง//มองแรง

พนักงานตอนรับ โรงแรม

คะ…ค่ะ สักครู่นะคะ เดียวแจ้งให้ค่ะ

พนักงานตอนรับ โรงแรม

คุณหนูใช้ห้องส่วนตัวนะคะ คุณมึนอู

มึนอู(อาของชูซอล)

เอะ!!! แปลก….ถ้าหิ้วผู้หญิงมานอนจะเปิดในนามโรงแรมนิ แต่ทำไมรอบนี้ถึงใช้ห้องส่วนตัวนะ///มึนอูทำหน้าสงสัยและขุนคิด

ตึ๊งดึ๊ง////ตึ๊งดึ๊ง

ชูซอลเดินไปเปิดประตู

ชูซอล

คุณมาทำไม //มองนิ่ง

มึนอู(อาของชูซอล)

แม๊..แม๊ ปกติชูซอลไม่พาใครเข้าห้องส่วนตัวนิ

มึนอู(อาของชูซอล)

ถึงว่าไม่มีใครแจ้งว่าลูกชายสุดที่รักพี่ซงคังจะเข้าพัก

ชูซอล

แต่ถึงยังไง มันเป็นสิทธิ์ของผม ผมไม่ต้องแจ้งใครให้ทราบล่วงหน้า

ชูซอล

ขว้าเหล้าจากมึนอู//ขอตัวนะครับ

มึนอู(อาของชูซอล)

ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ่ชูซอล//กำหมัดแน่น

ชูซอล

เธอไม่หนาวหรอ หรือจะอยู่ข้างนอกแบบนั้นจนเช้าละ

จีอา

คือ…ฉันอยากกลับไปหาคุณป้าค่ะ

จีอา

อีกอย่าง คุณไม่ห่วงคุณลุงหรอ ป่านนี้ท่านคงห่วงแย่แล้วค่ะ

เดินกับเข้ามายกเหล้าดื่ม

จีอารีบเดินตาม กุมมือยืนอยู่ที่ปลายเตียง

ชูซอล

เธอคิดว่าพ่อฉันจะห่วงฉันงั้นหรอ

ชูซอล

เขาห่วงแค่ตัวเอง รักแค่ตัวเอง กับผลประโยชน์ของเขาเท่านั้นและ//น้ำตาคลอ

ชูซอล

เธอจะไปรู้อะไร เธอไม่ได้เป็นฉัน//มองนิ่ง

จีอาหลบสายตา เพราะเธอก็รู้สึกเป็นกังวลไม่น้อย

ชูซอล

ทำไม!!! เธอกลัวฉันหรอ

ชูซอล

ป้าของเธอไม่อกแตกตายไปซะก่อนหรอก ถามสิ เขายังมีความรู้สึกอะไรบ้างหรือเปล่า

จีอา

ฉันว่าคุณเมาแล้วนะคะ

จีอา

อีกอย่าง ฉันไม่รู้อะไร //เงียบ

จีอา

หมายถึง เรื่องราวในอดีตของคุณนะคะ

ชูซอล

หุบปากของเธอไปซะ//ตัดความรำคาญ

ชูซอลเดินเข้ามาไกล้ๆจีอา จีอาก็ถอยหลังออก ชูซอลก็ยิ่งขยับเข้าไปไกล้จีอาอีกเท่านั้น(;

ชูซอล

ถ้าผมแหกอกของคุณเป็นชิ้นๆ ป้าของคุณคงแตกสลายเหมือนกับแม่ของผม

จีอาถอยตัวเองจนติดกับเตียง ทำให้เธอสะดุดและล้มตัวลงไปที่เตียง

ชูซอลโค้งตัวลงไปช้าๆ จับหน้าเธอเบาๆและมองซ้ายทีขวาที ราวกับเหมือนจะจูบเธอ จีอาหลับตาปี๋ แล้วหันหน้าหนีชูซอล

ชูซอลเห็นแบบนั้นเขาก็พักเธอนอนลงบนเตียง และแกะกระดุมเสื้อของตัวเองออก

จีอา

คุณจะทำอะไรคะ

ชูซอลจับข้อมือของเธอสองข้างขึ้นเหนือหัวแล้วใช้ปลายจมูก ลูบไล้ไปทั่วแก้มของจีอาทั้งสองข้าง

จีอา ร้องให้เพราะความกลัว และรู้สึกเจ็บที่ข้อมือของเธอ

จีอา

โอ้ยยยยย ……!!!!!!

ทำให้ชูซอลหยุดกระทำกับเธอแบบนั้น

ชูซอล

คุณเจ็บหรอ //และปล่อยมือออกจากข้อมือทั้งสองข้างทันที

จับข้อมือจีอามาดู เขาเห็นว่ามีรอยช้ำ จากการกระทำของเขา เขารีบเดินไปหยิบยามาทาให้ทันที

จีอา

ฉันไม่เป็นไรคะ

จีอา

ปล่อยแขนฉันเถอะค่ะ

ชูซอล

อย่าดื้อเถอะ เดียวข้อมืออักเสบไปมากกว่านี้

ชูซอล

นี่ยาของคุณแม่ผม ผมพกไว้ตลอด ตอนเด็กผมชอบหกล้ม ซู้มซ่าม อยุ่บ่อยๆ แม่จะคอยทายาให้แบบนี้///มือก็วนถูที่ข้อมือของจีอา

พอหลุดจากภวังความอ่อนโยน เขาก็รีบลุกออกจากจีอาทันที

ชูซอล

ไปอาบน้ำซะ //พลางก็มองไปที่จีอา

จีอาก็เอาแต่นิ่งเงียบ

ชูซอล

ในตู้เสื้อผ้ามีชุดของแม่ผมอยู่ ใช้ได้

จีอาเดินไปอาบน้ำ และใส่ชุดนอนของแม่ชูซอลออกมา

ชูซอลเห็นจีอา เขากลับรู้สึกว่า จีอานั้นคล้ายแม่ของเขามากๆ

ผูดน้อย อ่อนโยน

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ