ผมมันก็แค่คนธรรมดาที่มาพบเจอใครคนนึง... - ตอนที่2

08:20

ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

ธีร์(พระเอก)

//เดินไปโรงอาหารมอ.

ธีร์(พระเอก)

เฮ้ยย..เพื่อนหวัดดี

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

อือหวัดดี

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

ปีนี้ก็ปี3ล่ะต้องเหนื่อยขึ้นอีกเยอะเลยนะมึงกูเริ่มเบื่อล่ะ//ถอนหายใจ

ธีร์(พระเอก)

ใจเย็นเว้ยมึง มึงมีกูเป็นกำลังใจให้ไงอย่าลืมดิ

ธีร์(พระเอก)

เดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้ไปเที่ยวกันป่ะ

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

ได้ดิเครียดพอดี//ยิ้มแบบมีน้ำตา

ธีร์(พระเอก)

อย่าร้องดิกูซึมตามนะเนี้ย//จับมือมาคร์

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

ธีร์(พระเอก)

เดี๋ยวกูพาไปเดินชิวๆ

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

ขอบคุณมึงมากนะที่เข้าใจกู

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

พระเอกกับนายเอกบังเอินเดินผ่านหน้ากัน

ฝั่งนายเอก :

ภีม(นายเอก)

เฮ้ยมึงไปแดกข้าวกัน//คุยกับเพื่อน

มิ้นท์(เพื่อนนายเอก)

ได้ๆ..หิวพอดี

มาย(เพื่อนนายเอก)

จริงสั-เดี๋ยวต้องเข้าclassอีก

ภีม(นายเอก)

ปะๆ

11:07

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

มึงไปหอกูก่อนป่ะระหว่างรอ

ธีร์(พระเอก)

อย่าลืมเล่าเรื่องที่มึงเครียดด้วยนะ จะได้ดีขึ้น//เป็นห่วง

หอเก่าๆใกล้มอ.

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

คือกู...//น้ำตาไหล

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

ช่วงปิดเทอมอ่ะกูได้เจอกับคนๆนึง

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

มึงก็รู้ใช่ป่ะว่ากูเป็นสแตนอินอ่ะ แล้วเขาก็มาทำให้กูมีใจ พอกูรู้อีกทีก็ได้รู้ว่าเขาชอบนักแสดงคนนั้นเลยให้กูมาแทนคนๆนั้นเพราะว่านักแสดงคนนั้นเป็นแฟนกับพี่สาวของตัวเองกูแ***ไม่รู้จะปรึกษาใครดี//ร้องไห้ตลอดทาง

ธีร์(พระเอก)

แล้วโรคซึมเศร้ามึงกำเริบป่ะเนี่ยกูเป็นห่วงมากๆนะเว้ยย.//เป็นห่วง

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

ก็นิดหน่อยอ่ะแต่ไม่เป็นไรนะเว้ยกูโอเคอยู่//น้ำตาไหล

ธีร์(พระเอก)

แต่มึงดูไม่โอเคเลยนะเว้ย.

📞📞📞

มาร์ค(เพื่อนพระเอก)

โทรศัพท์มึงอ่ะใครโทรมา

ธีร์(พระเอก)

อ๋อไอแซนอ่ะ//รับสาย

สาย:แซนต้า